Καλώς ήρθατε
στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.
ΛΟΓΟ - PAGE Ανένταχτο
0
 |
0.0 |
Εκείνο το χάραμα του πρωινού είχε μια γλυκιά γεύση βανίλιας και απαλό άρωμα κανέλλας... Η ενέργεια παράδοξα πως, ήταν λες αγκαλιά με τη χαρά σε ένα ατέλειωτο ουράνιο βαλς, που σε ανέβαζε σε απροσδιόριστα ύψη ευτυχίας....
Ακριβώς έτσι μου είχε περιγράψει με τα πιο έντονα χρώματα, η Ερατώ εκείνο το πρωινό της Πέμπτης...
Εγώ απ’ τα λεγόμενα της αλλά και τον τρόπο που μίλαγε κατάλαβα ό,τι τα «απροσδιόριστα ύψη» που είπε, δεν ήταν παρά τα ύψη της Αγάπης !.... Μιας Ουράνιας Αγάπης !... Της Αγάπης της για τον Ιοθώρ !...
>>> ΝΑΙ ... μου είπε... όμως ήταν και κάτι άλλο.... Ήταν και αυτό που ένιωσα για πρώτη φορά στη ζωή μου, όταν τραβώντας την βελούδινη αυλαία έμεινα εμβρόντητη από αυτό που αντίκρισα... Ήταν αυτό που ένιωσα όταν τα γόνατα μου λύγισαν... όταν ένας Μαέστρος άφησε τη "μπαγκέτα" του, κατέβηκε από το Πόντιουμ, ήρθε κοντά μου κάνοντας ελαφρά υπόκλιση... και φιλώντας το χέρι μου, με οδήγησε σε μια άδεια καρέκλα , που υπήρχε μια μεγάλη λευκή ανθοδέσμη από λευκά τριαντάφυλλα.... ενώ όλοι χειροκροτούσαν χαμογελώντας μου.... Αυτή την ονειρική στιγμή και αυτή την υποδοχή.. δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ !... Και ούτε ποτέ μπορούσα να φανταστώ πως θα συνέβαινε, ακόμα και στα πιο τρελά όνειρα μου. Oύτε ποτέ θα μπορούσα να φαντασθώ πως θα υπήρχε περίπτωση να παίξω εγώ σε μια τόσο μεγάλη φανταστική ορχήστρα !....
Η Ερατώ ήταν πραγματικά πολύ συγκινημένη... τα μάτια της ήταν συνεχώς δακρυσμένα.....