Eίσοδος Μελών

Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by Sotos
"Bravo!!!!!!!!!!!!! "
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
< >

Κριτικές Κειμένων

Online -χρήστες & επισκέπτες Εξωτερικού

Now 96 guests online

Who's Online

Έχουμε 904 επισκέπτες συνδεδεμένους

Καλώς ήρθατε

στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Αυτό το παράδοξο

Αυτό το παράδοξό μου Να κάθομαι Πρωτοχρονιάτικα σπίτι μόνη μου Να ξετυλίγω για άλλη μια φορά τον μύθο Τρόπους να ψάχνω να δικαιώσω την Κλυταιμνήστρα λες και σε δίκη πρόκειται να πάμε και με έχω ορίσει δικηγόρο της, θεραπεύεται; Λες και ενδιαφέρει κανέναν.. αν είχε δίκαιο Λες και ενδιαφέρει κανένα που με ενδιαφέρει το δίκιο της

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Άλλο να συγχωρείς άλλο να κάνεις ειρήνη με το τέρας. Το χέρι που ταίζει το λιοντάρι στο κλουβί δεν είναι ευεργέτη. Και δίχως δόντια θα μασώ το δίκιο μου και θα σ΄το φτύνω. Σκότωσε όλα τα πουλιά, Φτιάξε τεράστιο με φτερά καπέλο, Ο ήλιος δεν κρύβεται. Η σκιά σου μεγαλώνει.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Το ίχνος του ποιητή…

Το μεγάλο ψεύδος που συνοδεύει τους ποιητές μέσα στους θολούς αιώνες είναι η μεγάλη θεώρηση, η εποπτεία… το καθαρό βλέμμα στο Κεκρυμμένο και στο Επέκεινα… ναι, ακόμα και στο επέκεινα… γιατί χωρίς τη μεταφυσική ο ποιητής είναι ένας κρεμασμένος βλάσφημος από το καταραμένο δέντρο… χωρίς τη μεταφυσική ο ποιητής απλώς αντιγράφει, δεν αφηγείται… στην καλύτερη περίπτωση μεταγράφει όμως δεν ποιεί… δεν μπορεί να δομήσει ένα άρτιο σύμπαν… και ποιητής χωρίς άρτιο σύμπαν είναι ένας σβηστός ήλιος, μια μέλαινα οπή στο μαύρο του στερεώματος… ένα περιττό ίσως, και τα ίσως το Αχανές τα ξεβράζει στους αποθέτες του χρόνου…

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Υπάρχουν κάποιες νάρκες που επιλέγεις να μην δεις...

Άκουσα εκείνον που έλεγε

Με νάρκωσε αυτή η αγάπη…

Άκουσα εκείνην

Με εκδικήθηκες με το επίμονο βλέμμα σου… ήμουν γυμνή πάντοτε μπροστά σου…

Άκουσα κάποιον ακόμα

Αυτό που λατρέψαμε στους Ήρωες ήταν ότι κατέκτησαν το δικαίωμα να πεθάνουν… δεν σύρθηκαν ως το κατώφλι του τέλους… ζηλέψαμε ότι εφέλκυσαν το κινδυνώδες του βίου αλλά περισσότερο το ιερό τους διάσημο… αυτό του θανάτου μετά από μια πλήρη ζωή…


Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Εκείνες οι αγάπες που δεν έχουν κανένα παράδεισο να τις περιμένει.

Αγαπάς;
Όταν αγαπάς μόνος σου, δεν ξέρεις πώς είναι και να σε αγαπούν! Όταν η αγάπη δε μοιράζεται πώς έχεις απαίτηση να χορτάσεις από μια πίτα που δεν μπορείς ούτε να μυρίσεις;
Δε γίνεται να νιώσεις τον πόνο του άλλου, την έννοια του, τη χαρά και τη λύπη του.
Δεν μπορείς να καταλάβεις τα λόγια που κρύβουν τα μάτια του, δεν μπορείς να προφέρεις τις λέξεις που θα γίνουν βάλσαμο της ψυχής του.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Θέλω να με αγαπάς όπως σε αγαπώ κι εγώ.

Να μωρέ, πάλι είναι αυτή η ώρα η δύσκολη, που ενώ θέλω απεγνωσμένα να κλείσω τα μάτια για λίγο, τρυπώνουν από το πουθενά αυτές οι ερωτήσεις βάσανο και ενοχλούν την ησυχία μου.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Α  στάσιμο  από τη

Από   τη   μετάφραση  που  έκανε  ο  φιλόλογος  , κριτικός  και  ποιητής  Κώστας  Τσιαχρής   στην  τραγωδία  του   Ευριπίδη

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Ενα σπουδαιο ευθυμογραφημα. Μην το χασετε.

Airport. Βρισκομαι στο αεροδρομιο. Μετα από ένα εξονυχιστικο ελεγχο ειμαι στην αιθουσα αναμονης.Πτηση: CY349, Κυπρος. Παρατηρω το αεροδρομιο. Τον σχεδιασμο του. Παλια, της περασμενης γενιας αεροδρομια, τα αεροπλανα όταν προσγειωνονταν, μετα από λιγο ερχοταν το λεωφορειο κ σε πηγαινε στην αιθουσα αφιξεων. Τωρα το αεροπλανο δενει στη προκυμαια. Μια μακρυα μακρυα προκυμαια. Αφου βγεις από το αεροπλανο κ μπεις στη φυσουνα-το φυσερο διαδρομος σαν ακορτεον που κολλα στην πορτα του αεροπλανου-τοτε αρχιζει το περπατημα.Αρχιζεις κ περπατας κ περπατας κ περπατας. Ένα ατελειωτο περπατημα μεχρι να φτασεις στην αιθουσα αφιξεων. Τα συγχρονα αεροδρομια: Περπατας κ περπατας κ περπατας. Ένα στουντιο γυμναστικης, Fitness.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Μαύρος Υδράργυρος
Ο Σ. ταράχτηκε πολύ εκείνο το απόγευμα. Όταν κατάλαβε, όταν αντιλήφθηκε, όταν ανοίχτηκε ο νους του διάπλατα και τον πλημμύρισε ένα αλλόκοτο φως. Ένα παχύρευστο, σκοτεινό φως σαν… μαύρος υδράργυρος! Ήταν το απόγευμα που αποφάσισε να γράψει για τον Προμυθέα. Ήταν τέτοιος ο πυρετός που τον έκαιγε ώστε έπιασε το πρώτο μολύβι που βρήκε μπρος του, μάζεψε όποιο κουρελόχαρτο συνάντησε το βλέμμα του μέσα στο ακατάστατο δωμάτιο, και άρχισε να χαράζει τις λέξεις, με μανία.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Αν σε δαγκώσουν,τότε να ξέρεις ότι κοιμάσαι

΄΄Το λιμάνι της Σαντορίνης είναι άπατο ακόμα και ένα βήμα από την ακτή. Άβυσσος που είναι αδύνατο να βυθομετρηθεί. Σε αυτό το νησί συμβαίνει κάτι ασύλληπτο για μένα, μα που φαίνεται εκεί συνηθισμένο. Μερικοί από τους πεθαμένους ξαναγυρίζουν στα σπίτια τους λίγες μέρες ύστερα από την ταφή τους. Και κανείς δεν ξέρει τι είναι αυτό που τους ξαναζωντανεύει. Οι Σαντορινιοί τους λένε «βρυκόλακες»..’’

Ιστορία των φράγκικων δουκάτων του Αιγαίου, Sauge – Παρίσι 1699

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
αρχειοθέτης

Ο άνθρωπος γεννιόταν και πέθαινε μέσα στο προφανές…

Ο άνθρωπος ανάσαινε στο στοιχειώδες…

Ο άνθρωπος τοπογραφούσε το Γνωστό…

Ο άνθρωπος άνθιζε μέσα στην μοναχική του παράσταση…

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Η Παιδεία, η υγεία και η εργασία είναι οι πυλώνες μιας Ανθρώπινης κοινωνίας, τα θεμέλια της ανάπτυξης και της προόδου του κάθε ατόμου και πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι σε αυτές, ανεξαρτήτως χρώματος – φυλής – γλώσσας.
Τα παιδιά που δεν πηγαίνουν σχολείο είναι σαν τα κοχύλια που είναι μέσα στην άμμο, κάτω από τα βότσαλα και δεν φαίνονται, δεν τα βλέπει το φως.
Είναι αυτά που δεν θα γίνουν ποτέ ένα καλοκαιρινό περιδέραιο.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Οι ηλιαχτίδες κατάφεραν να τρυπώσουν στο δωμάτιο αυτό και τώρα βλέπω την σκόνη να χορεύει στο χώρο. Με μια κίνηση μου, χιλιάδες μικρά σωματίδια σηκώνονται από την επιφάνεια του πιάνου, δειλά στην αρχή αλλά συνεχίζουν να ανεβαίνουν ψηλά με ακαθόριστη ρυθμό. Κάποια σκορπίζονται και απομακρύνονται  ενώ άλλα μένουν κοντά το ένα στο άλλο, σαν κάτι να τα έλκει, να τα κρατά μαζί ακολουθώντας ίδια κατεύθυνση.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Η Ξύλινη σκάλα…

Ξαφνικά χάθηκε το μονοπάτι και από κάτω φαινόντουσαν τα σύννεφα, τότε κατέβηκα με προσοχή και άφησα τις βαριές βαλίτσες, γεμάτες με τα λάθη μου, να στεγνώσουν στον ήλιο.
Δεν υπάρχει κανείς σ’ αυτή την ερημιά..
Το μόνο που υπάρχει είναι πεταμένη μια σκάλα ξύλινη αλλά κοντή…
Μπορεί να είναι πιο κοντή, όμως ταιριάζει και στους δυό μας..
αυτή θα ακολουθήσω και ’γω..
Να θυμηθείς στον δρόμο να μου πεις το γιατί
όλο το ξεχνώ και περίεργο… δεν θέλω ούτε να το θυμάμαι !

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Λατρεύω τους άνδρες που δε ντρέπονται να κλάψουν.

Άνδρας και άντρας.
Ο πρώτος μπορεί και να κλάψει ο δεύτερος απαγορεύεται αυστηρά από την μάνα και τον αφέντη μπαμπά που τον μεγάλωσε.
Εγώ λατρεύω αυτούς που δε ντρέπονται να κλάψουν, να συγκινηθούν, αυτούς που θα στο πουν, έκλαψα!

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Παράλογο...

Π

ερπατούσαν στην ησυχία του πρωινού. Εκείνης της ώρας που ακροπατάει σε ένα μεταίχμιο. Μεταξύ της σιδηράς νύχτας και της εύκρατης πρώτης αχτίδας. Είναι το σημείο εκείνο που ακροβολίζονται οι τελευταίοι υπερασπιστές του σκοταδιού αναμένοντας την εισβολή του φωτός… πάντα ξέρουν πως θα ηττηθούν… και πάντα πιάνουν τις θέσεις τους για να δώσουν την ύστατη μάχη…

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Ευφυής αδράνεια...

Με τα χρόνια, σου αποκαλύπτονται πολλά
και διάφορα…
δεν λέω πως εσύ τα ανακαλύπτεις… επιμένω πως αυτά σου αποκαλύπτονται…
έχουν το λόγο τους…
κι ας μην μπορείς να τον διακρίνεις αμέσως… άλλωστε, ελάχιστα μπορεί κανείς να διακρίνει αμέσως και μάλιστα με ικανή ενάργεια…
συνήθως σύρεται από ‘τις εξελίξεις’, τη ‘ροή των γεγονότων’, τη δύναμη των δυνατών που θαυμάζει και την αδυναμία των αδυνάμων που φοβάται…

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Εκλειπτική του Αχανούς

(επιλεγμένα αποσπάσματα)

Ο άνθρωπος συνομιλεί με τον εαυτό του τροχιοδρομώντας αέναα στην εκλειπτική του Αχανούς…

Αχανές δεν είναι μονάχα ό,τι δεν μπορεί να περι-οριστεί, να τοπογραφηθεί με τον θεοδόλιχο του νου και να υψομετρηθεί με τον χωροβάτη της αντίληψης.

Αχανές είναι ο μητροπολιτικός κόσμος της υπερ-Αντίληψης…

Αχανές δεν είναι απλά ένας μη-μετρήσιμος γεω-χώρος, φυσικός ή φαντασιακός. Στην πραγματικότητα, Αχανές είναι ο μόνος αληθινός χώρος και ας μην είναι ‘πραγματικός’. Δεν τον αναγνωρίζει η μεθοδολογία του νου, δεν τον εμπεριέχει στην ΄διδαδκτέα’ του ύλη, τον απορρίπτει εξ αρχής.

Αχανές είναι οτιδήποτε αναφέρεται στη ματιά. Είναι, με άλλα λόγια, το υποκείμενο και το αντικείμενο σε μια ταυτότητα δι-ύπαρξης στο διηνεκές… εντατική, δυναμική, αλληλοπεριχωρική δι-ύπαρξη.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Ποιός να το’ λεγε ότι τούτη η αυγή /θα βαφότανε μαύρη
ποιός να το προφήτευε !!!ότι η επιβίωση θα κόστιζε....
Κανείς δεν προειδοποίησε
για να προσέχουν
τούτα τα αθώα παιδιά .
Το μόνο τους φταίξιμο
Έκαναν απλά το καθήκον τους.

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Με κοίταξε στα μάτια
Με κοίταξε στα μάτια και είπε
…δεν μπορούσα ποτέ να κατέχω… να έχω τίποτε… από παιδί… δεν ήθελα να διαχειρίζομαι… να είμαι εγώ υπεύθυνος για οτιδήποτε… μα, ακόμα κι αν ήθελα, δεν μπορούσα… ήμουν ανίκανος να κατέχω… ήθελα μόνο να βιώνω…

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Α_ΝΤΑ_Μ

Α_ ντα_ μ

Ο Αλεφ σκεφτόταν:

Είμαι εντός όμως κάποια στιγμή οφείλω να εξέλθω

Στο εντός μου κυοφορείται όλο το εκτός

Αν δεν δαπανήσω την απαιτούμενη ενέργεια για να αποτολμήσω το δύσκολο βήμα, κινδυνεύω να γίνω ολοκαύτωμα

Περισσότερα...

Κριτικές : Advanced Search

Κατηγορία:     Keywords:   
 

Ο,τι είναι παρελθόν, είναι πρόλογος......

ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ...καθ' Ημετέραν Εικόνα και καθ' Ομοίωσιν.. Γεν.1-26 [Αποσπάσματα].- Ν3/21-22,β2 << Το τέρας βρυχάται και θα συνεχίσει να βρυχάται όλο και περισσότερο, όλο και πιο έντονα και βίαια, απροκάλυπτα και καταστροφικά, χειραγωγώντας με ευκολία τους ανθρώπους, όλων των ηλικιών σε κάθε είδους Εγκληματικές ενέργειες και Πράξεις, διασπώντας έτσι τον ιστό σταθερότητας και συνοχής στις λοινωνίες των ανθρώπων παράγοντας με αυτό τον τρόπο την προσφιλή δια την ύπαρξη και διαιώνιση του <<Τροφή>> που δεν είναι άλλη από την παραγόμενη Αρνητική Ενέργεια που τον συντηρεί ανα τους Αιώνες και είναι πάντα προς όφελος του. Χρησιμοποιώντας δε βάναυσα και δόλια τον πρόχειρο πλανήτη του όλο και πιο καταστροφικά, όσο καταλαβαίνει πως οδηγείται προς το Τέλος Του....Το μη αναστρέψιμο !.....>> 30/12/2021 - Nikos Stylianou