στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Εντγκαρ αλα ποε τι έχεις και με κοιτάς σαν σκιάχτρο...?
Ποιες κηλίδες αίματος σου παρέσυραν το μυαλό και ποια πόρνη απαρνιέται το κορμί της...
Ίσως δεν αντέχεις άλλη ιστορία τρόμου ίδιο σου το δημιούργημα αρχίζει και σε καταστρέφει..
Και η γάτα που έχτισες στον τοίχο δεν παύει να σου στοιχειώνει το μυαλό...
Σαν βρέχει τώρα οι δροσοσταλίδες διασχίζουν την ραχοκοκαλιά σου και συ θρηνείς τις αδικοχαμένες αγάπες που με τόση πονηριά σου πήρε ο διάβολος...
Το τασάκι σου πλέον είναι άδειο ,βλέπεις το ποτό έχει πάρει μονοπώλιο τα χείλη σου μιας και σε κάνει να σταματάς τον χρόνο και να υπομένεις το βάσανο..
Μα σαν έρχεσαι τα βράδια στα όνειρα μου ,σε παρακαλώ μην με τρομάξεις ...
Ξέρω πως νιώθεις..
Παιδί της ποίησης σου είμαι και σε ασπάζομαι..
Ξέρω περισσότερα από το όνομα σου απλά μην με κατηγορείς τα πράγματα έτσι ήρθαν και αθορύβως τα δέχτηκα.._-