ειναι το χαμογελο σου ομορφο,
σαν μια παραλια της Ελλαδας, που πληρωνουν καμποσα λεφτα οι τουριστες για να ελθουν κ να μεινουν.
κ μετα που φευγουν, κ πανε στις χωρες τους, λενε το ποσο ομορφα περασαν.
Κ ετσι οι τουριστες δεν εχουν τελειωμο, σαν να ανοίγει μια πορτα, κ συνεχως απο κει μεσα βγαινει κοσμος ασταματητα. Ξερεις το παραμυθι με τον μαγικο κουτι, που οταν του ελεγες μια μαγικη λεξη κ του ελεγες, για παραδειγμα, θελω μηλα, πορτοκαλια, φρουτα ,
αυτο ανοιγε μια πορτουλα κ σου εδινε αυτο που του ζητουσες. Για να σταματησει επρεπε να τους πεις μια αλλη μαγικη λεξη.
Μια φορα, ο Αλαντιν, αφου το εβαλε μπροστα, του ειπε: θελω φαγητα για τους φτωχους του κοσμου,
κ αυτο αρχισε να βγαζει ετοιμα φαγητα για τους πεινασμενους του κοσμου.
Κ χορτασε ο κοσμος φαγητο. Κ συνεχιζει ακομα ο κοσμος να χορταινει φαγητο,
κ πλεον στον κοσμο μας δεν υπαρχουν πεινασμενοι,
υπαρχει αφθονια,
κ ετσι ο καθενας δουλευει αναλογα με τις ικανοτητες του, κ παιρνει τα χρειαζουμενα για να ζησει,
κ ολοι ζουν ομορφα,
παντου ο κοσμος διαβαζει, γελα, αγαπα, βοηθα ο ενας τον αλλο,
γεμισε ο κοσμος πανεπιστημια,
κ βγαίνοντας οι φοιτητες, απο τα πανεπιστημια, εχουν ενα πλατυ χαμογελο,
που το μεταδιδουν σε ολο τον κοσμο. Κ ο κοσμος ειναι τοσο ομορφος,
που αν καμια φορα καποιος δακρύζει, στενοχωριέται,
ειναι κατι το τοσο σπανιο.
Ενα παραμυθι. Ο κοσμος μας, η γη μας, οι συνανθρωποι μας,
το μαγικο κουτι,
κ ο Αλαντιν δεν είναι πουθενα για να το κανει να σταματησει.
Κ αυτό χορταινει τον κοσμο ασταματητα. Το μαγικο κουτι. Η γη μας.
αφιερωμένο στην φιλη Χρυσαυγη, στο ομορφο χαμογελο, με εκτιμηση κριστοφ