στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Άλλο να συγχωρείς άλλο να κάνεις ειρήνη με το τέρας. Το χέρι που ταίζει το λιοντάρι στο κλουβί δεν είναι ευεργέτη. Και δίχως δόντια θα μασώ το δίκιο μου και θα σ΄το φτύνω. Σκότωσε όλα τα πουλιά, Φτιάξε τεράστιο με φτερά καπέλο, Ο ήλιος δεν κρύβεται. Η σκιά σου μεγαλώνει.
Να σιωπήσω πρέπει Όχι γιατί φοβάμαι. Είναι μάταιο..
Τις ώρες τις μικρές νιώθω δροσιά στο μέτωπό μου. Το χέρι της νύχτας Μετρά τον πυρετό της μέρας, Της πίκρας, Της ζωής μου, Με δροσερεύει..
Δύσκολο να έχεις μάτια- έρημο Άνυδρα Στεγνά. Πονάς από την απονιά σου. Άναρθρος πόνος, τρόμος σχεδόν..
Τη νύχτα δεν ησυχάζουν όλα. Είναι ψέμα. Κινούνται όντα μυστικά κάτω απ’ τον ύπνο μας όπως το αίμα κάτω από το δέρμα μας, στις φλέβες..