σχιζοφρένεια

Παμε! Αργησαμε! Το αλογο ηλθε. Το αλογο ειναι ενας Βουκεφαλας. Το αλογο χλιμίντρισε, φαινοταν χαρουμενο. Αφότου πεθανε ο Μεγας Αλεξανδρος αυτο ηταν σε αχρηστια. Καπου ειχε ακουστει οτι σκοτώθηκε σε μια μαχη. Ηταν ενα ψεμα, πιθανον μια δημοσογραφικη γκαφα της εποχης. Πιθανον μια εσκεμμένα ψευτικη ειδησης. Συνηθως, οταν πεθαινε ο ανδρας, σκοτωναν κ το αλογο του μαζι για να τον συντροφευει στον αλλο κοσμο. Η ανθρωπινη βλακεια δεν εχει ορια. Με τον Βουκεφαλα συνεβηκε η ρηξη με το τελετουργικό.

Ο Μεγας Αλεξανδρος διεταξε να μην σκοτωσουν το αλογο του, βεβαια καποιος ιστορικος ειπε οτι ο Βουκεφαλας σκοτωθηκε σε μαχη κ ο Μεγας Αλεξανδρος τον εθαψε με τιμες αρχηγου κρατους. Η τελευταια αρχαιολογικη ερευνα κατέληξε στο συμπερασμα οτι βρεθηκε το φερετρο του Βουκεφαλα αλλα ηταν αδειο. Μεσα στο φερετρο ειχε μονο μια μασκα, ενα κεραμικο προσωπείο, απο αυτα που φορουσαν στην αρχαιοτητα οταν επαιζαν θεατρο. Ο Βουκεφαλας χλιμίντρισε. Φορεσα το προσωπειο, καβαλίκεψα τον Βουκεφαλα κ σφαιρα για το μελλον. Δεξια κ αριστερα μας βλεπαμε ομορφα τοπια, πολλες φορες αυτα τα τοπια ηταν αιματοβαμμένα, απο μακρυα βλεπαμε καποιους τοιχους καποιου σκοπευτηριου, κατι ανθρωπινες σιλουεττες κ μετα ριπες απο οπλα. Καποιες φορες ακουγαμε τον Χοτζα που εψαλνε πανω σε ενα μιναρε κ η μυτη του μιναρε εξείχε απο κατι κυπαρίσσια κ πευκα. Ειδαμε κ ενα αγαλμα φτιαγμενο απο γυψο σε σχημα πουλιου κ πισω καποιον που κραταγε ενα οπλο κ το ειχε ακουμπημένο στον κρόταφο σου λεγοντας τρεις λεξεις: ελλας, ελληνων, χριστιανων. Σαν να ηθελε να σε πείσει με την βια. Βγηκαμε εξω απο τα συνορα μας κ μπηκαμε σε γειτονικα συνορα. Τα συνορα ειχαν αλλαξει κ τωρα ηταν αγνωριστα. Για παραδειγμα η Γιουγκοσλαβια εγινε τοσα πολλα συνορα που καθε γραμμα της εγινε μια νεα χωρα. Μεσα σε καθε νεα χώρα, οι νεοι αρχηγοι, ειχαν την ιδια συμπεριφορα που ειχαν κ οι προηγουμενοι. Την πονηρια να βλεπεις που παει η μαζα κ να βρισκεσαι μπροστα της σαν αρχηγος. Η μαζα ποτε δεν πηγαινε πουθενα, κανει κυκλους σαν σκυλος που κυνηγα την ουρα του. Ο αρχηγος ειναι η κεφαλη αυτου του σκυλου. Μοιαζει με ένωση, ενας κυκλος με κιτρινα αστερακια σε μπλε φοντο. Φτασαμε εξω απο το Γιούρο γκρούπ.

Σχιζοφρένεια. Ειναι ο ορος που ταιριάζει στην παρουσα εκτακτη συνοδο του γιούρο γκρούπ. Εχει μαζευτει εκει περα η σαρα κ η μαρα ολων των οικονομολογων της ευρωπης κ του κοσμου για να συζητησουν για το μελλον της χωρας μας, των παιδιων μας. Εκει ολοι αυτοι μοιαζουν με αρπακτικά με κυριως πιατο την χωρα μας. Δεν θα συζητησω πως κατεληξε ετσι το ανθρωπινο ειδος κ πως επεσε τοσο χαμηλα. Πιθανον καποιο στοιχείο του DNA μας ξελάσκαρε, βαρεθηκε κ εφυγε κ εγκατέλειψε την προσπαθεια να ανθισει το ανθρωπινο ειδος. Γιατι για αυτο προκειται το φαινομενο ανθρωπος. Το φαινομενο ανθρωπος ειναι η απολυτη εξελιξη του ειδους στην πιο ψηλη βαθμιδα. Ειναι η στιγμη που το ειδος εγκαταλειπει την μανα φυση κ κινειται πλεον μονο του στις αχανεις εκτασεις αυτου που ονομαζουμε Κοσμος.Φερει το ιδιο απολυτα την ευθυνη της εξελιξης του. Ειναι ας πουμε ενα πειραμα της φυσης, μια παραχωρηση εξουσιας απο Αυτην σε Μας. Το ιδιο θα συμβει με ολα τα ζωα, κ ολα τα ζωα θα φτασουν στο ιδιο σημειο που φτασαμε κ εμεις. Πολυ κοντα ειναι τα δελφινια, οι φαλαινες, τα αλογα, οι ελεφαντες. Ειναι η προσπαθεια της φυσης να ακουμπήσει τον ιδιο τον δημιουργο, ειναι η προσπαθεια της φυσης να βρει την πηγη των παντων, ειναι μια ενωση του θεου κ της φυσης, του υλικου με το πνευματικο, ειναι το κλεισιμο του Κυκλου μας. Ο ανθρωπος ειναι ενα βημα πριν την απολυτη συγχωνευση του με την δημιουργια. Ο ανθρωπος ειναι μια δυνατοτητα να γινει. Αυτο εξαρτάτε απο τον καθενα ξεχωριστα.

Ας ξαναγυρισουμε στα δικα μας. Το οτι ειμαστε ανθρωποι σημαινει οτι γνωριζουμε κατι, κ αυτο το κατι καθοριζει ολη την σταση μας. Ειναι μια παραδοχή. Ολοι οι ανθρωποι γνωριζουν οτι η ανωτερη αξια ειναι η αγαπη, ειναι ο κεντρικος άξονας που κινειται το ανθρωπινο ειδος. Η αγαπη ειναι ο απολυτος αρχηγος, που κ μεσα της περικλειει κ τον θανατο. Η αγαπη περικλειει τα παντα κ ειναι το σημα κατατεθεν του ανθρωπου. Για να σου δωσω να καταλαβεις παραστατικά τι πραγμα ειναι αυτο, φανταστου οτι αυτο που ονομαζουμε γη, ολη αυτη η μπλε σφαιρα ειναι μια μπλε σφαιρα αγαπης. Ετσι οταν ενας αστροναυτης βρισκεται στο διαστημα εκει στην ευρωπαικη διαστημικη πλατφορμα κ βγαζει φωτογραφιες της γης, στην πραγματικοτητα φωτογραφιζει την αγαπη που εχει χρωμα μπλε.

κ πανω σε αυτη την μπλε σφαιρα αγαπης,

μεσα σε μια αιθουσα απαστράπτουσα απο φωτα κ φλας

μια αγέλη, τοσο άγρια,

εχει αφησει εξω απο την αιθουσα το ανθρωπινο πεπρωμενο DNA της,

κάνοντας ακαταλαβίστικες χειρονομίες σαν αυτιστικό, χαμογελά μπροστα σε καμερες, παίρνει ποζες, σαν πρεμιέρα καποιου κινηματογραφικου εργου,

μοιραζει χρυσα αγαλματακια στους ομοιους της. Μοιαζει με σόου μιας λεσχης για τα εικοσαχρονα της.

Εξω στους δρομους οι συνηθισμενοι ανθρωποι με σκυμμένο κεφαλι, σαν να ντρεπονται για το ειδος τους, πηγαινουν στις δουλειες τους. Οι δουλειές τους οχι τιποτα σπουδαιο. επιχειρησεις, επιχειρησεις, συσσωρευση αγαθων στα ραφια.

Ενας ρακένδυτος πεινασμενος με απλωμενο το χερι του, ζητα ελεημοσυνη. Κοντασταθηκες κ τον κοιταξες. Στο πετο του ειχε μια μπλε κορδελα. Εβαλες το χερι στη τσεπη κ εβγαλες ενα διφραγκο. Του το εδωσες κ σου χαμογελασε.

Αλλη μια μερα ζωης για τον ζητιανο. Στον γνωστον κοσμο της ευμάρειας, η γνωστη ανία να σερνει τα ποδια της πανω σε ενα στρωμένο κοκκινο χαλι,

κ γυρω της κατα μηκος του κοκκινου επισημου χαλιου, ανθρωποι με την ιδια ακριβως ανία στα προσωπα τους, να χειροκροτουν.

σχιζοφρένεια.

Ο Βουκεφαλας χλιμίντρισε. Εγω, παντα φορώντας την μασκα μου,αναμεσα απο τις τρυπες της, εριξα μια τελευταια ματιά στην μπλε σημαια με τα κιτρινα αστερακια της γυρω γυρω, σαν κυκλος, κ τα ειδα να εξαφανιζονται σιγα σιγα οσο εφευγα μακρυα, μεχρι που εμεινε μονο το μπλε χρωμα, που κ αυτο εξαφανιστηκε σιγα σιγα μεσα στον τεραστιο πινακα του Κοσμου μας.