Eίσοδος Μελών

Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by Sotos
"Bravo!!!!!!!!!!!!! "
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
< >

Κριτικές Κειμένων

Online -χρήστες & επισκέπτες Εξωτερικού

Now 71 guests online

Who's Online

Έχουμε 409 επισκέπτες συνδεδεμένους

Καλώς ήρθατε

στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
αποκάλυψη σχολίου

Ήταν όμορφα εκεί. Και μ' έσωζε πάντα το σφύριγμα του σταθμάρχη - τα τελευταία λεπτά της αποκάλυψης -
Το όνειρο νότιζε
πάντα
την παρουσία μου μα, την υγραίνει ακόμη
αφού
περπατώ και χύνομαι αθεράπευτα ερασιτέχνης απολαύσεων.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Ο Μεσαίωνας δε μοιάζει και τόσο σκοτεινός

Όταν η ποίηση σιωπά για μέρες γιατί μέσα σου βγαίνει μια πεζή αφήγηση λέξεων,εικόνων,σκέψεων – ίδιο ήρεμο σκοτεινό ποτάμι που όμως στα σπλάχνα του κρύβει δύναμη,κρύβει κραυγή…όταν η ποίηση σιωπά και αποτραβιέται σαν θλιμμένη γυμνή γυναίκα στην γωνία,τότε ξημερώνουν τέτοιες βροχερές μέρες.Και τότε είναι που θα πεις στον αόρατο αφηγητή μέσα σου ότι εντάξει θα σε αφήσω κι εσένα να μιλήσεις.Να πεις το παραμύθι σου…να ηρεμήσεις.Ο αόρατος αφηγητής είναι ο φόβος του καθένα να αντικρύσει την δική του αλήθεια.Αλλά δεν γίνεται να τον αγνοείς πάντα.

 

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Απόγευμα

Ο πόνος κατά το απόγευμα
Είχε γίνει αφόρητος
Αλλά κατά κάποιο τρόπο
Μου άρεσε γιατί επιτέλους
Ήταν κάπου εντοπισμένος.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
H ΦΥΓΗ

Στο σκοτεινό σοκάκι υπάρχουν ακόμη οι γραμμές αίματος. Μια παροιμία μου έλεγε η γιαγιά μου: ήρθε το κακό δίπλα σου σύντομα και στην πόρτα σου. Συντροφιά το αλκοόλ και οι ατελείωτες παιδικές αναμνήσεις, να τρέχω στις απόκρημνες βουνοπλαγιές της ορεινής Πίνδου και να τσαλαβουτάω στα νερά του Αχελώου. Προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες δεν με φόβιζαν, έμοιαζαν με τα παραμυθάκια που σκαρφιζόμουν για να τρομάζω τα άλλα παιδάκια. Όλα αυτά, όμως, τώρα φαντάζουν τόσο μακρινά.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΤΕΡΑ

Μέρες εορτών, δέντρα Χριστουγεννιάτικα που τα κλαριά τους βαραίνουν απ’ τις πολύχρωμες λάμπες , πρόσωπα που κοιτούν τις στολισμένες βιτρίνες, φευγαλέα και βαριεστημένα, πόθοι απραγματοποίητοι να χορεύουν σε μια μελωδία που θυμίζει κλάμα παιδικό.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

Αψεγάδιαστο κορμί και ταλαιπωρημένες ψευδαισθήσεις, ανούσιοι παρορμητισμοί και εφηβικά χαμόγελα,

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
ΜΙΑ ΠΑΡΤΙΔΑ ΣΚΑΚΙ

Μια παρτίδα σκάκι... Μόνος να κοιτάζω τα μαύρα, τα λευκά πιόνια στην τετράγωνη σκακιέρα. Κίνηση... χάνω τον αξιωματικό μου. Ο καπνός σχηματίζει δαχτυλίδια καθώς απομακρύνεται αργά από το στόμα μου στην αποπνιχτική ατμόσφαιρα του δωματίου.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Η φλόγα του μοναχικού κεριού… (επιλεγμένα)
‘Φοβάμαι… τι θα πει φοβάμαι;’, αναρωτήθηκε.
‘Σκέφτομαι… τι θα πει σκέφτομαι;’, είπε μέσα του.
‘Αγαπώ… τι θα πει αγαπώ;’, απόρησε.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Ενας άλλος εαυτός

Δε φοβόμαστε

Απλώς, πονάμε

Πίσω από τον απέναντι τοίχο

Ένας άλλος, ακόμη ψηλότερος μας περιμένει…

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
5.0

Ακρότατο

όπως στο ημίφως του μεγάλου σπηλαίου

που φωλιάζουν οι σκιές των βιαστών μου

που κρέμονται από ασημένιες αρπάγες

οι αρρωστημένες ενοχές μου

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Βγείτε

Φεύγω για λίγο από αυτή την γκρίζα πόλη

Που μονίμως είναι πνιγμένη σε ένα μεγάλο σύννεφο.

Πάω λίγο πιο κάτω,πιο νότια,στο χωριό μου

Σε κείνη την πράσινη θάλασσα που ήταν ήσυχη σαν λάδι.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
μια καρδια ματωμενη μια ψυχη παγωμενη/ 
αληθεια κ ψεμα σε μια σχεση φωτεινη/
δινεις παιρνεις ομως τι κριμα/
σαν καταληγεις με ακαλυπτη επιταγη στο χερι/
γεματος απουσια/

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Το μέλι απ' τις ανθισμένες φράουλες

Και κινήσαμε έτσι, σαν ίσκιοι μεγάλοι με κλειστή ψυχή, 
να γυρίσουμε στο δάσος.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Ώρες ώρες πιστεύω πως όλα τα αντίο χώρεσαν σε ένα χαμόγελο ,σε μια ζουμερή καλημέρα και σε ένα ανθισμένο τριαντάφυλλο..
Αυτά είχα και αυτά ακολούθησα μέσα στην ζεστή λάμψη του τζακιού μου και στους φρεσκοβαμμένους τοίχους της κάμαρας μου...

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Μα σίγουρα αυτό που μου συμβαίνει πρέπει να απασχολεί πολύ κόσμο! Χωρίς να ρωτήσουν το κοινό, τους ασθενείς δηλαδή, χωρίς συμβουλή να πάρουν από τους ειδικούς, δηλαδή εσάς, γιατρέ, και τους φαρμακοποιούς, τετραγωνίσανε όλα τα χάπια για όλες τις ασθένειες, όλες οι εταιρείες! Παγκόσμια!

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Ακομα παρθενος νιωθω ανεγγιχτος,βασανισμενος και ανυπομονος ,γεματος παθος για κατι νεο..
Μα γιατι τοσα βραδια χωρις συναισθημα,συγκινηση,προσμονη η πιο απλα πραγματικο ερωτα?

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Απολογία

Εξ απαλών ονύχων, υπήρξα Εραστής της Πληροφορίας. Είναι μια μετρέσα που μου χάρισε άπειρες στιγμές ηδονής όλα αυτά τα χρόνια.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Ένιωσα το χρώμα

να ρέει καυτό

σκοτωμένο από τη πρωινή σου απουσία

η μέρα σκορπίστηκε

σαν καθρέφτης σπασμένος

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Χειμώνας…… κοιτάζοντας ένα μικρό κλαδί να βολοδέρνει στην άκρη της θάλασσας , καθισμένος σε στάση εμβρυακή νιώθω τ αγερι να σπάει στο ρυτιδιασμένο πρόσωπο μου

Περισσότερα...

Κριτικές : Advanced Search

Κατηγορία:     Keywords:   
 

Ο,τι είναι παρελθόν, είναι πρόλογος......

ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ...καθ' Ημετέραν Εικόνα και καθ' Ομοίωσιν.. Γεν.1-26 [Αποσπάσματα].- Ν3/21-22,β2 << Το τέρας βρυχάται και θα συνεχίσει να βρυχάται όλο και περισσότερο, όλο και πιο έντονα και βίαια, απροκάλυπτα και καταστροφικά, χειραγωγώντας με ευκολία τους ανθρώπους, όλων των ηλικιών σε κάθε είδους Εγκληματικές ενέργειες και Πράξεις, διασπώντας έτσι τον ιστό σταθερότητας και συνοχής στις λοινωνίες των ανθρώπων παράγοντας με αυτό τον τρόπο την προσφιλή δια την ύπαρξη και διαιώνιση του <<Τροφή>> που δεν είναι άλλη από την παραγόμενη Αρνητική Ενέργεια που τον συντηρεί ανα τους Αιώνες και είναι πάντα προς όφελος του. Χρησιμοποιώντας δε βάναυσα και δόλια τον πρόχειρο πλανήτη του όλο και πιο καταστροφικά, όσο καταλαβαίνει πως οδηγείται προς το Τέλος Του....Το μη αναστρέψιμο !.....>> 30/12/2021 - Nikos Stylianou