Eίσοδος Μελών

Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by Sotos
"Bravo!!!!!!!!!!!!! "
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
< >

Κριτικές Κειμένων

Who's Online

Έχουμε 559 επισκέπτες συνδεδεμένους

Καλώς ήρθατε

στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.

Εκτύπωση PDF
RSS
Logo Gate * Άρθρο Έχει ο καιρός γυρίσματα
 

Έχει ο καιρός γυρίσματα Hot

Έχει ο καιρός γυρίσματα

Κατά τον δέκατο ένατο αιώνα και σ’ ένα μεγάλο διάστημα του εικοστού, ο ευτραφής άν­θρωπος αποτελούσε προσω­ποποίηση του ευτυχούς και επιτυχη­μένου στη ζωή ατόμου και αντιπροσω­πευτικό δείγμα ευμάρειας και πλούτου. Με δυο λόγια, ο ευτραφής, αυτός που διέθετε επάρκεια φαγητού, προσήλ­κυε τον θαυμασμό. Αντίθετα από τις επιταγές της μόδας τού σήμερα, που το υπέρτατο στυλ υπαγορεύει σκελετω­μένους ανθρώπους, αυτούς που στους δυο προηγούμενους αιώνες θεωρού­σαν ως την απόλυτη προσωποποίηση της φτώχειας και της δυστυχίας – ως το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα μιζέριας.


Κατ’ αντιστοιχίαν, ήταν η εποχή που το ψωμί στο τραπέζι αποτελούσε τεκ­μήριο ευτυχίας – κανονική ευλογία Θεού – αντίθετα από τις επιταγές των σύγχρονων διαιτολόγων που το πρώτο πράγμα που εξόρισαν από το καθημε­ρινό φαγητό ήταν το ψωμί, η πρώτη ύλη που έθρεψε για αιώνες την ανθρωπό­τητα. Το ψωμί εξέπεσε ως τροφή και η παρουσία του στο τραπέζι κατέστη δη­λωτικό φτώχειας, μιζέριας και υπανά­πτυξης.

Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με διά­φορα επαγγέλματα. Ποιος τολμούσε τα τελευταία τριάντα χρόνια του οργιώδους καταναλωτικού μας οίστρου να απευθυνθεί σε έναν τσαγκάρη για να φτιάξει τα παπούτσια του; Κι όμως, ο τσαγκάρης μαζί με μια σειρά απαξιω­μένων, εξαφανισμένων επαγγελμάτων επανέρχονται στη ζωή μας. Όπως η τι­μή του περιφρονημένου ψωμιού απο­κτά αξία, ένα καθαρό ρούχο ξανακερ­δίζει την προσοχή μας.

Γύρω μας ξαναζωντανεύει ένας ολό­κληρος ξεχασμένος, βυθισμένος στην άφρονα περιφρόνησή μας, μικρόκο­σμος. Αίφνης ο παρατημένος κήπος μας στο χωριό αποκτά ξεχωριστή αξία, τα εγκαταλελειμμένα χωράφια, οι πορτοκαλεώνες, τα μανταρίνια, τα λεμόνια, ό,τι μας περίσσευε και μας γεννούσε την περιφρόνηση, γίνεται ως εκ θαύ­ματος πολύτιμο και αποσπά την προσο­χή μας. Μαζί με αυτά, ξαναβρίσκουμε τους χαμένους μας εαυτούς, τις κρυφές απλές χαρές μας, τη χαμένη μας περί­σκεψη.

Η εποχή της κρίσης μάς δίνει εκ νέου μια νέα δυνατότητα: να ξαναγεννηθού­με, σοφότεροι, περισσότερο ανθρώπι­νοι, με μεγαλύτερη κατανόηση για τον εαυτό μας και τους γύρω μας, με λιγό­τερη «υπεροψία και μέθη». Η ζωή, ακό­μα και στην πιο αποτρόπαιη έκφρασή της, έχει τον τρόπο της να γεννά από τις τέφρες της ελπίδα, χαρά, μέλλον.

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 1783 στις 24 Οκτωβρίου 2013

Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης

Κριτικές Χρηστών

There are no user reviews for this listing.

 

 
 
Powered by jReviews

Κριτικές : Advanced Search

Κατηγορία:     Keywords: