στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Ελάλησε ο κόκορας
γεμάτος περηφάνια
τώρα που έτυχε να βγει
απ’ τη σκληρή αφάνεια
Αμέσως βήμα ανέβηκε
να πει το Κικι-ρίκου
με στόμφο και με έπαρση
στ’ αυτί κάθε αποίκου
Μαζέψτε τα και φύγετε,
δεν θέλω να σας βλέπω
με πιάνουνε τα νεύρα μου
το σώμα μου τραντάζει,
το λέει και το φωνάζει
με περισσό το νάζι.
Φωνάζει και τους προύχοντες
να το ανακοινώσει
να καταλάβουν και αυτοί
πως του την έχει «δόσει».
Εντάλματα με άλματα
και τα γνωστά οράματα
ονείρων του τα τάματα
γράφει στις προκηρύξεις
παντού σε σπίτια αλλοδαπών
θα κάνει εξορύξεις !..
Ν’ αντλήσει το πετρέλαιον
το καλοκαίρι που έρχεται
χρειάζεται το έλαιον,
το σώμα να μαυρίσει
να’ ναι κοντά στη φύση…
Και νάσου οι διαταγές
και νάσου τα φιρμάνια
τόσο καιρό σαν σκέφτεται
που ήταν στην αφάνεια.
Και άπληστος ως ήτανε
και κακομαθημένος
τον έπιασε για τα καλά
του στρατηλάτη μένος
Θέλω και έναν μπουναμά
θέλω γι αυτό τον Παναμά !…
τον θέλω με μανία
κι’ έτσι με μιας, μαζί μ αυτόν
θέλω και Γροιλανδία !...
Κι έγινε το έλα να δεις
«έγινε» της «Διαταγής»
το ευχαριστήθηκε που λες...
πριν έρθει εκείνος ο καιρός
κι ο ίδιος πέσει καταγής
και τότε δεν χρειάζεται
κανένα πια φιρμάνι
για θα 'χει… αποθάνει…
Νίκος Στυλιανού
