στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Φαντάσματα οι αναμνήσεις της παιδικής μου νιότης
Και συ έχεις φύγει –έχεις χαθεί
Ο δρόμος έχει γίνει μικρός
Η αλήθεια όμως είναι πως μεγάλωσα
Περπατώ και τα δάκρυα κυλούν
Η ψυχή μου πονά και η απουσία σου είναι εδώ
Μα τι σημασία έχει τώρα πια πως νιώθω εγώ
Εσύ έχεις φύγει-έχεις χαθεί
Τίποτα δεν είναι ίδιο με χθες
εσύ έχεις φύγει –έχεις χαθεί
Φοβάμαι πως αν τα μάτια κλείσω τα φαντάσματα θα φύγουν
και
Μόνη τον δρόμο θα περπατήσω και θα χαθώ
Δεν θα είσαι εκεί να μου απλώσεις το χέρι
Να με σώσεις
Μα τι σημασία έχει τώρα πια
εσύ έχεις φύγει έχεις χαθεί
Γλυκιά μορφή ευχή σου δίνω
Γαληνή η ψυχή σου να βρει και ηρεμία.
Σε όνειρα αγαπημένων να έρθεις και να γίνεις παρηγοριά
Τα δάκρυα των ψύχων μας να σκουπίσεις
Γιατί ακόμα πονάμε
