στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
9μμ Αθηνα
8μμ Ρωμη
7μμ Λονδινο
2μμ Ν Υορκη
7πμ Δυτικη Ακτη
Ουσιαστικα το μεγαλυτερο κομματι του πληθυσμου της γης ξυπνιο.Οσοι ειχαν κινητο η σταθερο, χτυπησε εκεινη την ωρα. Οσοι εβλεπαν τηλεοραση εχασαν το σημα. Αντικατασταθηκε απο ενα στροβιλο χρωματων. Οσοι σερφαραν στο διαδικτυο η δουλευαν στον υπολογιστη τους ειδαν τον ιδιο χρωματικο κυκεωνα στην οθονη τους. Διαφημιστικες πινακιδες αλλαξαν σε μια στιγμη. Φορτηγατζηδες που μιλουσαν μεταξυ τους βρεθηκαν σε ενα τοπιο παρασιτων. Μεσαι, βραχεα κ FM βουβαθηκαν.Τηλεφωνικοι θαλαμοι ενεργοποιηθηκαν.
Και μετα ηρθε η φωνη.
"Ανθρωποι -σωστα το λεω? ναι- του πλανητη Γη ηρθαμε. Η επαφη που περιμενατε εγινε. Εχουμε να σας μεταδωσουμε ενα μηνυμα"
Σιωπη, κροταλισματα, φυσηματα και ολοι οι ανθρωποι βουβοι. Κοιταζονται χωρις να καταλαβαινουν αλλα και χωρις να αρθρωνουν λεξη. Αγωνια, προσμονη, ελπιδα, φοβος κ σιωπη.
"Αμ...εχμ...καπου εδω το εχω..."
Η απορια μεγαλωνει, ο σπορος της αμφιβολιας μεγαλωνει.
"Και ομως...α, νατο...μπα οχι...αυτα ειναι τα ψωνια...μα που το εβαλα..."
Ολοι κοιτουν ψηλα. Αλλοι περιμενουν περιεργα σκαφη να σχιζουν τον ουρανο, αλλοι προσμενουν να δουν τη Δοξα Του Κυριου, αλλοι τιποτα...
"Νομιζω πως καπου το ξεχασα...η το εδωσα σε λαθος πλανητη..."
Χαμογελα ανθιζουν, ισως επειδη αναγνωριζουν κοινα σημεια στο ξενο.
"Με συγχωρειτε, θα φυγω και θα επιστρεψω το 2412 συμφωνα με τη δικη σας χρονολογηση, την ιδια ωρα για να σας το μεταδωσω. Ως τοτε μην καταστραφειτε, γιατι θα βρω το μπελα μου. Γεια σας."
