Eίσοδος Μελών

Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by Sotos
"Bravo!!!!!!!!!!!!! "
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
< >

Κριτικές Κειμένων

Online -χρήστες & επισκέπτες Εξωτερικού

Now 56 guests online

Who's Online

Έχουμε 389 επισκέπτες συνδεδεμένους

Καλώς ήρθατε

στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.

Εκτύπωση PDF
RSS
 

Βγείτε Hot

Βγείτε

Φεύγω για λίγο από αυτή την γκρίζα πόλη

Που μονίμως είναι πνιγμένη σε ένα μεγάλο σύννεφο.

Πάω λίγο πιο κάτω,πιο νότια,στο χωριό μου

Σε κείνη την πράσινη θάλασσα που ήταν ήσυχη σαν λάδι.

Σε κείνα τα τελευταία καλοκαίρια σαν παιδί.

Είμαι τυχερός γιατί θεωρώ ότι έζησα καλοκαίρια.

Από τις τελευταίες γενιές παιδιών που έζησαν.

Γιατί τώρα το πρωινό ψάρεμα και το βραδινό κρυφτό

Δώσανε την θέση τους σε μεγάλες οθόνες γεμάτες αίμα και θέαμα.

Πάω σε κείνη την μικρή παραλία με την χρυσή άμμο

Και στα γέλια και τις φωνές των παιδιών που ήμασταν εκεί.

Ποτέ δεν αφήσαμε την γοργόνα να θυμώσει

Και πάντα αφήναμε ένα κομμάτι ψωμί για την γριά με το τσεμπέρι.

Τα μακροβούτια μας είχαν τελικό προορισμό την Ζάκυνθο

Έστω κι αν ποτέ δεν την φτάναμε.Την ονειρευόμασταν όμως.

Χαιρετούσαμε τους ανθρώπους της απέναντι,τα φώτα της

Και στα καράβια μετράγαμε δάχτυλα αποστάσεις πάνω στον ορίζοντα.

Και μόλις κουραζόμασταν από όλα αυτά,τα μικρά,τα ωραία,τα αιώνια,

Ερχόταν εκείνος ο γέρο ψαράς,ο μπάρμπα Γιάννης με ψωμί νερομένο

Με την μισοσκισμένη ψάθα του και την μυρωδιά αλάτι και φύκια,

Και ταΐζαμε τα κεφαλόπουλα στα βραχάκια του Κασιδιάρη.

Τα μεσημέρια κανείς δεν κοιμότανε,απλά περίμενε και φανταζόταν

Ένα απόγευμα στην θάλασσα που ερχόταν και το βραδινό κρυφτό.

Υπήρχαν και εκείνα τα κορίτσια που στοίχειωναν το μυαλό μας

Αλλά ζούσαν σαν μέσα σε παραμύθια και μεις τις σώζαμε

Από τέρατα και δράκους και όλοι ήταν ευτυχισμένοι.

Τα κορίτσια αυτά μετά χαθήκανε σε άλλες μέρες και νύχτες.

Και η μέρα τελείωνε με το κρυφτό,το μεγάλο κρυφτό.

Εκείνη η κόκκινη βάρκα στην άμμο που έβλεπε τα αστέρια

Εκείνο το θαμμένο στην γη καταφύγιο των Γερμανών

Ο απόκρυμνος βράχος της Τρελής…

Μα εγώ προτιμούσα την απλή άμμο της παραλίας

Τυλιγόμουν μέσα σε αυτή σφιχτά και ξεχνιόμουν.

Ο Γαλαξίας εκεί πάνω μού έλεγε για άλλους κόσμους

Και μόνο η κραυγή ΄΄Βγείτε!!’’, με γύρναγε πίσω.

Η πόλη έξω κάνει πως ντύνεται στα Κυριακάτικά της

Μα το ξέρω ότι στην πορεία του χρόνου κάποτε

Όταν ακούστηκε η κραυγή να βγούμε

Κανείς δεν βγήκε από την κρυψώνα του…

Κριτικές Χρηστών

Average user rating from: 2 user(s)

 

Αξιολόγηση:
 
4.5
 
 

..."Μα το ξέρω ότι στην πορεία του χρόνου κάποτε

Όταν ακούστηκε η κραυγή να βγούμε

Κανείς δεν βγήκε από την κρυψώνα του…" Αυτό είναι εξαιρετικό!!!

Πατεράκη Ευαγγελία
Reviewed by ΠΑΤΕΡΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
September 27, 2010
View all my reviews
Report this review
 
 

"Σε κείνα τα τελευταία καλοκαίρια σαν παιδί.
Είμαι τυχερός γιατί θεωρώ ότι έζησα καλοκαίρια.
Από τις τελευταίες γενιές παιδιών που έζησαν."
Δεν μας έχεις συνηθήσει σε μία τέτοια αναπόληση. Πολύ γλυκιά και τρυφερή, τυχεροι που ζήσαμε κάτι που τώρα ούτε να το εξηγήσεις στους μικρότερούς. Τυχεροί που μέσα από τις δικές σου λέξεις κάναμε το προσωπικό μας ταξίδι στα περασμένα. Τελικά όλοι χρειαζόμαστε αυτή τη φυγή από τη μεγαλούπολή και το γκρίζο της σε κέθε ανάσα που πέρνουμε (εγώ πάλι θα ήμουν δίπλα στον καταράκτη του "κουτσου" μέσα στα μαύρα έλατα της ορεινής Πίνδου). Μπράβο σου Ηλία και ευχαριστώ για αυτό το "εισήτηριο" με προορισμό τις όμορφες αναμνήσεις... Σοφία
Reviewed by powerlesspower
June 08, 2010
View all my reviews
Report this review
 
 
 
Powered by jReviews

Κριτικές : Advanced Search

Κατηγορία:     Keywords:   
 

Ο,τι είναι παρελθόν, είναι πρόλογος......

ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ...καθ' Ημετέραν Εικόνα και καθ' Ομοίωσιν.. Γεν.1-26 [Αποσπάσματα].- Ν3/21-22,β2 << Το τέρας βρυχάται και θα συνεχίσει να βρυχάται όλο και περισσότερο, όλο και πιο έντονα και βίαια, απροκάλυπτα και καταστροφικά, χειραγωγώντας με ευκολία τους ανθρώπους, όλων των ηλικιών σε κάθε είδους Εγκληματικές ενέργειες και Πράξεις, διασπώντας έτσι τον ιστό σταθερότητας και συνοχής στις λοινωνίες των ανθρώπων παράγοντας με αυτό τον τρόπο την προσφιλή δια την ύπαρξη και διαιώνιση του <<Τροφή>> που δεν είναι άλλη από την παραγόμενη Αρνητική Ενέργεια που τον συντηρεί ανα τους Αιώνες και είναι πάντα προς όφελος του. Χρησιμοποιώντας δε βάναυσα και δόλια τον πρόχειρο πλανήτη του όλο και πιο καταστροφικά, όσο καταλαβαίνει πως οδηγείται προς το Τέλος Του....Το μη αναστρέψιμο !.....>> 30/12/2021 - Nikos Stylianou