Και καθώς φεύγεις από τα ερείπια
κοιτάς πίσω σου να δεις τι άφησες,
αν άξιζε κάτι από την δικιά σου ιστορία,
αν θα το ψιθυρίζει για κάποιες στιγμές ο αέρας...
Μα γυρνάς και βλέπεις θάλασσες αγριεμένες
καράβια χωρίς καπετάνιο οι αναμνήσεις σου,
οι σειρήνες κάπου στο βάθος ουρλιάζουν
και οι αναμνήσεις σου μία μία χάνονται στο μαύρο..
Το τσιγάρο έμεινε στο χέρι σου να καίει,
φτύνεις την πίκρα στο χώμα και κοιτάς μπροστά...