Καλώς ήρθατε
στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.
Reviews written by SAILOR
| 458 results - showing 16 - 30 | « Previous 1 2 3 4 5 6 7 ... 31 Επόμενο » | Αποτελέσματα ανα σελίδα: |
Ποίηση
Άλλο
|
Πολύ σωστά Νίκο! ***************************************************************************************** Την Καλησπέρα μου αγαπημένε φίλε.... Εμ !...... N.S. |
Ποίηση
| Πράγματι πολύ καλό... |
Ποίηση
|
Πρέπει να πω ότι όταν απαντώμαι με οποιασδήποτε μορφής κείμενο που έχει ρυθμό και νεύρο, αυτό με παρασύρει στο να εισέλθω βαθύτερα στο περιεχόμενο... ίσως να είναι πια απόκτημα και των χρόνων που πέρασαν, ίσως έχω λιγοστή υπομονή πλέον... αυτή η παρατακτική γραφή της Κατερίνας με συνεπήρε και ένιωσα πως χτυπάνε τύμπανα και ταμπούρλα στ'αυτιά της ψυχής μου... Και ο καθένας μόνος Σε πλήκτρα φωνάζει Στους άλλους Αυτά που δεν τολμάει Να φωνάξει στο ίδιο το δικό του πρόσωπο ... δυνατή, ξεκάθαρη, αμόλυντη, αφηγηματική, ρυθμική γραφή... με ταχύπνοια... με ταχυκαρδία... με οξύνοια... με οξύτητα... και το τέλος ιδανικά σοκαριστικό... η αναλογία και το κοντράστ της φυλλοβόλας ακινητότητας του δέντρου με τον ακατάσχετο ρυπαρό λήρο των ανθρώπων... εύγε! |
Διήγημα
Απόπλους...
|
Πολύ όμορφο αυτό Νίκο... ειδικά η τελευταία παράγραφος σπουδαία! - Sailor ********************************************************************************************************* Να σαι καλά Φίλε μου Αντώνη, αναπολώ πότε - πότε... σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου... - Nikos |
Ποίηση
Η προκλητική Γενόσημη Λογική
|
Πολύ δυνατό! ************************************************************************************************************ Καλησπέρα Φίλε μου... Δεν έχουν ΤΣΙΠΑ πάνω τους οι ΑΘΛΙΟΙ.... Νίκος Στυλιανού |
Ποίηση
| ενώνω κι εγώ τη φωνή μου με του Νίκου... η γραφή σου πάντα μου έλειπε από το χώρο αυτό Ηλία μου... ό,τι είναι αληθινό δεν το χορταίνεις ποτέ... η προαιώνια απληστία του ανθρώπου... |
Ποίηση
ΚΑΙ ΟΤΑΝ..
|
ίσως ό,τι ωραιότερο έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό... εύγε Νίκο... αληθινό διαμάντι! **************************************************************************************************** Σε ευχαριστώ πολύ Αντώνη μου. Να σαι πάντα καλά. - Νίκος |
Ποίηση
ΚΟΚΚΙΝΗ ΑΝΑΣΑ
|
Φίλε Δημήτρη -αν επιτρέπεις τούτη την αυθορμησία οικειότητας - σκεφτόμουν καθώς διάβαζα τούτο το ποτάμι που δυσφορεί μέσα στις λέξεις, την Κόκκινη Ανάσα σου, σκεφτόμουν λοιπόν τον Μπόρχες που είχε πει κάποτε πως ο κόσμος υπάρχει για να καταλήξει σε ένα βιβλίο... και μου ήρθε τούτη η φράση του παράξενου αυτού ανθρώπου στο νου γιατί αισθάνθηκα πως ο πύρινος αυτός χείμαρρος θα έπρεπε να ανταμώσει κάποια στιγμή είτε την κορύφωσή του είτε να υποχρεωθεί σε κείνο που οι μηχανικοί λένε για τη ροή των ποταμών 'υδραυλικό άλμα'... πάει να πει περίμενα το φοβερό ερώτημα που θα έκανε τη ροή αυτού του άλικου ποταμιού να γίνει από τυρβώδης ας πούμε πιο διευθετημένη... και το ερώτημα ήρθε... όπως ο κόσμος χώρεσε σε ένα βιβλίο του γερο-Μπόρχες, ο ποταμός σου αναχαιτίστηκε από το μεγαλειώδες και ηρωικό ερώτημα - σκάνδαλο: Ποιά ζωή μου; Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Κι έχω πολύ καιρό, είναι αλήθεια να γράψω τόσο αναλυτικά για ένα ποίημα... δεν είναι τόσο η αγριεμένη σου γραφή, οι αιμοσταγείς λέξεις και οι ποιητικές υλακές -που εμένα μου αρέσουν, για να εξηγούμαι γιατί την καθωσπρέπει 'ποίηση' την έχω καταδικάσει προ πολλού - είναι πως τούτο το υδραυλικό άλμα έρχεται την κατάλληλη στιγμή... αν δεν υπήρχε όλη αυτή η εξωφρενική κούρσα της αφήγησης θα κατέληγε σε κάποια μοιραία σύγκρουση με την κοινοτοπία... αισθάνομαι ότι το τρακάρισμα δεν έγινε, ο πολεμιστής κραύγασε το ερώτημα και αρχίζει πλέον το ποτάμι να κυλάει προς ένα άλλο Δέλτα... δεν έχω ιδέα ποιο θα είναι αυτό... ίσως να έχεις βέβαια εσύ... αξιοπρόσεχτη και δυναμική η ποιητική σου ανάσα... δεν στη ρουφάει το Αχανές που περιέχεις... το Βλέμμα σου είναι για μεγάλους ορίζοντες... συγνώμη αν ήμουν φλύαρος... καμιά φορά δεν μπορώ να αναχαιτίσω εγώ το δικό μου ποτάμι... sailor ******************************************************************************************** Σε ευχαριστώ και πάλι φίλε Αντώνη να είσαι καλά.Αν δεν είχα βρει τυχαία αυτήν την θεματική πύλη, ενα ξημέρωμα του Μάη θα αισθανόμουνα την άβυσσο να με τρώει με τα μάτια της και να γδέρνει τα σωθικά μου,η λέξη ευγνωμοσύνη φαντάζει μικρή για αυτόν τον χώρο και τον Νίκο Στυλιανού ,θα προσπαθήσω και πάλι να μορφοποιήσω το συναίσθημα γιατί τα λόγια μου φαντάζουν λίγα και κοινότυπα, δεν θα μπορούσαν απλά να χωρέσουν σε ζωγραφιά απο γράμματα..κάνει κρύο,το σώμα μου έχει μουδιάσει όπως όταν αντικρίζει φευγαλέα την αλήθεια που σαν άστρο εξαφανίζεται στο σκότος.Κραυγάζω στο κελί μου η νύχτα με κοιτάζει για πρώτη της φορά και με πονάει, ένα μολύβι, μα μάυροι τοίχοι και πατώματα γιατί να γράψω και πού?,η μοναξία και η σιωπή δεν λέει ποτέ αυτά που ονειρεύομαι να ακούσω,κινούμαι σαν κόκκος άμμου μέσα στο βυθό της θάλασσας αναζητώντας την έρημο, κανείς δεν με διακρίνει,εσυ φίλε Νίκο με πρόσεξες μου έδωσες δωμάτιο ενω περιπλανιόμουν για χρόνια, και οι υλακές μου παρότι δημιούργησαν την πιο εκκωφαντική ιαχή, τις άκουσες με προσοχή,απαλό και εύφορο το χώμα που μου δώρισες και να που ξεπηδούνε ρίζες και εσύ σαν αφινιασμένος μαέστρος επευφημείς τα ουρλιαχτά μου.Ας σταματήσω εδώ όμως γιατί θα χαθώ στα σίδερα των λέξεων και είναι κοφτερά.Να είστε καλά.. (συγγνώμη που απαντώ εδω προσπαθώ να κάνω report αλλά δεν γίνεται) *************************************************************************************** Δημήτρη την καλησπέρα μου. Να σαι καλά φίλε, κατ’ αρχάς θέλω να σου εξηγήσω, ότι όλα τα reports και τα reviews περνάνε από την Διαχείριση του Site για ευνόητους λόγους και για λόγους που έχουν συμβεί στο παρελθόν και δεν θα θέλαμε να επαναληφθούν. Μερικές φορές αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια σχετική καθυστέρηση της δημοσίευσης των μέχρι κάποιος από τους υπεύθυνους να προχωρήσει τη διαδικασία και για αυτό το λόγο πάντα θα ζητάμε την κατανόηση των μελών μας και την συγνώμη μας. Δεύτερον, θέλω να σε ρωτήσω αν είναι δικά σου τα βιβλία : Δάκρυα διαμάντια και Της σποράς της μαύρης όργωμα. Επίσης αν είσαι ή ήσουν ναυτικός. Στο προκείμενο τώρα, ειλικρινά με έχουν συγκινήσει τα λόγια σου το χρώμα και η αγωνία τους φίλε μου, μπορώ υπεύθυνα να πω πως το logoclub αισθάνεται δικαίωση και ευγνωμοσύνη κάθε φορά που μια άξια πένα κι ένας σοβαρός συγγραφέας κτυπάει την πόρτα του και γι αυτό πρέπει να πούμε εμείς το ευχαριστώ ! Να ξέρεις τέλος, πως και την πόρτα μας και την καρδιά μας θα την βρίσκεις πάντα ανοιχτή φίλε Δημήτρη και όπως σου είπε και ο Αντώνης έχεις πάντα την προσοχή μας και την αγάπη μας. Νίκος Στυλιανού **************************************************************************************** Αγαπητέ Νίκο,ουδέποτε είχα σχέση με το ναυτικό και δεν έχω δημοσιεύσει κάποιο βιβλίο μου, ούτε ολοκληρώσει κάποιο ακόμα.Απλή συνωνυμία με τον συγγραφέα.Ένα μικρό πουλι σε ένα πελώριο κλουβί είμαι, η ποιήση και η φιλοσοφία τα φτερά μου . .Σας ευχαριστώ για όλα, με βοηθήσατε με τα ζεστά λόγια σας, να αναπνεύσω στην ασθματική και βαριά νοσηρή κοινωνία που μας διέπει..Εύχομαι το σπαθί μου να μην σπάσει ποτέ στις αμέτρητες σκληρές μάχες που έχω να δώσω και να φανώ άξιος της αγάπης σας και της εκτίμησης σας.Σας ευχαριστώ από καρδιάς.(σας παρακαλώ περάστε και αυτό το σχόλιο σαν απάντηση στα σχόλια του Νίκου Στυλιανού) προσπαθώ να κάνω report αλλά μου γράφει invalid token για αυτό το γράφω εδώ. με αγάπη και εκτίμηση dhmhtrhs ****************************************************************************************** Αγαπητέ Δημήτρη σε πληροφορούμε πως όλα τα reports που έχεις στείλει έχουν έρθει κανονικά μη λαμβάνεις υπ' όψιν σου το invalid token, νομίζω πως το αναφέρουμε αυτό το σημείο και στους Κανόνες Χρήσης του Site. Διαχείριση |
Ποίηση
| εξαιρετικό! |
Άρθρο
Θεόφιλος Καΐρης: ένας δάσκαλος της πρωτοπορίας
|
χαίρομαι για το άρθρο και την ανάρτηση... πολύ σημαντική προσωπικότητα ο Καίρης... ************************************************************************************** Φίλε Αντώνη συμφωνώ απόλυτα. - Νίκος Στυλιανού |
Ποίηση
Ασπρόμαυρα όνειρα
|
αγαπημένε φίλε Νίκο, ευχαριστώ για την τιμητική αφιέρωση... φαίνεται λοιπόν πως η νύχτα με το μεγαλείο και το μυστήριό της, το σκοτεινό της μανδύα αλλά και την γεμάτη δύναμη και αλήθεια αγκαλιά της, σε εφέλκυσε... αισθάνομαι πως όμως αυτό δεν είναι μια βουτιά στο τίποτα αλλά μια βαθιά, εσωτερική ανάγκη για τις πρωτογενείς πηγές, τις αρχαίες, τις ανώλεθρες... είμαι βέβαιος πως και ο Ηλίας θα ανταμωθεί μαζί σου... μαζί μας... sailor *************************************************************************************** Μια βαθιά, όπως λες, εσωτερική ανάγκη είναι αυτή που μας ανοίγει πολλές φορές έναν άγνωστο και προκλητικό δρόμο άγνωρο, ίσως με αγωνίες, δυσκολίες και επικινδυνότητα ασύμμετρη, και ακριβώς αυτές τις εμπειρικές γνώσεις θέλεις να δρέψεις και να βιώσεις... Να βιώσεις εμπειρικά την άλλη όψη μιας ζωής, ενός άλλου κόσμου…. Να σαι καλά αγαπημένε φίλε μου Αντώνη. Ευχαριστώ για τον χρόνο σου. - Νίκος |
Δοκίμιο
|
έχεις εξελιχθεί σε αληθινό μάστορα σ'αυτό που θα έλεγαν οι Αγγλοσάξωνες short stories... νομίζω θα μπορούσε να οπτικοποιηθεί άριστα σε μια αυτοτελή ζόρικη ιστορία αλλά και ως θεατρικό θα μου άρεσε... μπράβο Ηλία μου... ρέει η αφήγησή σου σαν το νεράκι φίλε μου... sailor |
Διήγημα
| Επαρκής η αφήγηση χωρίς όμως κάποιο στοιχείο 'έκπληξης'... θα έλεγα πως σε λίγες γραμμές αποδίδει με εντιμότητα αυτό που θέλει. |
Ποίηση
| εξαιρετικό! |
| 458 results - showing 16 - 30 | « Previous 1 2 3 4 5 6 7 ... 31 Επόμενο » | Αποτελέσματα ανα σελίδα: |
Powered by jReviews
