Σαυραετός....

Ψηλά πετούσε αετός
φαινότανε Σταυραετός
μ’ ένα σταυρό στο χέρι
και στ’ άλλο κράταγε κουτί
κλειστό με βουλοκέρι

Τον είχανε για οδηγό
χειμώνα – καλοκαίρι..

Χρόνια και χρόνια τρέχανε
ξοπίσω του ξυπόλυτοι
κι άλλοι πολλοί υπόλοιποι..

Ώσπου του έπεσε ο Σταυρός
κσι ΟΧΙ άθελά του...
αλλά από «Χειραγώγηση»
του Πλάνου Μέντορα του...

Κι από χρυσός Σταυραετός
έγινε γκρι ΣΑΥΡΑΕΤΟΣ
με μόνο χέρι να κρατά
μια Σαύρα δηλητήριο
που ναι και «σήμα ζωντανό»
Κόλασης Εισιτήριο .....

Ο Γκάρι Κασπάρωφ* το έχει θέσει καθαρά : «Ο μόνος τρόπος να μην επαναληφθεί η Ρωσική επιθετικότητα είναι να ηττηθεί ο Πούτιν στην Ουκρανία. Ο Πούτιν έχει μετατρέψει τη Ρωσία σε πολεμική οικονομία και δεν μπορεί ούτε πρόκειται να το αναστρέψει. Η μόνη θεραπεία είναι η στρατιωτική ήττα στην Ουκρανία και οι συντριπτικές κυρώσεις, ο,τιδήποτε λιγότερο θα είναι στην καλύτερη περίπτωση, μια σύντομη παύση».
Ο Τραμπ, που έχει πλήρη άγνοια περί γεωπολιτικής, νομίζει ότι μπορεί να σταματήσει τον πόλεμο επειδή ο Πούτιν «φίλος» του και δίνοντας τα πάντα στον «ισχυρό» θα μπει μία τελεία – αυτός θα πάρει το Νόμπελ κι όλα να πάνε στο διάβολο.
Δεν είναι έτσι όμως – δεν πάει έτσι, καθώς δεν ζούμε στο απλοϊκό κεφάλι του Τραμπ, ούτε είμαστε υποχρεωμένοι (όλοι...) να λέμε «ευχαριστώ» σε έναν αστείο τύπο, έναν νάρκισσο που τον φόρτωσαν σαν άγος στον πλανήτη περί τα 77 εκατ. Αμερικανών, χωρίς ιδιαίτερη πολιτική αντίληψη....
Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι στενά περιφερειακού ενδιαφέροντος. Έχει ευρύτερες διαστάσεις και περισσότερες παραμέτρους – κι αν το πιέσουμε πολύ, το απόσταγμα είναι ένα : Ο Πούτιν πρέπει να ηττηθεί. Για πολλούς λόγους. Η ήττα Πούτιν είναι βαθιά συνδεδεμένη με τη διεθνή ασφάλεια, το μέλλον της Ευρώπης και την ίδια την ιδέα του κράτους δικαίου και της εδαφικής ακεραιότητας. Μια νίκη του θα σήμαινε επικράτηση της λογικής, ότι τα σύνορα αλλάζουν δια της βίας, ότι οι ισχυροί μπορούν να επιβάλλουν την κυριαρχία τους, πάνω στους αδύναμους και αυτό χωρίς συνέπειες.
Αν ο Πούτιν κατορθώσει να νομιμοποιήσει τις κατακτήσεις του στην Ουκρανία, θα έχει δημιουργήσει προηγούμενο, που θα ενθαρρύνει είτε την ίδια την Ρωσία, είτε άλλες αυταρχικές δυνάμεις (Κίνα, Τουρκία, κλπ...) να μιμηθούν το παράδειγμα, αποσταθεροποιώντας περιοχές του πλανήτη.
Η ήττα του είναι απαραίτητη και για την ίδια την Ρωσία. Ο πόλεμος έχει μετατρέψει τη χώρα σε στρατιωτικοποιημένη οικονομία, κλειστή στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο (το ότι έχει νταραβέρια με τη διεθνή των αυταρχικών, δεν το λες διεθνείς σχέσεις...), με τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές (φτωχών Ρώσων και μισθοφόρων) και πλήρη εξάρτηση από μηχανισμούς καταστολής και προπαγάνδας.
Όσο ο Πούτιν μένει αλώβητος, τόσο παγιώνεται ένα αυταρχικό καθεστώς που στηρίζεται στον μιλιταρισμό και την εσωτερική βία, με μία οικονομία που βασίζεται μόνο στην πώληση υδρογονανθράκων για την τροφοδότηση της στρατιωτικής μηχανής – σε έναν κόσμο που τρέχει με ταχύτητα στην 4^η βιομηχανική επανάσταση, η Ρωσία μοιάζει να ζει σε περασμένο αιώνα.
Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, η συνέχιση της ρωσικής επιθετικότητας απειλεί την ασφάλεια όλων. Κράτη όπως η Μολδαβία, η Γεωργία, η Πολωνία και οι χώρες της Βαλτικής γνωρίζουν, ότι αν δεν ανακοπεί η Μόσχα στην Ουκρανία, αργά ή γρήγορα θα αντιμετωπίσουν παρόμοιες πιέσεις ή ακόμα και εισβολές. Και τέλος, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η Ρωσία έχει διαπράξει εγκλήματα πολέμου.
Ισοπέδωσε πόλεις, απήγαγε παιδιά, βομβαρδίζει αδιάκοπα αμάχους, σπέρνει την τρομοκρατία – ευθύνεται για χιλιάδες νεκρούς.
Το να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο θα σήμαινε ότι τέτοιες πρακτικές ανταμείβονται. Η δικαιοσύνη, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η προστασία των αμάχων απαιτούν μια ξεκάθαρη ήττα του επιτιθέμενου. Ο Πούτιν πρέπει να χάσει, όχι μόνο για να σωθεί η Ουκρανία, αλλά για να διασφαλιστεί ότι ο κόσμος μας δεν θα μπει σε μια εποχή όπου η βία και η αυθαιρεσία καθορίζουν το μέλλον.
Η αποτυχία του Πούτιν θα δείξει ότι οι διεθνείς κανόνες δεν είναι κενό γράμμα. Ότι ο κόσμος προχωράει, η τεχνολογία καλπάζει και δεν είναι δυνατόν να παραμένουμε εγκλωβισμένοι σε συνθήκες ορδών τύπου Τζένγκις Χαν επειδή ένας τύπος έχει μεγαλοϊδεατικές ονειρώξεις, εμμονή με την ανασύσταση χαμένων αυτοκρατοριών και τη διαστρεβλωμένη ανάγνωση της Ιστορίας... Και βρήκε για σύμμαχο έναν ηλίθιο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, που νομίζει ότι είναι...
« ήρωας πολέμου » ! και ότι σε 7 μήνες έχει τερματίσει 7 πολέμους !!!..
(κανέναν δεν έχει..... ).

*** Ο Γκάρι Κασπάροβ, ( 13 Απριλίου 1963 ) είναι Αρμενικής καταγωγής Ρώσος, τέως Παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι και θεωρείται από πολλούς ως ο κορυφαίος σκακιστής όλων των εποχών. Είναι επίσης συγγραφέας και πολιτικός ακτιβιστής.

Νίκος Στυλιανού