στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Οι μεγάλες πολύχρωμες
σημαίες του κόσμου
αργοσαλεύουν
πριν μείνουν να κρέμονται
σιωπηλές και ακίνητες
στα κοντάρια του πλανήτη,
καθώς ο άνεμος πάει αργά να λουφάξει
πίσω από τα καλοκαιρινά
σύννεφα του δειλινού.
Οι ίδιες σημαίες
που τρομάζουν τον κόσμο
κάθε μέρα
με την ατίθαση, βίαιη έπαρσή τους
και με τον δυνατό άνεμο σύμμαχο
να γιγαντώνει τα
αλληλοσυγκρουόμενα
συνθήματα τους..
Μα όσο διακρίνεται
ακόμα ο ορίζοντας
πριν τον σβήσει το σκοτάδι
διακρίνεις τα σημάδια
στο χρώμα του κινδύνου
που αχνοφέγγουν ..
Δεν είναι ευχάριστα..
Είναι τα ίδια σημάδια
που τόσο γρήγορα ξεχνιούνται
κάθε φορά…
και τόσο γρήγορα
επαναλαμβάνονται…
Είναι τα στίγματα
που αιμορραγούν
είναι τα ψέματα
που αιμορροούν
ακατάσχετα…
είναι η Προδοσία
που σαπίζει τα θεμέλια
της ζωής
είναι η μοίρα μας !...
Είναι οι ερμαφρόδιτοι αιώνες
που γεννούν σπερμολόγους
και απατεώνες…
είναι η ίδια η δομή
ενός πρόχειρα
κατασκευασμένου πλανήτη
χωρίς προδιαγραφές
και εγγυήσεις,
είναι το μεγάλο Λάθος
που ανάγκασε να γεννηθεί
το Μοναδικό
που έγινε τόσο σημαντικό
τόσο μεγάλο
και τόσο αποφασιστικό
ώστε να νικήσει
τον Θάνατο !....
Νίκος Στυλιανού