η τοτε κυβερνηση του ΠΑΣΟΚ παρεδωσε στις 30-6-1989 ενα χρεος που ανερχοταν στα 6.7 δις δραχμες κ σε ποσοστο 61.5% του ΑΕΠ. Στη συνεχεια η κυβερνηση Μητσοτακη το 1993, οταν εφευγε, τετραπαλασιασε το χρεος κ το εφτανε στο 23.5 δις δραχμες κ σε ποσοστο 110% του ΑΕΠ . Μετα στην περιοδο του Σημιτη 1994-1997 το χρεος ανηλθε στα 40 δις δραχμες κ σε ποσοστο 120% του ΑΕΠ. Σημερα παρα τα σκληρα μνημονια ανερχεται στα 365 δις ευρω κ σε ποσοστο 180% του ΑΕΠ. Αρθρο απο το “enikos.gr.”
Ειναι ολοφανερο. Ειχαμε κυβενησεις ανικανες κ λιαν επικινδυνες για την υγεια του κρατους μας μεχρι τωρα,
κ η κυβερνηση Τσιπρα προσπαθει να...
Δεν γνωριζω τι προσπαθει να κανει. Δεν υπαρχει λυση με τα σημερινά δεδομενα.
Θα πρεπει να γινει λαικο δικαστηριο κ να πληρωσουν. Τα λεφτα που εχουν σπαταλησει βεβαια δεν γυριζουν πισω. Ηταν ας πουμε ολοι αυτοι μια κλικα που λυμαίνονταν τον πλουτο αυτης της χωρας. Οι ιδιοι βεβαια ζουν κ βασιλευουν κ συνεχιστες του εργου τους τωρα ειναι τα παιδια τους κ τα εγγονια τους. Μια απο τα ιδια κ χειροτερα.
Τα πιο πανω που ανεφερα ειναι στοιχεία, ντοκουμεντα του κατηφορου προς το χαος.
Η κυβερνηση Τσιπρα δεν θα αντεξει. Θα πεσει. Της κανουν πολεμο ολοι, απο τα αριστερα, απο τα δεξια κ το κεντρο. Ειμαστε βουτηγμενοι μεσα στα χρεη κ δεν υπαρχει τροπος να βγουμε. Το χρεος ειναι δυσβάστακτο, θα πηγαινουμε ολο απο το κακο στο χειροτερο.
Η εποχη που ζουμε ειναι η πιο ελπιδοφορα. Πολλα εχουν καταρρεύσει. Πολλα που τα πιστευαμε ιερα κ αδιαψευστα ολα εχουν πεσει σαν χαρτινοι πυργοι. Η ευρωπαικη ενωση εχει μετατραπει σε πολυεθνική εταιρεία ιδιωτικού δικαιου,
η μολυνση του περιβαλλοντος συνεχως καλπαζει,
μπορεις να πεις οτι η Μολυνση ειναι η βασικη επικεφαλίδα του εργου που βλεπουμε σημερα. Μαλιστα ακομα κ οι ιοί νιωθουν φιλικο το περιβαλλον κ εχουν ξεθαρρέψει, απο το έιτζ μεχρι τις σημερινες επιδημιες γριπης που αλωνιζουν.
Η εποχη που ζουμε ειναι ελπιδοφορα . Η πλειοψηφία των νεων ειναι μορφωμένοι κ ετοιμοι να μπουν στην παραγωγη με μεγαλη δημιουργικοτητα,
κ εμεις, οι παλιοί, σε λιγο φευγουμε.
Η πιο βαθειά νυχτα, ολα τοσο φοβιτσιαρικα- ακομα κ ο ερωτας μου σε σενα αγαπημενη μου Ιουλιετα αμφισβητείται, ομως σε αγαπω-,
η πιο βαθειά νυχτα.
Μετωπο πολεμου ετος 2016. Οι γιατροι αφαιρούν σιγα σιγα τες γαζες απο τα ματια του. Μια βομβα μολότοφ επεσε κοντα του κ του εκαψε τα ματια. Του τυλιξαν τα ματια με γαζες. Οι γιατροι αφαιρουσαν σιγα σιγα τις γαζες, κ οσο πλησιαζαν στα τελευταια στρωματα ενιωθε ενα αμυδρο φως να υπαρχει γυρω του. Αφαιρεσαν κ την τελευταια γαζα. Εβλεπε. Ομως αυτο το φως που εβλεπε δεν ηταν το πραγματικο, ηταν τεχνιτο, απο το φως του δωματιου. Οι γιατροι επίτηδες εκλεισαν τα παραθυρα για να μην παθει αποτομα σοκ απο το ξαφνικο δυνατο φως του μεσημεριανου καλοκαιριατικου ηλιου. Κοιταξε γυρω του με μια μεγαλη ευγνωμοσυνη τους γιατρους κ προχωρησε με ενστικτο μεχρι το παραθυρο. Το ανοιξε σιγα σιγα. Ηταν εκει. Αυτος ηταν εκει. Του ειχε λείψει για καιρο, ζουσε στο σκοταδι, κ τωρα εκανε ακομα πιο μεγαλη την λαχταρα του να τον ξανασυναντησει. Τον κοιταζε...
Πισω του οι γιατροι χαμογελουσαν ικανοποιημένοι.
Ηταν ενας τραυματιας πολεμου για το τιποτε,
- οπως ειναι ολοι οι πολεμοι του ανθρωπου-. Δεν χρειαζόταν ο τραυματισμός του για να εκτιμησει το φως. Κ δεν χρειαζοταν καν να τραυματιστει, να σκοτωθει,
δεν χρειαζοταν ολη αυτη η πολεμικη μηχανη. Ειναι κατι αχρειστο, κατι που δεν συνάδει με την φιλοσοφια του ανθρωπου.
Τα πεδια των μαχων της Ευρωπης κ μια αχρείαστη πολεμικη μηχανη,
κατω απο το αυστηρο βλέμμα του ηλιου.
Αυτη η εποχη που ζουμε ειναι η πιο ελπιδοφόρα απο ολες τις εποχες που εχει ζησει ο ανθρωπος. Ειναι παντα μεσημέρι,
σαμπως κ εχουν καταργηθει η ανατολη κ η δυση Του. Εκει στο κεντρο του ουρανου ακουνητος,
αταραχος,
θερμος, ιδεαλιστης, ουμανιστης.
η εποχη μας η πιο ελπιδοφορα.