Eίσοδος Μελών

Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by Sotos
"Bravo!!!!!!!!!!!!! "
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
< >

Κριτικές Κειμένων

Online -χρήστες & επισκέπτες Εξωτερικού

Now 53 guests online

Who's Online

Έχουμε 406 επισκέπτες συνδεδεμένους

Καλώς ήρθατε

στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.

Εκτύπωση PDF
RSS
LOGO VIMA *** Μυθιστόρημα ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΙ
 

ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΙ Hot

ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΙ

Ένιωσε τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια της. Έχανε τις αισθήσεις της.

Και τότε συνέβη! Μια έκρηξη. Μια έκρηξη στο μυαλό της.

Οι εικόνες κινούνταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, οι αναμνήσεις σπρώχνονταν, μπερδεύονταν, μετασχηματίζονταν σε εντυπώσεις που άπλωναν γύρω της πέπλο αδιαπέραστο.

Έκλεισε τα μάτια τρομαγμένη…

Άνεμος δυνατός, γεμάτος μικρούς κρυστάλλους τη χτυπούσε τώρα στο πρόσωπο, στο κορμί.

Τόσο δυνατός που την πονούσε. Έσκιζε τα ρούχα και το δέρμα της. Μάτωνε.

Κρύσταλλοι κολλημένοι σ΄όλο της το σώμα της έδιναν μια απόκοσμη μορφή.

Αίμα και κρύσταλλοι τη σκέπαζαν ολόκληρη.

Οι δυνάμεις της την εγκατέλειπαν. Ξαπλωμένη στο έδαφος, ανήμπορη κι εξαντλημένη αφέθηκε στην τύχη της.

Τριγύρω κανείς. Χρειαζόταν βοήθεια.

Μέσα στη σιωπή της θολής ατμόσφαιρας της φάνηκε πως άκουσε το θόρυβο ενός αυτοκινήτου να πλησιάζει.

Άνοιξε τα μάτια. Από πάνω της είδε το πρόσωπο ενός άντρα με τεράστια πράσινα μάτια.

Τη σήκωσε πολύ προσεκτικά στα χέρια του και τη μετέφερε στο αυτοκίνητο χωρίς να πει ούτε μια λέξη.

Δε μπορούσε να υπολογίσει πόση ώρα βρισκόταν στο αυτοκίνητο του άγνωστου σωτήρα της.

Ένιωσε πάλι να χάνεται…

Όταν ξανάνοιξε τα μάτια βρισκόταν σε ένα άγνωστο δωμάτιο και δίπλα της κανείς.

«Πού βρίσκομαι;» προσπάθησε να φωνάξει μα η φωνή έμοιαζε περισσότερο με ψίθυρο.

Κοίταξε το κορμί της. Ήταν καθαρό. Χωρίς αίματα ούτε κρυστάλλους. Σκεπασμένο μόνο με ένα σεντόνι.

Ποιος είχε περιποιηθεί τις πληγές της! Στο μυαλό της υπήρχε ένα απέραντο κενό.

Η απορία της δεν άργησε να λυθεί. Η πόρτα άνοιξε κι ένας άγνωστος άντρας με μεγάλα πράσινα μάτια μπήκε μέσα. Της χαμογέλασε. «Πώς είσαι; Θέλεις λίγο νερό;» τη ρώτησε. Τον κοίταξε και γύρισε το κεφάλι από την άλλη πλευρά χωρίς να μιλήσει.

Την πλησίασε πιο πολύ και της είπε καθησυχαστικά «εδώ δεν κινδυνεύεις»

Βρήκε τη δύναμη να μιλήσει.. «τι μου συνέβη;»

«σε βρήκα σε μια έρημη περιοχή, σ΄ ένα χωράφι γεμάτη αίματα και κρυστάλλους κολλημένους σε όλο σου το σώμα. Θυμάσαι τι συνέβη;»

«Θυμάμαι άνεμο δυνατό να με παρασέρνει και κρύσταλλοι που έφερνε μαζί του ο άνεμος να με χτυπάνε παντού, να μου σκίζουν τα ρούχα… και μετά λιποθύμησα»

«Θυμάσαι τ΄ όνομά σου;» τη ρώτησε

Και τότε ένας πανικός την κατέκλυσε.

Όχι, δε θυμόταν. Δε θυμόταν τ΄ όνομά της. Μόνο τον άνεμο.

Πετάχτηκε πάνω, λουσμένη στον ιδρώτα φωνάζοντας δυνατά «τ΄ όνομά μου, ποιο είναι τ΄ όνομά μου»

Κοίταξε γύρω της. Βρισκόταν στο δωμάτιό της.

Ήταν μόνο ένα όνειρο, ναι μόνο ένα όνειρο. Κοίταξε το σώμα της. Δεν ήταν ματωμένο. Όμως στο λακκάκι του λαιμού κάτι της τρυπούσε το δέρμα. Το τράβηξε προσεκτικά.

Ήταν ένας μικρός κρύσταλλος. Τον έκλεισε στα χέρια της κι ένιωσε ρίγος.

Ήταν όνειρο ή πραγματικότητα;

Θα έμενε πάντα με την απορία!

Silena 2010

Κριτικές Χρηστών

Average user rating from: 2 user(s)

 

Αξιολόγηση:
 
5.0
 
 

Πολύ καλη φαντασία, πολύ καλή γραφή. Αναμένουμε συνέχεια
Reviewed by powerlesspower
October 13, 2010
View all my reviews
Report this review
 
 

Έχουμε ν' αναμένουμε και τη συνέχεια φαντάζομαι..

Πολύ καλή γραφή!!!
Reviewed by ΠΑΤΕΡΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
October 13, 2010
View all my reviews
Report this review
 
 
 
Powered by jReviews

Κριτικές : Advanced Search

Κατηγορία:     Keywords:   
 

Ο,τι είναι παρελθόν, είναι πρόλογος......

ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ...καθ' Ημετέραν Εικόνα και καθ' Ομοίωσιν.. Γεν.1-26 [Αποσπάσματα].- Ν3/21-22,β2 << Το τέρας βρυχάται και θα συνεχίσει να βρυχάται όλο και περισσότερο, όλο και πιο έντονα και βίαια, απροκάλυπτα και καταστροφικά, χειραγωγώντας με ευκολία τους ανθρώπους, όλων των ηλικιών σε κάθε είδους Εγκληματικές ενέργειες και Πράξεις, διασπώντας έτσι τον ιστό σταθερότητας και συνοχής στις λοινωνίες των ανθρώπων παράγοντας με αυτό τον τρόπο την προσφιλή δια την ύπαρξη και διαιώνιση του <<Τροφή>> που δεν είναι άλλη από την παραγόμενη Αρνητική Ενέργεια που τον συντηρεί ανα τους Αιώνες και είναι πάντα προς όφελος του. Χρησιμοποιώντας δε βάναυσα και δόλια τον πρόχειρο πλανήτη του όλο και πιο καταστροφικά, όσο καταλαβαίνει πως οδηγείται προς το Τέλος Του....Το μη αναστρέψιμο !.....>> 30/12/2021 - Nikos Stylianou