Καλώς ήρθατε
στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.

![]() |
0.0 |
Μετά το σοκαριστικό γεγονός της ανεξήγητης πυρκαγιάς που κατέστρεψε την ιδιωτική κλινική που νοσηλευόταν η Ερατώ και η γιαγιά της, τα γεγονότα συνεχίστηκαν ενίοτε με μεγάλη ένταση.... Εκεί που φάνηκε πως είχε επέλθει κάποια ηρεμία στην καθημερινότητα του νησιού, ξαφνικά 2η μέρα μετά τη φωτιά και η Γη άρχισε αξημέρωτα ακόμα να τρέμει με μεγάλη ένταση...... Σεισμός ! μονολόγησα και έως ότου να σηκωθώ από το κρεβάτι, ακούστηκαν φασαρία και φωνές στο δρόμο, ενώ το ηλεκτρικό ρεύμα είχε κοπεί και κυριαρχούσε παντού σκοτάδι..... ο ήχος από τα διάφορα αντικείμενα που έπεφταν στο δωμάτιο από τη δόνηση, ήταν ανατριχιαστικός... Με δυσκολία ψαχουλεύοντας, βρήκα τα κλειδιά και το τηλέφωνο μου, ενώ ο σεισμός συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση .... πετάχτηκα έξω ... ο πολύς κόσμος όπως - όπως κατηφόριζε πανικοβλημένος προς τη παραλία, Ορισμένοι ήταν πρόχειρα τυλιγμένοι με το σεντόνι τους ακόμα ... ενώ ο πανικός και η ταραχή τους ήταν έκδηλη...
Υπολόγισα πως η ισχυρή δόνηση κράτησε περίπου 35-40 ατέλειωτα δευτερόλεπτα... . Είχε μεγάλη διάρκεια σκέφτηκα... Άνοιξα το κινητό, δεν υπήρχε σήμα.... Έφτασα στο αυτοκίνητο και πήγα να γυρίσω το κλειδί της μηχανής , όταν είδα μπροστά μου έναν μαυροφορεμένο άνδρα, αν και δεν φαινόταν καλά, να μου κλείνει τον δρόμο με υψωμένα τα χέρια...
>>> Όχι... μη προχωρήσεις από αυτό το δρόμο, πέφτουν βράχοι, είναι κλειστός !....τον άκουσα να φωνάζει...
Άνοιξα την πόρτα και βγήκα να δω ποιος ήταν, και να τον ρωτήσω... Κοίταξα γύρω... δεν υπήρχε κανείς !....