Eίσοδος Μελών

Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by Sotos
"Bravo!!!!!!!!!!!!! "
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
< >

Κριτικές Κειμένων

Online -χρήστες & επισκέπτες Εξωτερικού

Now 74 guests online

Who's Online

Έχουμε 431 επισκέπτες συνδεδεμένους

Καλώς ήρθατε

στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.

***** Επιβράβευση Δημοσίευσης. 5001 και άνω Αναγνώστες *****

Logo vima = Λογοτεχνικό Βήμα –  Κανόνες Χρήσης παρ. ... 

 

 

 

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Τα γεγονότα πλέον έτρεξαν γρήγορα... Καθηλωμένος και εκστασιασμένος από τα όσα εξωπραγματικά και απίστευτα αποκαλύπτοντο στα έκπληκτα μάτια μου, καθισμένος στη φαρδιά ψιλή πολυθρόνα, με συντροφιά συνεχώς Τον Ουριήλ που στεκόταν πάντα όρθιος στο πλάι της μεγάλης οθόνης, διάβαζα -με έκπληξη αλλά και με αρκετή προσπάθεια ομολογώ- τους πίνακες που εναλλάσσονταν συνεχώς μπροστά μου... κείμενα, σχήματα, εκπληκτικές πρωτόγνωρες εικόνες ουρανίων μαχών και δημιουργίας...
Φέρνοντας στον νου μου το βιβλίο της "Αποκάλυψης" του Ιωάννη και τα όσα Ο Άγγελος του παρουσίαζε σε εικόνες και αυτός έγραφε ότι "έβλεπε" τότε, στο σπήλαιο της Πάτμου....
Μερικές δε φορές, είναι αλήθεια, πως δυσκολευόμουν αρκετά. Και αυτήν την δυσκολία και καθυστέρηση την επεσήμανε προφανώς Ο Ουριήλ γιατί τα πάντα "πάγωσαν" για μια στιγμή και για μερικά ακόμα δευτερόλεπτα η οθόνη έμενε ακίνητη και παγωμένη...

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Μια αυξανόμενη περίεργη ανησυχία που σιγά - σιγά κατέληγε σε αγωνία, και ένα απροσδιόριστο κρύο τρέμουλο έκαναν το σώμα μου να συσπάται σε πολλά σημεία και να νιώθω πόνο λες σαν από διάφορες ανυπόφορες κράμπες.

Τέσσερις σχεδόν μέρες είχαν περάσει.... Ο Ουριήλ,  όπως ο ίδιος  είχε αποκαλύψει το όνομα του,  είχε κάνει σαφές πως μπορούσε να με "συναντήσει" οποιαδήποτε χρονική στιγμή, μέρα ή νύχτα, χωρίς όμως να έχω και εγώ αυτή την δυνατότητα !
Οι ώρες ένιωθα πως σέρνονταν βασανιστικά,  πως ο  χρόνος είχε σχεδόν κολλήσει... Τα αμέτρητα και αναπάντητα ερωτήματα που κάθε λεπτό - και όσο περνούσε ο χρόνος γεννούσε όλο και περισσότερα ο εγκέφαλος  μου, - με έκαναν να χάνω κάθε συναισθηματική / ψυχική  ισορροπία,  και αντίθετα να  με έχει καταλάβει  μια χαώδης  ζοφερή  αγωνία...

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Την θέλουμε την Ποίηση.  Όχι σαν πολυτέλεια ή προνόμιο των ειδικών και των ανθολόγων, αλλά για την πνευματική φυσιογνωμία των ιδεών, του νοητικού σκαψίματος της ευαισθησίας, της φαντασίας και - πολλές φορές - της αλήθειας απέναντι στο λόγο της έπαρσης, του υπολογισμού ή της ψευδολογίας.   Τη θέλουμε και σαν κάστρο της γλώσσας, αλλά και σαν πεδίο καλλιέργειας και διατήρησης των ονείρων μας, της οξύνοιάς μας και την αντίσταση μας στην "πίεση" του πραγματικού, στο συνεχές σφυροκόπημα των πληροφοριών, των ειδήσεων, των τρομερών γεγονότων και της γκρίζας πραγματικότητας. Κι όσο δεν το κάνουμε, χάνουμε το ουσιαστικό : ευαισθησίες, χαρές, τη μαγεία της έκπληξης, τη δημιουργικότητα - με μια λέξη, χάνουμε την ανθρωπιά μας.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

( Μικρό διήγημα για μια μεγάλη προσδοκία )

Ζω μόνη Δεν θυμάμαι από πότε Ο χρόνος έχει χάσει για μένα τη σημασία του Περνά Το γνωρίζω Μα δεν έχουμε πολλά-πολλά Μου λέει επιγραμματικά δυο τρεις κουβέντες Όπως: μάθε να συγχωρείς ή Αυτή είσαι αποδέξου το Γράφει ακόμα με τόνους, περισπωμένη στο μέτωπο μου, οξεία στα μάτια, θαυμαστικό που κατεβαίνει στο λαιμό, ιδίως όταν γέρνει και γέρνει συχνά ο λαιμός , όλο και πιο συχνά γέρνει ο λαιμός, μπροστά, σαν να υπάρχει στημένη μια αόρατη λαιμητόμος που ζητά τη θυσία του

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

" Ο τόπος μου είναι στο νερό Ιδρώτας Δάκρυα Θάλασσα Και το νερό μια αλύπητη πατρίδα Μια δεξαμενή ερειπίων "
Ανδρομάχη Άκη Δήμου

Τι είναι το ποίημα που δεν ποιεί; Που δεν προτείνει έναν καινούργιο κόσμο; Δεν γράφω ποιήματα Ξεθάβω κόκκαλα Καταγράφω την ταυτοποίηση Ποτέ δεν βρήκα άνθρωπο ολόκληρο Μνήμη ακέραια Απ΄ τους αιώνες, ένα πόδι, ένα χέρι Κρατώ ανθρώπινο κρανίο στάζει μέλι Να 'ναι ο Ονήσιλος; Δεν γράφω ποιήματα Μπλαστρώνω την πληγή Την πηγή της οδύνης Μα εκείνη ανοίγει πάλι Βγάζει υγρό πηχτό Ούτε νερό Ούτε αίμα Πηκτό απροσδιόριστο υγρό

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Στη μήτρα μιας μητέρας
βρίσκονται δύο μωρά.
Το ένα ρωτά το άλλο:
«Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;» κι εκείνο απάντησε,
«Γιατί ρωτάς;
Φυσικά.
Κάτι θα υπάρχει μετά τον τοκετό. Μπορεί να είμαστε εδώ
για να προετοιμαστούμε,
για αυτό τι θα ακολουθήσει αργότερα.»

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Το ξέρεις ότι σε αγαπάω.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Διαχρονική Αλήθεια..

Τα κράτη τότε καταστρέφονται, όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους σπουδαίους από τους ασήμαντους.

Αντισθένης

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ' ένα τόσο ωραίο
φεγγάρι

Τάσος Λειβαδίτης

Έλεγα..

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Το δάκρυ
είναι το λιθόστρωτο καλντερίμι
που σεργιανάνε τα περπατημένα
συναισθήματα

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Καμένο  βιβλίο...

Η σελίδα είχε αρχίσει να καίγεται αργά
το βιβλίο είχε μόλις  ανοίξει
κι' αυτά που έρχονταν στο φως
κι' αυτά που διηγιόταν
ήταν τόσο τραγικά, σκληρά και αποτρόπαια...

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Όταν θα πέσεις σήμερα (όταν βουτήξεις στο βυθό) για τον σταυρό, με προσοχή, παρακαλώ.
Μην ενοχλήσεις, τα ναυάγια.


M
αρία Λεμεσού

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Όσο μεγαλώνω τόσο πιο ήσυχα αποδέχομαι την παρεξήγηση
Την απόσταση μεταξύ αυτού που θεωρώ πως είμαι κι αυτού που οι άλλοι κατανοούν πως είμαι
Αφήνω ήσυχα τον εαυτό μου στην κρίση τους
Όπως αφήνεται μια βάρκα στη θάλασσα με ανοικτό ενδεχόμενο: το ναυάγιο

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Μικρό διήγημα για μια μεγάλη καταστροφή

Βγήκε ο τρελός στη μέση της πλατείας Στη μέση αυτού που ήταν κάποτε η πλατεία για την ακρίβεια και τώρα μετά το βομβαρδισμό έγινε ένας σωρός από πέτρες, γυαλιά απ΄ τα γύρω καταστήματα, ανάμεσα τους φύλλα - το δέντρο εξαφανίστηκε, έγινε σύννεφο είπε ο τρελός- ένα καρό μαντήλι κοκκινόμαυρο και μια παλιά φθαρμένη τσάντα γεμάτη με χρυσαφικά που κάποιος ανεπιτυχώς προσπάθησε να γλυτώσει

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Αυτό το παράδοξο

Αυτό το παράδοξό μου Να κάθομαι Πρωτοχρονιάτικα σπίτι μόνη μου Να ξετυλίγω για άλλη μια φορά τον μύθο Τρόπους να ψάχνω να δικαιώσω την Κλυταιμνήστρα λες και σε δίκη πρόκειται να πάμε και με έχω ορίσει δικηγόρο της, θεραπεύεται; Λες και ενδιαφέρει κανέναν.. αν είχε δίκαιο Λες και ενδιαφέρει κανένα που με ενδιαφέρει το δίκιο της

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Θέλεις απλά να φύγεις

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
το ψυγείο

Δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα παλιό, φθηνό, χαλασμένο ψυγείο. Κάποιος από την γειτονιά το είχε πετάξει παραδίπλα στους κάδους, προφανώς χωρίς να ειδοποιήσει την υπηρεσία απομάκρυνσης ηλεκτρικών συσκευών ή ογκωδών απορριμμάτων του δήμου, για αυτό και βρίσκονταν εκεί για μέρες. Ήταν αρχές Αυγούστου, καύσωνας και άδεια πόλη. Ένα βαριεστημένο πρωινό έφευγα για δουλειά και το αμάξι, σταθμευμένο εκεί κοντά, ήταν η αφορμή να παρατηρήσω κάτι διαφορετικό. Στο ψυγείο υπήρχε κολλημένο ένα χαρτί, έγραφε με μεγάλα γράμματα «πάρε ένα δροσερό νεράκι». Παρατήρησα ότι με κάποιο παράδοξο τρόπο το ψυγείο ήταν συνδεδεμένο με μπαλαντέζα και μάλλον λειτουργούσε κανονικά!

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Άλλο να συγχωρείς άλλο να κάνεις ειρήνη με το τέρας. Το χέρι που ταίζει το λιοντάρι στο κλουβί δεν είναι ευεργέτη. Και δίχως δόντια θα μασώ το δίκιο μου και θα σ΄το φτύνω. Σκότωσε όλα τα πουλιά, Φτιάξε τεράστιο με φτερά καπέλο, Ο ήλιος δεν κρύβεται. Η σκιά σου μεγαλώνει.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Ζήσε για σένα, όχι για τους άλλους.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Η αλήθεια της Σοφίας - Ισοκράτης..

Έλεγε λοιπόν κλαίων ο Ισοκράτης (436-338π.Χ)
Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητος, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία....>

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Το συναίσθημα είναι σαν τον δωρητή οργάνων.
Δώσε τη χαρά στ' όργανο σου
για να δώσει ζωή στον παραλήπτη
και "Αθανασία σε σένα".

Περισσότερα...

Κριτικές : Advanced Search

Κατηγορία:     Keywords:   
 

Ο,τι είναι παρελθόν, είναι πρόλογος......

ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ...καθ' Ημετέραν Εικόνα και καθ' Ομοίωσιν.. Γεν.1-26 [Αποσπάσματα].- Ν3/21-22,β2 << Το τέρας βρυχάται και θα συνεχίσει να βρυχάται όλο και περισσότερο, όλο και πιο έντονα και βίαια, απροκάλυπτα και καταστροφικά, χειραγωγώντας με ευκολία τους ανθρώπους, όλων των ηλικιών σε κάθε είδους Εγκληματικές ενέργειες και Πράξεις, διασπώντας έτσι τον ιστό σταθερότητας και συνοχής στις λοινωνίες των ανθρώπων παράγοντας με αυτό τον τρόπο την προσφιλή δια την ύπαρξη και διαιώνιση του <<Τροφή>> που δεν είναι άλλη από την παραγόμενη Αρνητική Ενέργεια που τον συντηρεί ανα τους Αιώνες και είναι πάντα προς όφελος του. Χρησιμοποιώντας δε βάναυσα και δόλια τον πρόχειρο πλανήτη του όλο και πιο καταστροφικά, όσο καταλαβαίνει πως οδηγείται προς το Τέλος Του....Το μη αναστρέψιμο !.....>> 30/12/2021 - Nikos Stylianou