Αγγελικό κι αστραφτερό απρόσμενο το δώρο
σαν ώριμος γλυκός καρπός
πο’ μακρινό ταξίδι
με γεύση πού’ χει ο ουρανός
τον Μάη στο λιβάδι
με τις σταγόνες της δροσιάς
πολύτιμα πετράδια
αγάπης τα ποιήματα
στα σχολικά τετράδια
Όταν γεννιούνται οι καρδιές
στο φύλλωμα απ’ τις καρυδιές
γεμάτες με σκιρτήματα
νεανικά τα βήματα
καινούρια όλα τα σχήματα
και η βαθιά αναπνοή
μια παθιασμένη εισπνοή
στις ύπαρξης το άρωμα
χαρά της να γιορτάσει
καινούριο Ηλιοστάσι
στις ηδονής τη στάση
Ανάμνηση που ξύπνησε
τράβηξε την κουρτίνα
βγήκε γυμνή και έτρεξε
μακριά απ’ τη ρουτίνα
έφτασε στρογγυλοκάθισε
σε γυάλινη βιτρίνα
Να βλέπουν όλοι τη χαρά
αγάπης το ξεκίνημα
χωρίς καμιά επανάσταση
χωρίς κανένα κίνημα.
Μόνο με μια παράκληση
μόνο με μία ρύση
να πάν’ να πιούνε το νερό
στης Παναγιάς τη βρύση
και ύστερα ν’ ανάψουνε
κερί στο εξωκλήσι.
Νίκος Στυλιανού