Καυτά κομμάτια αλήθειας
θαμμένα στην πλάνη
του σκοτωμένου μυστικού
που το προστάζουν να σηκωθεί
για να το χαστουκίσουν..
Άλγος και ιδρώτας ανάκατα
Παλμοί στων κεραυνών την συχνότητα
βροντές που ηχούν απόκοσμα
στα κουφάρια των ευρημάτων
που αιμορραγούν σπασμένα
γιατί ξεχύθηκαν τα μυστικά τους
φανερώνοντας τις μολυσμένες πληγές
των αιώνων
Ιδρωμένες θολές, αχνοφαίνουσες μνήμες
που αγκομαχούν να ξυπνήσουν
βουίζοντας διαμαρτυρίες και ζητώντας
να επανέλθουν για να βρουν την αλήθεια τους.
Κι’ όλα τα ναυάγια σηκώνονται όρθια
απαιτώντας το δίκιο τους
Τα σύννεφα τρέχουν με τρόμο
φωνάζοντας τη συγνώμη
γιατί σκέπαζαν την ντροπή
χωρίς να το ξέρουν
Τα χέρια σηκωμένα λάβαρα
αγκαλιάζουν τον άνεμο, σύντροφο
και συνεπιβάτη στην πορεία
ευχαριστώντας τον για την αλήθεια
που δεν την έκρυψε,
όταν για να τους ξυπνήσει
έπαιρνε τις στέγες των σπιτιών τους,
όταν βούιζε στα τζάμια των παραθύρων
ψιθυρίζοντας τα μυστικά της ψυχής τους
για να ξυπνήσουν και να τα αναζητήσουν
Και το Σήμερα αγκαλιά με το Τώρα
αιμορραγούν και ερίζουν
αποποιούμενα κάθε ευθύνη
δείχνοντας στο βάθος το άπειρο.
Όμως η αλήθεια είναι πολύ κοντά μας
Είναι μέσα μας…
και είναι αμείλικτη …
Νίκος Στυλιανού
logoclub.gr 2 - 5 - 2023