στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Ειμαι σε μια ομαδα, κατι σαν την ταινια “Ο κυκλος των χαμενων ποιητων”, με ανθρωπους σαν εμενα, που ψαχνουν τον εσωτερικο τους εαυτο. Σωκρατης, Πλατωνας ,Πυθαγορας, ειναι ορισμενοι ανθρωποι που μας κανουν παρεα. Κλεισαμε ένα χρονο κ είναι η ομιλια που εκανα:
Μαζευτηκαμε εδώ περα , κατω από μια κοινη στεγη,
για να γιορτασουμε το κλεισιμο ενός χρονου από τοτε που γνωριστηκαμε. Ο χρονος είναι κατι το σχετικο. Μην φοβαστε κ δεν θα κανω διαλεξη σχετικα με την σχετικοτητα του Αινσταιν, ομως ο χρονος ειναι κατι το σχετικο. Γυρισε η γη, γυρω από τον εαυτο της, 365 μερες κ κλεισαμε ολοι μας ένα χρονο.Ψαχνουμε ολοι μας εδω περα να βρουμε το αιωνιο, το ατελειωτο, αυτό που δεν εχει αρχη κ χρονο, αυτό που ηταν παντα εδώ κ θα είναι παντα εδώ. Όμως κ η υλη είναι αιωνια. Ειμαστε φτιαγμενοι από κατι αιωνιο,
μεσα μας κατοικει ένα αιωνιο,
κ όλα αυτά είναι μεσα στο απεραντο αιωνιο.
Παρολα αυτά σημερα εχουμε επετειο. Είναι μια επετειος γαμου, αγαπης, αλληλοκατανοησης, εκτιμηση της διαφορετικοτητας του αλλου.
Στον δρομο σου θα συναντησεις πολυαριθμο κοσμο, ειναι ένα αναγκαιο κακο. Ο άλλος είναι παντα ο άλλος, παντα κατι διαφορετικο από σενα κ στην φυση αυτό είναι κανονας. Η διαφορετικοτητα είναι ο κανονας. Η ευχη μου είναι αυτή, φυλαξε την καλα μεσα στην καρδια σου: να εχεις παντα ευγνωμοσυνη για τον άλλο. ο άλλος μπορει να είναι, η φιλη σου, ο πατερας σου η μανα σου, ο φιλος σου,ο εχθρος σου,
Ο άλλος μπορει να είναι μια αρρωστια που περνας,
τα τεστ του πανεπιστημιου, ο καιρος, η βροχη, ο ηλιος, τα πουλια, οι πετρες, τα βουνα,
η μπουκιά από παστιτσιο που εχεις στο στομα σου κ το απολαμβανεις,
ο χυμος από φραουλα,
το εκκαθαριστικο της εφοριας, τα τελη του αυτοκινητου σου, το χαράτσι,
ο τραπεζικος σου λογαριασμος. Ολα αυτά είναι ο άλλος. Η τιμωρια στον τοιχο,
τα γεραματα, τα νειατα. Ολα αυτά είναι ο άλλος. Ο άλλος ..δεν θα το ελεγα εμποδιο, ουτε κατι που σου εχουν πει για να σου τονωσουν το ηθικο κ να σηκωθεις κ να τρεχεις παλι. Δεν ειμαι υποκινητης, δεν ειμαι λήτερ, ουτε αρχηγος σε καμια ποδοσφαιρικη ομαδα να σου πω ότι μπορεις να νικησεις κ να παρεις το κυπελο, δεν ειμαι αρχηγος κομματος, δεν ειμαι ιερωμενος να σου ταξω παραδεισους κ κολασεις κ τριτες παρουσιες. Δεν ειμαι.
Η ευχη μου είναι αυτή. Ακου! «να εχεις παντα ευγνωμοσυνη για τον άλλο».
Μοιαζει σαν να είναι η εντεκατη εντολη. Θυμαστε την ιστορια με τον μωυση κ τις δεκα εντολες. Ο θεος εψαχνε να βρει καποιον, να του δωσει τις δεκα εντολες κ δεν εβρισκε κανενα. Τοτε, εκει που ο θεος ηταν απελπισμενος, ηλθε στον δρομο του ο μωυσης. Ο μωυσης ηταν εβραιος. Εγινε η εξης κουβεντα αναμεσα τους.
-Γεια σου μωυση, ειμαι ο θεος.
- Γεια σου θεε. Τι θελεις από μενα; Πολλες σκοτουρες εχω. Μιλα γρηγορα, γιατι ο λαος μου περιμενει στην οχθη του ποταμου. Είναι απελπισμενος ο λαος μου, θελει να περασει απεναντι κ δεν υπαρχει ουτε καν σχεδία να περασουμε απεναντι, κατι πρεπει να σκαρφιστω. Τι θεος ειμαι αν δεν καταφερω κατι; Λεγε τι θελεις θεε!
-Ακου παιδι μου μωυση. Εχω να σου δωσω κατι εντολες.
Αμεσως ο μωυσης τον κοιταξε στα ματια κ του ειπε:
-Ποσα θελεις για την κάθε εντολη;
-Τζαμπα είναι παιδι μου Μωυση.
-Ωραια. Τοτε δωσε μου δεκα.
Του τες εδωσε ο θεος μαζι με δωρο, ένα μαγικο ραβδι, που με αυτό χωρισε την θαλασσα στα δυο, εκανε περασμα κ σωθηκε ο λαος του. Αργοτερα αυτος ο λαος, μετα από χιλιαδες χρονια, εφτιαξε ένα γιγαντιο τσιμεντενιο τειχος, γυρω από την χωρα του κ κλειστηκε εκει μεσα. Ταμπουρωθηκε εκει μεσα,
σαν ένα καστρο με τις πολεμιστρες του.
Οι πλακες με τις δεκα εντολες πουληθηκαν σε πλειστηριασμο. Βρισκονται τωρα σε καποιο ακριβο εστιατοριο, σαν καταλογος μενου φαγητων. Το «ου μοιχευσεις» είναι τα «αμελέτητα», είναι ένα φαγητο με αρχιδ.. από ταυρους.
Ακου! Να εχεις παντα ευγνωμοσυνη για τον άλλο. Παντα. Ότι κ να είναι αυτος ο άλλος.
Αυτή η εντολη δεν εχει να κανει με την μητερα τερεζα κ με καλες πραξεις. Εχει να κανει μαζι σου. Τι είναι αυτό το, μαζι σου; Ακριβως όπως το λεει η λεξη. Μαζι σου. Εχει να κανει με τον εσωτερικο σου εαυτο. Μεσα σου κατοικει η αιωνιοτητα.
Τα εξω, είναι εργαλεια, που σου φερνει η αιωνιοτητα της υλης, στα ποδια σου, για να τα χρησιμοποιησεις για το εσωτερικο σου ταξιδι. Στο εξωτερικο ταξιδι, χρησιμοποιεις εργαλεια, που τα βλεπεις. Ο εσωτερικος σου κοσμος όμως είναι διαφανος,
σαν την πρωινη ομιχλη,
που διαλυεται με το πρωτο φως του ηλιου. Ο εσωτερικος κοσμος είναι εντελως διαφανος.
Παραξενος ο κοσμος μας. Αλλα αυτή είναι η ομορφια του. Να περνατε ολοι ομορφα
