Καλώς ήρθατε
στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.
Reviews written by powerlesspower
| 304 results - showing 196 - 210 | « Previous 1 ... 11 12 13 14 15 16 17 ... 21 Επόμενο » | Αποτελέσματα ανα σελίδα: |
Ποίηση
| Συμφωνώ ότι η μελοδικότητα σου μαγνήτίζει και αποτελεί το εισιτήριο του ταξιδιού που σε μεταφέρουν οι λέξεις σου. Μου αρέσουν αυτά που γράφεις, εκφράζουν κάτι μελαγχολικό, κατι γλυκό , αλλά πάντα όμορφό. Μπράβο σου |
Ποίηση
ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΕΛΠΙΔΑ
|
Από τη στιγμή που επέτρεψες στον εαυτό σου να αγαπήσεις, ξεκλ΄λειδωσες και την πόρτα της καρδιάς σου προς το χαμό της. Τα λόγια σου πονέσαν τα κομμάτια της καρδιάς μου και δάκρυα κύλισαν στην ξανά και ξανά αναγνωσή τους. Μία φορά αγαπάς αληθινά, ναι το πιστεύω αυτό , γιατί μία φορα θα δώσεις χωρίς να περιμένεις και ακόμη και όταν πέφτεις θα συνεχίζεις να δίνεις γιατί το αγάπησες αυτό το άτομο, ή έστω αυτό πίστεψές, θα είναι αυτό που θα επιστρέφει στα ονειρά σου, σα μια μαύρη σκιά θα σε κατακλύει σε κάθε επίδοξή χαρά και οι ελπίδες θα ζωντανεύουν να χαράξουν για λίγο ακόμη τη Ψυχή σου. Μπορεί τα λόγια μου να "ακούγονταί" κάπως, αλλά όπως ανέφερα παραπάνω οι στίχοι σου μου ξύπνησα κάτι προσωπικό και γράφω υπο την επήρρεια του. Μπράβο σου για τις δημιουργίες σου, είναι ειλικρινά πολύ όμορφες. Όσο για τη συμβουλή σου, το μαύρο με ξυπνέι για να γράψω, κάθε προσπάθεια για λευκό ήταν αποτυχημένη, ίσως γιατί δεν θέλω κατα βάθος ακόμη να το αφήσω, να το έχω ανάγκη. ********************************************************************************** sοφία, σ ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο -κριτική σου.Σίγουρα έχεις δίκιο πως η θλίψη και το μαύρο ΄''ψάχνουν'' πάντα την καλλιτεχνική ψυχή .Απλώς είπα πως δεν θα ήθελα να σε σκοτώνει αυτη η καθημερινή τριβή με την μελαγχολία. Σήμερα το ξαναδιάβασα και η δεύτερη ανάγνωση μου έδειξε πως καθε ημέρα είναι και καλυτερο στα μάτια μου και την καρδιά μου.Αν ήμουν συνθέτης ''σκεφτηκα'' θα συνέθετα ένα μουσικό έργο επάνω του .Δεν ξέρω ειλικρινά αν έχω μετανοιώσει που το είδα έτσι η θα πρέπει να χαίρομαι που ''πεθαίνεις'' για να γράφεις αριστουργήματα.FILIOSH *********************************************************************************** Εγώ ευχαριστώ και χαίρομαι για το σχόλιο σου, γιατί για μένα σημαίνει πολλά. Μπορεί κάτι να φαίνεται μικρή στιγμή στην πορεία της ζωής μας, αλλά την κατάλληλη φορά αυτή η στιγμή να σε βοηθήσει σε κάτι μεγαλύτερο. Είναι δύσκολο να το αναλύσω πλήρως τώρα, αλλά για εμένα έχουν όλα σημασία! Σοφία |
Ποίηση
|
Η αγάπη χορεύει γυμνή Γύρω από ξεφτισμένα Ξύλινα παγκάκια Και πεταμένες γόπες. Τα όνειρα σαν μικρά Φτωχά παιδάκια, Τής χτυπούν παλαμάκια. |
Ποίηση
|
"Φως που απλώνεται ακόμα στις Πέτρες, που ήσυχες – δίκαιες, μα ανυπόμονες περιμένουν…." αναφορά στην αιωνιότητα του ήσυχου μέχρι να ξεσπάσει η δύναμη του, η αλήθεια του. Κατάλληλο για τις μέρες που διανύουμε και για την προσωπική ιστορία του καθενός. |
Ποίηση
|
"είχα στη καρδιά μου ένα πυρήνα από παλλόμενο φως" Απλά το λάτρεψα. Πολύ όμορφο! |
Ποίηση
|
"Άλλωστε Ποτέ Δεν κράταγα Τις υποσχέσεις μου," Εγώ το λέω στον εαυτό μου πάντα, ξανά και ξανά Άλλη κατεύθυνση στον ορίζοντα μα τα ίδια λόγια. Μπράβο σου Ηλία, ένας υπέροχος ύμνος στην αγάπη που δεν θα σβήσει |
Διήγημα
| Με τρέλανε η απλότητα και η ζωντάνια του, μου άρεσε που έδωσε την ερμηνεία σε κάποιες λέξεις που εγώ προσωπικά δεν γνώριζα. Όλα το νόημα ήταν τόσο δυνατό, μπράβο σου. Τη ζήλεψα , πάντα όσο πιο αδύναμοι νιώθουμε τόσο πληγώνουμε τους άλλους για να μας εγκαταλείψουν μια ώρα αρχύτερα και πάντα μένουμε μόνοι μας να βρίζουμε τον εαυτό μας, εγώ τουλάχιστον ανήκω σε αυτούς. Υπάρχει άραγε κάποιος που θα μπορέσεις να μας δει και να μείνει εκεί;;; Χτυπάς σε μορφή αδυναμίας, αλλά τελικά αδύναμος πάντα μένεις μόνος να κοιτάς την άδεια σου, ματωμένη Ψυχή! |
Ποίηση
Aφιερωμένο στον έρωτα
|
Μου άφησε μια αίσθηση αναπόλησις και απώλειας. Πολύ όμορφο... "Sαν ποταμός ξεχύνεται ,μέσα απο όρη και βουνά, μέσα στης φύσης τα στενά κι απομακρύνεται ", λάτρεψα αυτήν την παρομοίωση , αλλά συχνά δεν υπάρχει η απομάκρυνση γιατί ποτέ δεν ήρθε! *************************************************************************** Σ ευχαριστω πολύ για τα καλά σου λόγια.Πραγματι νομίζουμε οτι δεν έρχεται ποτέ.Πράγματι όμως η ζωή που ζούμε δεν τον αφήνει.Ολα υποτυπωδη και στερεά βαλμένα μέσα απο χρηματοκόπιες τριγυρνούν,ας αφήσουμε λίγο χώρο στην ψυχή μας για να περνά πιο εύκολα θα συμπλήρωνα.FILIOSH |
Ποίηση
|
Ο Δεσύλλας είναι ένα στοιχείο που υπάρχει μέσα μας. Αντικατοπτρίζει το μαύρο και το άσπρο, την αρχή και το τέλος. Δύο αντίρροπες δυνάμεις που η μία έλκει και μάχεται την άλλη , δημιουργώντας σπινθήρες φωτός που ενώνονται και γίνονται λέξεις.. λόγια και αυτά με τη σειρά του ποιήματά και πεζά, που από μέσα τους ρέουν η δύναμη , το χάος, ο έρωτάς και η αγάπη. Πάντα θα υπάρχει ένας Δεσύλλας να κρατάει της πύλες των πιο απόκρυφων συναισθημάτων ανοιχτές. Υπέροχο..! "Απόψε έχει σιωπή.", όχι μόνο απόψε δυστυχώς, κάποιες φορές δεν έχει ποτέ κάποιο άλλο συναίσθημα, μόνο η σιωπή να συντροφεύει τα όνειρά σου και τις αναμνήσεις αυτών. |
Ποίηση
ANEΥ ΤΙΤΛΟΥ
|
λευκο κ μαυρο πανω στο χιονι ζωη χωρις ανασα, χωρις αιδω.. Και χωρίς πολλά άλλα , δυστυχώς Εγώ θα ήθελα έναν τίτλο .. τον δικό σου τίτλο, γιατί ο καθένας δίνεις τον δικό του στην ανάγνωση των λέξεων σου! *********************************************************************** Μάλλον οτι χειρότερο έχω γράψει. chris calger |
Ανένταχτο
|
"Σε κείνα τα τελευταία καλοκαίρια σαν παιδί. Είμαι τυχερός γιατί θεωρώ ότι έζησα καλοκαίρια. Από τις τελευταίες γενιές παιδιών που έζησαν." Δεν μας έχεις συνηθήσει σε μία τέτοια αναπόληση. Πολύ γλυκιά και τρυφερή, τυχεροι που ζήσαμε κάτι που τώρα ούτε να το εξηγήσεις στους μικρότερούς. Τυχεροί που μέσα από τις δικές σου λέξεις κάναμε το προσωπικό μας ταξίδι στα περασμένα. Τελικά όλοι χρειαζόμαστε αυτή τη φυγή από τη μεγαλούπολή και το γκρίζο της σε κέθε ανάσα που πέρνουμε (εγώ πάλι θα ήμουν δίπλα στον καταράκτη του "κουτσου" μέσα στα μαύρα έλατα της ορεινής Πίνδου). Μπράβο σου Ηλία και ευχαριστώ για αυτό το "εισήτηριο" με προορισμό τις όμορφες αναμνήσεις... Σοφία |
Ανένταχτο
Απόγευμα
|
Πρώτον περαστικά! Η δύναμη - η ενέργεια που έχεις- διοχετεύεται μέσα από αυτό σου το διήγημα. Και ναι συμφωνώ, για εμένα θα μου άρεσε πιο πολύ σε μορφή διηγήματος. Υπάρχει και αυτό που κατηγορείς τον εαυτό σου που άφησες να φύγει όταν δεν έκανες μία κίνηση στην πόστα πριν κλείσει. Ένα ακόμη τεράστιο μπράβο κι από εμένα. ############# "Παραπονιούνται για κάτι που έχασαν Ή που ποτέ δεν είχαν." Αναφερόμουν συμπληρωματικά στην προηγούμενη πρόταση. Σοφία |
Ποίηση
Σημαίνει...
|
"αγάπη σημαίνει να είσαι παρών!" Δεν ξέρω πώς αντιλαμβάνεσαι εσύ το "παρών", αλλά αγάπη κατα εμέ είναι κάτι πέρα από το υλικό/ χειροπιαστό, είναι κομμάτι μέσα στην καρδιά/ψυχή, είναι η ίδια ή ολότητα αυτών. Είναι όταν νοιάζεσαι χωρίς να περιμένεις ανταπόκριση και εσύ είσαι εκεί, κυρίως είναι όταν δεν παίρνεις τίποτα και δεν σε νοιάζει! Όταν απλά κοιτάζεις από μακρυά και φροντίζεις να μην πάθει κακό (είτε μιλάμε για άνθρωπό, για κάτι υλικό ή άυλο όπως είναι το πάθος για μια τέχνη). Σημαίνει και είναι πάρα πολλά και συγχρόνως τίποτα από όλα αυτά τα συνηθισμένα που γνωρίζουμε. Λιτή και απλή χρήση λέξεων που δεσμεύουν τον αναγνώστη στην ροή των λέξεων σου και συναισθημάτων σου. Πανέμορφα "χάδια" εκφράσεων και αναμνήσεων σε κάθε σου στίχο. Και κρατόντας την ουσία, χωρίς περιττές φαμφάρες, μαγνητίζεις στα πιο καίρια σημεία του ποιήματος σου. Μπράβο! ********************************************************************************88 φίλη Σοφία, κοντοζυγώνει η ώρα που θα ολοκληρώσω ένα κείμενο, μια σειρά σκέψεων που κάποτε έσκασαν στο κεφάλι μου για την αλήθεια της αγάπης έξω από την ιστορικότητα, έξω από το χωροχρονικό πεδίο... ελπίζω να αξιωθώ να το τελειώσω... ήταν σαν αποκάλυψη μέσα μου, δύσκολο να μπουν σε λέξεις μερικά πράγματα... μεγάλος ανήφορος... μα όταν λέω να είσαι παρών σημαίνει να είσαι στην ακεραιότητά σου εκεί όταν ο αδελφός σου, η αγαπημένη σου, ο άνθρωπός σου σε καλεί... αλλά και όταν ακόμα δεν σε καλεί... να είσαι παρών σημαίνει να μην διαπραγματευτείς την παρουσία σου, την αγάπη σου, να μην την βάλεις σε παζάρια κέρδους και ζημίας... σκέψου μονάχα ποιος μπορεί να αγαπήσει έτσι... ποιός άνθρωπος, ποιος που δεν είναι θεός... ποιος μπορεί να ρισκάρει την έξοδο από το χρόνο και τον τόπο για να είναι πάντα παρών... ευχαριστώ για τις σκέψεις σου... Sailor |
Ποίηση
|
Aλήθειες που εξοργίζουν και πονάνε. "Πίσω απο ένα νταβαντζή πελάτες πέρασαν πολλοί", δυστυχώς πάρα πολλοί! |
Διήγημα
|
Δεν υπάρχει φορά που να έγραψες κάτι που να είναι μέτριο, συνεχώς κάτι νέο συνεχώς κάτι ωραίο. Συναισθήματα μπλεγμένα σε ένα μεταφυσικό επίπεδο που το κάνεις «κοινή» πραγματικότητα. Συμφωνώ ότι είναι να σαν να διαβάζεις έναν μεγάλο συγγραφέα. Μπράβο σου Ηλία… Και ναι ο θάνατος δεν είναι λύση… μπορεί να σε οδηγήσει σε ένα φαύλο κύκλο αναμνήσεων και ενδεχόμενων διαφορετικών σεναρίων, αλλά κάθε φορά όταν θα σε σκέφτεσαι εκείνη τη μέρα, εκείνη την πόρτα να κλείνει ο πόνος δεν θα φεύγει όσο αίμα και να κυλήσει στα ζεστά νερά της μπανιέρας. |
| 304 results - showing 196 - 210 | « Previous 1 ... 11 12 13 14 15 16 17 ... 21 Επόμενο » | Αποτελέσματα ανα σελίδα: |
Powered by jReviews
