Καλώς ήρθατε
στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.
0.0 |
Προειδοποιηση:Το εργο ειναι ανατριχιαστικο.
Κ ειδεν ο θεος το δημιουργημα του κ εθαυμασεν. Όλα υπεροχα. Κ ο ανθρωπος διπλα του.Σχεδον στο ιδιο υψος με αυτόν. 6 μερες δημιουργιας. Κουρασμενος. Η επομενη μερα ηταν μερα ξεκουρασης. Κ τον βρηκε το πρωι της εβδομης μερας να ρευμαζει τον ηλιο που ανεβαινε στο στερεωμα. Κοιταξε κατω στο χωμα κ ειδε ορισμενα στρογγυλα κοπρανα από αιγες κ προβατα που βοσκαν πιο κατω. Ξεχασε να δημιουργησει το σκαθαρι. Κ το δημιουργησε. Παρολο που ηταν μέρα αργίας. Κ το απογευμα τρωγοντας φρυγανιες με μαρμελαδα κ φετα πεφταν ψιχουλα κατω στο χωμα. Πεινουσε κ ετρωγε λαιμαργα. Ειχε φαει σχεδον ένα πακο φρυγανιες κ το χωμα ηταν γεματο ψιχουλα. Ετσι εφτιαξε κ το μυρμηγκι. Το απογευμα. Το πρωι της αργιας του δημιουργησε το σκαθαρι κ το απογευμα της ιδιας μερας το μυρμηγκι. Τα δυο τελευταια του δημιουργηματα. Αντιπροτελευταιος ο ανθρωπος. Κ απο τοτε το σκαθαρακι συνεχως μαζευει τις κοπριες των ζωων κ το μυρμηγκακι τα ψιχουλα. Κ ο ανθρωπος να σκοτωνει να καταστρεφει κ να κτιζει το εγω του. Απληστια. Ο τρελος της υπαρξης. Ο παρίας.
Μισοβυθισμενο τανκερ που ξεβραζει πετρελαιο στη θαλασσα. Τεραστια πετρελαιοκηλιδα γυρω από το καραβι. Κ μεσα στο τανκερ, στις δεξαμενες του, ανθρωπινα οντα να πετουν πισσα ο ενας στον άλλο. Με τον καπετανιο να κρατα ένα τιμονι κ να το γυριζει σαν ροδα ποδηλατου που είναι στον αερα. Κομμένα, σκουριασμενα συρματοσχοινα πηδαλιου.
-Τι βλεπω στο βαθος; Εχω τον ηλιο κατά προσωπο κ δεν μπορω να δω καλα. Περιμενετε ενα λεπτο να φορεσω τα αντιηλιακα μου γυαλια. Ναι. Βλεπω τον ανθρωπο πανω σε μια αμαξα, να εχει ζεψει το θεο για αλογο κ να του φωναζει γεματος θυμο να προχωρησει. Εχει μουλαρεψει. Δεν προχωρα.