στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Μα σίγουρα αυτό που μου συμβαίνει πρέπει να απασχολεί πολύ κόσμο! Χωρίς να ρωτήσουν το κοινό, τους ασθενείς δηλαδή, χωρίς συμβουλή να πάρουν από τους ειδικούς, δηλαδή εσάς, γιατρέ, και τους φαρμακοποιούς, τετραγωνίσανε όλα τα χάπια για όλες τις ασθένειες, όλες οι εταιρείες! Παγκόσμια!
[μη βήχεις, ακόμη περισσότερο θα τον τραυματίσεις!]
Τα κάνανε λεπτά πολύ και με γωνίες εκατό και εκατό μοιρών απέναντι και ογδόντα-ογδόντα αντίστοιχα στις εναπομείναντες. Αυτό οι διάσημες, μοντέρνες εταιρείες για να κάνουν τη διαφορά, ενώ οι συμβατικές, ταπεινές εταιρείες τα παράγουν απλά τετράγωνα, με ενενήντα μοίρες σε κάθε γωνία. Και έτσι που τα κάνανε καν δισκία δεν γίνεται πια να τα πω, καθώς η ελληνική λέξη «δισκίο» προφανώς προέρχεται από το σχήμα και το μικρό μέγεθος του αντικειμένου στο οποίο αφορά. Και έτσι τα αποκαλώ χάπια, κατά την καθομιλουμένη, με πόνο καρδιάς, αλλά και πάλι πώς χάπια να τα πω, αφού να τα καταπιώ πια δεν μπορώ; Και έτσι δεν πραγματοποιούν το σκοπό τους σε κανένα επίπεδο, κι αν τα λιώσω για να τα πιω δεν έχουν πια τη χάρη του χαπιού που έμαθα να καταπίνω. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά δεν τετραγωνίσανε τουλάχιστον και τα μπουκαλάκια, ούτε τα πώματα, με την αρμονία και τη σύζευξη σχημάτων να συνηθίσω την αλλαγή.
[μην κουνιέσαι, ο απορροφητήρας αφαιρεί από το στομάχι σου αυτή τη στιγμή που μιλάμε επικίνδυνες τοξικές ουσίες και σβώλους αποξηραμένου αίματος!]
Με το στρογγυλό των μπουκαλιών και των πωμάτων αναπολώ με κόμπιασμα και δάκρυα τα δισκία που έπαιρνα τόσο συχνά. Είναι δύσκολο σας λέω, γιατρέ μου, έτσι αν μπορώ να σας αποκαλώ, να συντονίσω το χρόνο μου τόσο με τη θέλησή μου όσο και με τη συμβουλή σας, αλλά η ασθένειά μου δεν καταλαβαίνει από σχήματα. Προχωράει, δεν την αποσοβώ πια νηφάλιος όπως είμαι και χωρίς τη δύναμη των ουσιών που ο ίδιος δεν δύναμαι να παράγω, ενώ, όπως εσείς με συμβουλέψατε, μόνο μ’ αυτές οι ασθένειές μου υποχωρούν. Μη με κοιτάς έτσι, ξέρω τι λέω, κάποτε λέω ασθένεια, και κάποιες άλλες φορές λέω ασθένειες. Δεν θα σας εξηγήσω, γιατρέ μου, εγώ είμαι ο ασθενής, κι εσείς ο γιατρός, ξέρετε πιο καλά. Κι όμως δοκίμασα και με τα νέα χάπια, τα τετραγωνισμένα. Ευτυχώς δεν αλλάξανε τη γεύση, πρόλαβα πριν σκιστεί η γλώσσα μου λίγο να τα γευτώ, πριν το αίμα μου αναμιχθεί με το σάλιο μου και χάσω για πάντα την αίσθηση αυτή. Μα να τα αποχωριστώ δεν μπορούσα, και τα μυρίστηκα βαθιά, πράγματι ήταν οι ίδιες ουσίες, με την ίδια τοξική μυρωδιά. Και μετά ένιωσα αυτή τη μεγάλη ανάγκη να συνεχίσω να πίνω, δεν μπορούσα να αφήσω τον εαυτό μου εκτεθειμένο στις ασθένειες για μεγάλο χρονικό διάστημα, ζύγισα τις πιθανότητες και κατέληξα ότι παρά να πεθάνω προτιμώ να σκίσω σε σημεία τον οισοφάγο μου και το στομάχι, και αν κάποια χάπια πάλι δεν χωνευτούν και φτάσουν χαμηλάστο γαστρεντερικό μου, αποφάσισα ότι λίγο σκισμένο παχύ έντερο στο υπόλοιπο υγιές που θα απομένει, ζημιά δεν είναι, αφού δεν είναι θάνατος. Κι έτσι που σας αποκαλώ συνέχεια γιατρό, κοντεύω κι ο ίδιος να το πιστέψω. Τελειώσατε με τη γλουταραλδεϋδη; 2% διαλυμένο το υγρό είναι υπεραρκετό για την απολύμανση της κλίνης μου και των εργαλείων ταρίχευσης. Μακάρι τα λόγια που μου έλεγε ο γιατρός να τα άκουγα πριν φύγω. Μα πείτε μου, από ποια μολυσματική ασθένεια πήγα ο άμοιρος; Ήταν Ηπατίτιδα Α, χολέρα, ή τύφος; Ήταν στρεπτοκοκκική γάγγραινα, πανώλη; Ή μήπως τελικά, όπως το φανταζόμουν, ήταν Κρούτσιεφ-Τζέικοπς γι’ αυτό και μου μιλάς για εκκρίσεις υγρών; Γιατί σε άκουσα να το λες. Μην το αρνιέσαι. Μα πίστεψέ με, λάθος κάνεις για τη μολυσματική ασθένεια, ναι, την έχω, μα δεν με σκότωσε αυτή. Τα μπλοκς στην ότοκατ με αλλοιώσανε και με ετοιμάσανε για τα μπλογκς στο ίντερνετ που με απορροφήσανε και με ανεβάσανε στα μπλοκς της πόλης στοιβαγμένα σε θεώρατα ύψη που με ανυψώσανε τόσο ψηλά, που θέλησα να δω αν μπορώ να πετάξω, και τώρα δεν θυμάμαι. Πρώτα ήπια τα τετράγωνα κυβεία με τους δώδεκα αριθμούς των οικιών των θεών στον Όλυμπο σκαλισμένους ανά δύο και μετά έπεσα; Ή έγινε αντίθετα καθώς καθυστέρησα την πτώση για διάρκεια μιας ζωής μήπως προλάβω και γράψω ένα βιβλίο στρογγυλό για την αγάπη πριν κάποιος άλλος το επινοήσει;
[είσαι σχεδόν ναρκωμένος τώρα, γι αυτό δεν μπορείς να κουνηθείς, η πλύση στομάχου πέτυχε, μην μασήσεις ποτέ ξανά θρυμματισμένο γυαλί σε παράσταση ζωντανά! Να αποξηραίνεις ζελατίνη, όπως κάνουν οι άλλοι μάγοι! Πάρε τα αντιφλεγμονώδη για ένα μήνα. Αχρείαστος να σου είμαι, γεια!]
