στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
--- Παύλο ξέρεις τι πρόσεξα ; Τη σκιά σου, πάντα σ’ ακολουθεί. Γιατί δεν παίρνει χρώμα ;
--- Γλαύκη κάτι ξέχασες ακόμα…
--- Τι ;
--- Είναι Άπιαστη ! Όπως όλα τα ωραία πράγματα… το ουράνιο τόξο, τα λόγια σ’ ένα βιβλίο, η μουσική….. είναι άπιαστα γιατί είναι άυλα, όπως ακριβώς ένα συναίσθημα, αλλά αφήνουν την έγχρωμη σκιά τους, στην ψυχή, στην καρδιά, στο μυαλό !
--- Α ! Γλαύκη, ξέχασα να σου πω το κυριότερο… είναι Αμίλητη ! Εμφανίζεται μόνο όταν υπάρχει φως και εξαφανίζεται στο σκοτάδι, κρύβεται μαζί μας… μέσα μας. Δεν μπορείς να της δώσεις ζωή… χρώμα… Ίσως, όταν μπορέσω να δώσω ζωή σ’ ένα δάκρυ, Χρώμα σ’ ένα συναίσθημα, άρωμα και ανθό στις αισθήσεις, καρπούς στην αισθητική…
--- Γλαύκη, από δω και πέρα θα προσέχω τη Σκιά μου, αν και δεν είναι απαιτητική, δεν θέλει ούτε τροφή ούτε χρήματα, παρά μόνο Φως και της υπόσχομαι, ότι τα βράδια πριν κοιμηθώ, θα αφήνω πάντα… ΕΝΑ ΦΩΣ ΑΝΟΙΚΤΟ !
Παύλος Μ.