Κωμωδια

Η ζωη εχει χιουμορ,

Ο Βεγγος να είναι πανω στη βεσπα κ να τρεχει του σκοτωμου κ

να ρωτα απελπισμενα καποιον οδηγο αυτοκινητου:

Ξερεις από βεσπα;

7.6 δις ανθρωποι πανω στη γη,

7.6 δις ηθοποιοι πανω στη σκηνη της γης.

Κ το εργο είναι τραγωδια;

Κωμωδια. Είναι κωμωδια.

Κ ποιον θελουμε να περιπαιξουμε;

Ο καθενας τον εαυτο του. Ο καθενας είναι μια κωμωδια κ επειδη βγαζει πολύ

γελοιο, γελαμε με τον εαυτο μας. Επειδη το αυτογελασμα θα φαινοταν γελοιο,

εφευραμε τον Λαζοπουλο.

Ο Λαζοπουλος είναι μια εφευρεση για να γελαμε με τους αλλους,

Όμως η ουσια είναι

για να γελαμε με τον εαυτο μας,

κ χρησιμοποιουμε το Λαζοπουλο για προπετασμα καπνου,

για να μπερδευουμε τους αλλους.

Ειμαστε ηθοποιοι κ ταυτιζομαστε τελειως με το ρολο μας.

*Τωρα που γραφω κτυπα η ηλεκτρικη καμπανα του γειτονικου

ναου,

κ μεσα στο ναο γεροι κ γριες. Πεθαμενοι η περιμενουν

να πεθανουν.

Φτανεις στα 80 κ ακομα παιζεις το φοβισμενο παιδακι που θα το μαλλωσει ο καλος θεουλης,κ φιλας αγιες εικονες που ζωγραφισα εγω.

Περιμενεις θαυματα. Περιμενεις το μεγαλο θαυμα εκει εξω. Περιμενεις να σου παρουσιαστει ο ιδιος ο θεος κ να σου πει:

Μπραβο, εισαι καλο παιδι, σε αγαπω.

Η θα σου πει: Εισαι κωλοπαιδο. Στη κολαση.

Μεγαλωσες πια. Δεν εισαι παιδακι κ μη συμπεριφερεσαι σαν παιδακι.

Μπραβο σου ελεγε ο δασκαλος όταν εφερνες 10,

κ όταν δεν εφερνες κατεβαζε τα μουτρα του.

Μπραβο σου ελεγε η κοπελα σου. Εισαι παιδαρος.

Κ συ της ελεγες εισαι γκομεναρα κ κουκλαρα,

κ την ανεβαζες στα υψη.

Ζητιανευεις για εκτιμηση. Δεν πιστευεις στον εαυτο σου κ ζητιανευεις: Αγαπα με.

Η αγαπη δεν ηταν ποτε μια υποθεση μεταξυ εμενα κ σενα. Αυτά είναι παραμυθια. Αγαπη σημαινει μια αγκαλια με ότι σε περιβαλλει.

Η αγαπη σου είναι μια καλπικη λιρα. Ενα καλπικο ευρω.

Η αγαπη σου είναι το μεσο για να πηδηξεις.

Μια παγιδα για να πεσει μεσα ο άλλος.

Ητε αγαπω ολο τον κοσμο κ σενα μαζι ητε δεν αγαπω κανενα. Δεν υπαρχει αγαπη περιορισμενης ευθυνης. Μονο εσενα αγαπω κ πεθαινω για σενα. Επισης σιγα σιγα θα καταλαβεις ότι όλα τα τραγουδια που ακους στο ραδιοφωνο ειναι όλα τους…

Λυωνω για σενα, εσυ εισαι το παν, σε ειδα κ εμεινα ξερος από την ομορφια σου,

σ αγαπησα κεραυνοβολα.

Μπουρδες.

Κολπα για να πηδηξεις. Τελεια κ παυλα. Κ ας διαφωνεις. Εχεις δικαιωμα να διαφωνεις κ θα υπερασπιστω το δικαιωμα σου μεχρι θανατου.

Εδώ γινεται μια παυση. Περνα μια κουκλαρα. Πλησιαζω κ της λεω:

«6 μερες εκανε ο θεος τον κοσμο κ μολις εκανε τον Αδαμ πηγε να αναπαυτει. Ηταν ξεθεωμενος. Δουλευε 6 μερες κ εκανε ότι βλεπεις. Κουραστηκε. Ελειπε κατι όμως. Ηταν μονος. Ειχε βεβαια την Παναγια. Ηταν μονος.

-Ερχομαι αμεσως, ειπε στο Αγιο Πετρο.

Κ κατεβηκε στην Ελλαδα κ εβαλε τα χερια του μεσα στην ξανθη αμμο, την χαιδεψε κ εφτιαξε ένα αγαλμα. Εσενα. Που το αγκαλιασε κ αυτό ζωντανεψε. Ξεχαστηκε εκει αγκαλια μαζι σου στη γη, μεχρι που τον φωναξε η Παναγια. Κ βιαστικά κ απροθυμα τα μαζεψε κ εφυγε για πανω.»

Την κοιταξα στα ματια κ συνεχισα: Επεσα στην αγκαλια σου σαν λυποθυμος, ετσι που ακομα κ όταν με φωναζε η γυναικα μου, το επαιζα αφασια κ άστην να φωναζει. Σε εσφιξα ακομα πιο δυνατα στην αγκαλια μου».

Η κουκλαρα με κοιταξε κ μου κατεβασε την τσαντα στο κεφαλι. Ηλιθιε, μου ειπε.

Εσφιξα τα δοντια μου. Δεν μιλησα.

Κ το βραδυ εκει στο μπαρακι της γειτονιας μπαινοντας μεσα την ειδα να καθεται εκει στην ακρη του πασου. Κ εκατσα κ γω στην άλλη ακρη αδιαφοροντας για κεινη. Ουτε ματιά.

Κ ηρθε διπλα μου κ μου ειπε: Να με κερασεις ένα ποτο;

Την κερασα σαν τζεντλεμαν ένα ποτο. Μιλησαμε λιγο, της αφησα την κάρτα μου κ την εκανα. Ειχα δουλεια επειγον της ειπα.

Μπηκα σπιτι μου, βιαστικα ανοιξα την τηλεοραση κ εκατσα μπροστα της. Μολις αρχιζε ο αγωνας. Παναθηναικος- Ολυμπιακος.

Το εργο είναι κωμωδια φιλε. Βεγγος, Χατζηχριστος, Γκιωνακης, Βουτσας, Λαζοπουλος, Χαρρυ Κλιν, Παπαγιανοπουλος, Κωνστανταρας, Φωτοπουλος, Μανελης, Βασιλιαδου, Αυλωνιτης.

Σε μια Ελλαδα που εχει τα παντα,

Πολιτισμο,

Ηλιο κ ηλιακη ενεργεια στο φουλ (όλα τα νησια αυταρκη με ηλιακη κ αιολικη ενεργεια)

Θαλασσα, ομορφιες,

Ζουμερα φρουτα κ στηθια λαχταριστα,

αυτοι μιλουν για κριση.

Οι πολιτικοι είναι κ αυτοι ηθοποιοι κ το εργο τους χυλοπιττα.

Μη μασας, μην τους πετας αυγα, μην τους δινεις αξια. Βγες εξω από τη θεατρικη σκηνη. Αστους να παιζουν μονοι τους.

Απομακρυνθηκες σιγα σιγα από την θεατρικη σκηνη. Μια παραλια μπροστα σου. Εβγαλες τα ρουχα σου κ βουτηξες στο νερο της. Τέλεια.

Οποιος μιλα τη λεξη κριση

σε μια χωρα σαν την Ελλαδα,

είναι προδοτης. Πουλημενος. Χαφιες .

Νεροκουβαλητες στο εργο που λεγεται συμφέροντα.

Συμφερον. Του ρηματος αποθησαυριζω.

Όλα τα πουλια περνουσαν καλα ωσπου ηρθε ενας πολιτικός κ ενας παπάς να τους οργανωσει. Υλικα ο ενας κ πνευματικα ο άλλος. Αρχισαν να συσσωρευουν το σιταρι σε αποθηκες. Σε λιγο καιρο δεν υπηρχε σιταρι εκει εξω. Ουτε για δειγμα.Επεσε πεινα. Ηταν σε τεραστιες αποθηκες, σε ουδετερο εδαφος. Στη Ελβετια. Τα πουλια ηταν απελπισμενα κ ετσι ο παπάς κ ο πολιτικος πηραν αξια. Γινονταν εκλογες για να βγει ο πιο αξιος. Κ συνεχως η κατασταση γινοταν πιο απελπιστικη. Χειροτερα κ χειροτερα.

-Πως εισαι Γιωργο;

-Χειροτερα. Εσυ πως εισαι Δημητρη;

-Χειροτερα. Εχεις μαθει νεα του Αιμίλιου;Πως είναι; Εχει μερες να τον δω.

-Τριςχειροτερα. Παντρευτηκε. Απελπισμενος ψηφισε κ Σαμαρα.

-Ο καυμενος!

-Κ μη χειροτερα να λες.

Χειροτερα. Τριςχειροτερα. Τετρακιςχειροτερα. Απλα αλλαζει το προθεμα μπροστα από τη λεξη Χειροτερα. Αλλα μη φοβαστε. Αυτά τα πουστικα συμβαινουν στην κοινωνια των πουλιων. Εμεις οι ανθρωποι ειμαστε σοφοι.

-Πως εισαι Γιαννη;

-Τετρακιςχειροτερα. Εσυ;

-Ειμαι καλα.δισχειροτερα.

-Κ ο Αιμιλιος;

-Ο Αιμιλιος τωρα είναι πανευτυχισμενος. Χωρησε.Ειναι απλα χειροτερα.

-Λες τη λεξη Χειροτερα κ γεμιζει το στομα σου μελι. Ουτε δις, ουτε τρις μπροστα.Απλα χειροτερα. Ευτυχια.

Ευχομαι σε ολους τα χειροτερα. Απλα τα χειροτερα.

Σας φιλω ολους Κριστοφ

Κ για να μην ξεχναμε την εξισωση:

Στην αρχη μπαινει ο πολιτικος κ ο παπάς κ οργανωνουν τα πληθη,

Αυτοι ξερουν,

Ο ενας είναι αντιπροσωπος του θεου κ ο αλλος της ηθικης,

Κ το γλυκο εδεσε.

Μετα εχουμε εκλογες κάθε τακτα διαστηματα.

Εδώ κ 2500 χρονια (από τοτε που δολοφονησαν τον Σωκρατη δημοκρατικα)

εχουμε δημοκρατικες εκλογες,

κ το αποτελεσμα: Χειροτερα κ χειροτερα.

Δις, τρις, τετρακις, πεντακιςχειροτερα.Μια αλυσιδα που φτανει μεχρι τις παρυφες του ηλιακου μας συστηματος,

κ ανοιγει σιγα σιγα τα πανια της κ για το υπερπεραν.

Αυτοι. Εμεις. Οι ανοητοι.Ο καρκινος της γης. Οι βιαστες της.

Ενας ατελειωτος αυτοαυνανισμος. Μια ατελειωτη μαλακία.

Γελας η κλαις.

Ολη η υπαρξη γελα μαζι μας. Κ μεις κλαιμε.

-Πιο εργο παιζουν τωρα;

-Η Κριση.

-Χθες πιο παιζόταν;

-Μπιν Λαντεν κ Σανταμ

-Προχθες;

-Διαμελισμος Γιουγκοσλαβιας, διαμελισμος Κυπρου, Λιβανου, Λιβυης..

-Αντιπροχθες;

-Πραξικοπηματα.Επισης παιζονται τα εργα: Μεταλλαγμενα,Εμβολια, Εμβολιο γριπης,Μπιζινες φαρμακων κ φυτοφαρμακων, Μπιζινες υγειας…

Φιλε. Ητε ξεπερασεις τη κριση ητε όχι, προβλημα σου.

Ο τζιτζικας συνεχιζει όπως παντα το τραγουδι του. Τζι τζι τζι τζι τζι..

Κ συ όπως παντα το δικο σου: ωχ- αχ –ωχωχώ- αχαχώ-αχβάχ

Κ ολες τις παραλλαγες τους για να σπαει η μονοτονια.

-Ψηφισε το κομμα Αχ

-Όχι. Ψηφισε εμας, τους Αχαχάχ.

-Εμεις. Οι καλυτεροι: Όι όι μανα μου. Όι όι μανα μου.

Κ ψηφισες τα ιδια σκατα με καποιες παραλλαγες κρατοντας τη μυτη σου. Η δυσοσμια όμως εχει εισχωρησει παντου κ εχει δηλητηριασει το σωμα σου, τα παιδιά σου, τον αερα σου.

Σου κλεινουν συνεχως τη στροφιγγα οξυγονου σου. Κ κοιτα τους! Γελανε.

Τους εχεις αναγκη επειδη τους εχεις δωσει εσυ το δικαιωμα να ανοιγουν κ να κλεινουν τη βανα της ζωης σου.

Εχουμε τρελλαθει ολοι μας επειδη δινουμε πολύ βαση στα υλικα αποκτηματα κ εχουμε αφησει το πνευματικο μας κομματι να πεινα. Εχουμε ξεχασει την καρδια μας. Χαθηκε η ισορροπια.Η κατασταση θα χειροτερεψει κ δεν εξαρταται από τα κομματα κ το ποιος κυβερνα.Η πολιτικη είναι μια απατη. Η σωτηρια μας είναι καθαρα ατομικη υποθεση. Να φυγω από αυτό τον κοσμο καπως καλυτερος από ότι ηρθα. Είναι μια προσωπικη επανασταση. Ειμαστε μοναδικοτητες, ειμαστε μοναχικοτητες. Είναι μια υποθεση Ζεν.

Κ συ νομιζες ότι ο Χριστος ειχε τα χερια του ανοιχτα πανω στο

σταυρο επειδη δεν μπορουσε να κανει διαφορετικα,

κ εγω σου λεω όχι,

κ στο σταυρο να μην ηταν, ανοιχτα τα χερια του, σαν αγκαλια.

Ζεν. Το αγκαλιασμα του κοσμου, της υπαρξης.Ο θεος είναι η αντανακλαση του είναι σου.

Η ηχω σου, όταν φωναζεις στα απεναντι βραχια.

Φωναζεις με ολη τη δυναμη της ψυχης σου κ αυτή επιστρεφει τραγουδι στα αυτια σου.Εφτασες. Καλωσορισες.

Κ κοιταξε τι συμβαινει.Ο Χριστος, στην αγκαλια του. Μεσα στην αγκαλια του.Εισαι μεσα στη αγκαλια του. Καλωσορισες.Μαζι φωναζεται απεναντι στα βραχια κ η ηχω σας επιστρεφει

μελωδικη μουσικη.Το τραγουδι του Τζων Λενον κ της Γιοκο Ονο, imagine.