Καλώς ήρθατε
στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.
Reviews written by powerlesspower
| 304 results - showing 91 - 105 | « Previous 1 ... 4 5 6 7 8 9 10 ... 21 Επόμενο » | Αποτελέσματα ανα σελίδα: |
Διήγημα
Παράταση
|
Πραγματικά ενδιαφέρον... Λάτρεψα την ανατρεπτικότητα του τέλους. "Τα μάτια του δάκρυσαν. Από την μια η λογική του υπαγόρευε να την βρίσει,από την άλλη, η καρδιά του χτυπούσε σαν να ήταν κανένα σχολιαρόπαιδο. "Είσαι καλά;" την ρώτησε, έπειτα από αρκετά δευτερόλεπτα σιωπής.¨" ********************************************************************************************* Powerless χαίρομαι που ξεχώρισες αυτό το απόσπασμα. Το συγκεκριμένο είναι και για εμένα το αγαπημένο μου - G.Kritikos |
Ποίηση
|
Η πένα σου τα λέει όλα: "Αφού δεχτώ το κέρασμα σου φως να χύνεται ανάμεσα σε δυο λησμονημένα σύννεφα σκοτάδι που τώρα βρήκε βωμό να στραγγαλίσει την ομίχλη.." |
Ποίηση
|
Θα με βρει σύμφωνη η άποψη του κ.Νίκου. Νιώθω ότι οι λέξεις βγαίνουν αβίαστα από την Ψυχή σου και μας προσφέρουν ένα θαυμάσιο αποτέλεσμα! Μπράβο σου, φιλικά Σοφία |
Άλλο
αρχειοθέτης
|
Ανάμεσα στα πολλά συναισθήματα που μου δημιούργησες ήταν και η πικρία... Η πικρία γιατί μέσα από το ποίημα σου ζωγραφίζεται η κοινή πραγματικότητα και πώς όλοι έχουν αφεθεί και δεν κινούνται από τη μικρή θέση της αρχειοθέτηση τους! Μου άρεσε το ποίημα σου και ιδιαιτέρα που στο τέλος "κουνάς" τον αναγνώστη να κινηθεί, να μην καθησυχάζεται και να πιάσει" τη ζωή από τα μαλλιά΄! Ένα μπράβο κι από εμένα, παρόλο που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο υψηλό επίπεδο της γραφής σου!, φιλικά Σοφία ******************************************************************************************** μια αέναη αρχειοθέτηση είναι αυτό που αρέσκεται ο νους με μιαν, σχεδόν διαστροφική ηδονή... η αέναη επανάληψη μέσα στο πεπερασμένο... τα νοσηρά και δηλητηριώδη στάσιμα νερά του θανάτου... του πνευματικού θανάτου, της ακηδίας, της μούχλας... να γιατί το ξάφνιασμα των παιδιών μπροστά στο καινούργιο μας ξενίζει αλλά και μας συναρπάζει... γιατί έχουμε γίνει κουρασμένοι, μελαγχολικοί και αφόρητα προβλέψιμοι... είμαστε άνθρωποι πικραμένοι έλεγε ο Βαρβέρης κι εγώ λέω είμαστε, απλώς, νεκροζώντανοι... κι όμως, ο αιφνιδιασμός πάντα καραδοκεί... ακόμα και στην καθημερινότητα... να σαι καλά φίλη μου... sailor |
Ποίηση
|
Ναι! Ωδή σε εκείνους που δεν βλέπουν... που δεν ακούν... Ωδή σε αυτούς που αισθάνονται... που δεν φοβούνται... που γυμνοί βαδίζουν στο αγκαθωτό μονοπάτι της ΖΩΗΣ Ζουν, αυτοί ξέρουν να ζουν! Αφανείς ήρωες χωρίς μνημεία και τιμές! Ωδή σε εσένα , στο μεγαλείο των δημιουργιών σου , μας παρασύρεις στο δικό σου κόσμο και βλέπουμε,,, νιώθουμε μέσα από τη πένα σου! |
Διήγημα
|
Καλωσόρισες στην παρέα μας! Δυναμική η αρχή σου και πολλά υποσχόμενη! Αναμένω για νέα κείμενα σου! |
Ποίηση
κυάνωση νύχτας
|
Tα λόγια δεν μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματα που δημιουργείς στον αναγνώστη... "Για να ΄μαι σήμερα εδώ και να αυτοκτονώ την ψυχή μου" ******************************************************************************************* power, ........είναι μια νύχτα γέννησης μεγάλων συναισθημάτων και συνειδητοποίησης... Σ' ευχαριστώ πολύ! Ευαγγελία |
Ποίηση
O Χορός
|
Μου άρεσε, αλλά -πάντα κατά τη προσωπική και πιθανότατα λάθος γνώμη μου- χρειαζόταν κάτι, αυτό το κάτι που μας έχεις συνηθίσει σε άλλες δημιουργίες, παλιότερες. Δημιουργίες που μας δημιουργούσε η ανάγκη να διαβάσουμε ξανά και ξανά ! ****************************************************************************************** Παιδια ευχαριστώ πολύ όλους σας Παουερ, εχεις δικιο ειναι ενας πειραματισμος που εκανα να γραψω με ριμα Σε ευχαριστω πολυ..:) |
Ποίηση
ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ
|
Παραδινόμαστε στο μοιραίο ή καθόμαστε και αναμένουμε τη μοίρα άπραγοι??? Ξέρω ότι κυνηγάμε ή τουλάχιστον πρέπει, αυτή είναι η ανάγκη μας, η ελπίδα μας! Τι απέγινε όμως αυτή η ελπίδα?, Πως τη χάσαμε στην πορεία? Ο καθένας μας ξεχωριστά και όλοι μαζί σαν σύνολο, οι παλιοί να εγκαταλείπουν και οι νέοι να μη μαθαίνουν ποτέ τι σημαίνει όνειρο, ελπίδα, προσπάθεια, ζωή... αγάπη! Θα μπορούσα να πω κι άλλα, κι άλλα.... Ναι, το ποίημα σου είναι υπέροχο, γιατί με λίγες λέξεις αγκαλιάζεις συναισθήματα, εικόνες...γιατί μόλις τελειώσει η ανάγνωση δεν τελειώνει και το ποίημα, ο αναγνώστης παρασύρεται μέσω αυτού σε ένα συνονθύλευμα σκέψεων και συναισθημάτων... Μπράβο σου, φιλικά Σοφία ****************************************************************************************** Powerlesspower, είναι μεγάλη τιμή να λένε κάτι τα κακογραφήματά μου, σε ανθρώπους που αγαπούν αποδεδειγμένα τη γραφή! Φιλί |
Ποίηση
| Με λίγες λέξεις αποκάλυψες μια πραγματικότητα με τρυφερότητα και συναισθηματισμό! |
Ποίηση
|
"Κοιτώ και βλέπω σιωπή… λαλιά του κρατημένη μα ένα ειν’ ξεκάθαρο πως κάτι περιμένει…." Ναι! Χρειαζόμαστε άτομα με το δικό σου δυναμισμό που μέσα από το ταλέντο του δείχνει την αλήθεια. Ναι, ένας βάζει το νερό στο αυλάκι και αυτό σιγά σιγά γίνεται ποτάμι, χείμαρρος που καταστρέφει και ανανεώνει στο πέρασμα του! |
Ποίηση
|
"χωρις αιδω εμεις σαςδωσαμε βορα στου σκοταδιου μας τη λαμψη στην πληρους απασχολησης ερημικη ζωη μας" |
Ποίηση
|
"χόρεψαν πάνω στις φωτιές, μισό βήμα πριν τα κρατικά μπουρδέλα"... |
Ποίηση
φωτιά θα γίνω
|
Η φωτιά... καθαρίζει και εξευμενίζει στο πέρασμα της. Δεν είναι η καταστροφή είναι το αποτέλεσμα , η νέα ελπίδα που αναγεννιέται από τις στάχτες, Είναι οι αναμνήσεις και η ζωή που καίνε σταθερά τη Ψυχή μας. Είναι τα πάντα.. είναι το τίποτα! Υπέροχη στη γραφή σου όπως πάντα... ****************************************************************************************** Σοφία, η φωτιά φέρνει την κάθαρση. Είναι λατρεία μου!.. Σ' ευχαριστώ πολύ! Ευαγγελία |
Ποίηση
|
Ξύπνησες αναμνήσεις... στιγμές που πλέον έχουν χαθεί. Αχ! Εκείνη το απίστευτο λευκό τοπίο στο χωριό!!! Μπράβο σου.... |
| 304 results - showing 91 - 105 | « Previous 1 ... 4 5 6 7 8 9 10 ... 21 Επόμενο » | Αποτελέσματα ανα σελίδα: |
Powered by jReviews
