στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Η φωνή όμως του Αρχάγγελου συνέχιζε με τέτοια ένταση και παλμό που ταξίδευε σαν απόκοσμος αντίλαλος στις φυλλωσιές, και αντηχούσε με ένα πρωτόγνωρο βουητό, τόσο περίεργα και μελωδικά, που λες πως το τοπίο, όπως και κάθε πλάσμα που ζούσε σ' αυτό, είχε καθηλωθεί και αποτυπωθεί σε έναν εξωπραγματικό/απόκοσμο πολύχρωμο και εκθαμβωτικό καμβά χρωμάτων, εικόνας και ήχου ! - αν θα μπορούσα να δώσω μια προσεγγίζουσα κάπως περιγραφή του χώρου, του χρόνου και του συμβάντος !....... -. Ενώ ο Ουριήλ συνέχιζε με την ίδια ένταση....
----- " Άνθρωποι... που επί αιώνες ζείτε στον κόσμο ενός έκπτωτου δημιουργού, που πέρασε πλέον στο κύτταρο σας να τον λατρεύετε ως θεό, και ας υπάρχουν όλες οι απτές αποδείξεις της αλήθειας μιας αποτυχημένης δημιουργίας, με τόσα ασύλληπτα λάθη που οδηγούν πάντοτε στο ίδιο αποτέλεσμα.... στην καταστροφή και στον Θάνατο !... Τον θάνατο που είναι ανεπίτρεπτος στη Θεία Δημιουργία, και η τρανταχτή μεγάλη ένδειξη της "πλαστής" και ατελούς δημιουργίας, με τόσα πολλά σφάλματα, αδικίες και τόση ωμή Βία !... Σ' αυτό τον κόσμο που δημιούργησε παράνομα, Ολόκληρη η φύση του τρισάθλιου, βασίζεται στην βία, την αδικία, το μίσος την αλαζονεία, την πλάνη, την δολοπλοκία, τον εγωισμό και τον φθόνο..... άλλωστε αυτά όλα είναι και οι μεγάλες "πηγές" της Ενέργειας που αντλεί και χρειάζεται ο τρισάθλιος για να " επιβιώνει αιώνια " και να βασιλεύει... στο χάος που δημιούργησε....
Δεν θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί διαφορετικά !..........
και ειδικά από αυτόν !.......... Γι' αυτό και Εκρίθη τελεσίδικα και κατέπεσε από τον Αληθινό Κόσμο, και κατατροπώθηκε από τον Αληθινό και Μοναδικό Πατέρα Θεό !!..................
Κι όταν.... κάποτε κάποιοι από εσάς.... αναρωτήθηκαν κατά την κρίση τους, γιατί υπάρχει στον κόσμο του δήθεν "καλού θεού" η τόση αδικία, δεν σας επέτρεψε να το σκεφτεί και να το επεξεργαστεί περισσότερο, ο σε Αμνησία ευρισκόμενος και "κλειδωμένος" εγκέφαλος σας, γι αυτό και το προσπεράσατε, ρίχνοντας εσείς οι ίδιοι την ευθύνη πάνω σας !............ Για όλα τα απαίσια λάθη της γελοίας δημιουργίας του. Θεωρούσατε κάθε φορά πως προέρχονταν από δικά σας λάθη και δική σας ευθύνη........... άλλωστε έτσι είχε προγραμματίσει την δόλια πλεκτάνη, γιατί έτσι τον βόλευε, να σας ελέγχει πάντοτε ως υποχείρια και δεν μπορέσατε να καταλάβετε ποτέ, πως όλη η φύση του και η δημιουργία του, στηρίζεται στην ασύστολη βία, την αδικία, την αλαζονεία, την πλάνη και την νοθεία............ Ακριβώς όπως είναι και το υπαρξιακό "στρεβλό - γέννημα από καταβολής" και τα χαρακτηριστικά του έκπτωτου αυτού άρχοντα, ή άλλως ..." θεού" , όπως ο ίδιος αυτοκλήθηκε ! Μια υποδεέστερη και δόλια θεότητα...... Ο άθλιος Εωσφόρος λοιπόν !....... Ο οποίος και γνωρίζει πολύ καλά και την Συνέχεια, και το Τέλος !............
Στην τελευταία αυτή λέξη του Ουριήλ.... με κατέλαβε μεγάλος τρόμος, όταν μια ξαφνική, τεράστια και εκτυφλωτική λάμψη έσκισε τον σκοτεινό ουρανό από ορίζοντα σε ορίζοντα και ένας απόκοσμος τρομακτικός θόρυβος που ακολούθησε, ενώ συγχρόνως το έδαφος αναδευόταν έντονα σαν από ένα αόρατο γιγάντιο αλέτρι !...............
Ο Ουριήλ ένιωσα να με τράβηξε απότομα προς το μέρος του, χωρίς καν να με ακουμπήσει, ενώ η μορφή του άλλαξε σε κλάσμα του δευτερόλεπτου από ευγενικά ασκητική και λιτή - όπως τον είχα συνηθίσει - σε μία ασύλληπτα τεράστια, και εκτυφλωτικά λαμπερή γιγαντιαία μορφή, που όσο κι αν κοίταζα -όσο πιο ψηλά μπορούσα- δεν ήταν δυνατόν να δω το πρόσωπο του.....
Η σκηνή συνεχίστηκε να διαμορφώνεται με ασύλληπτη ταχύτητα στο σκοτάδι που φωτιζόταν αστραπιαία, από έντονα φλας και ριπές/δέσμες φωτός και πηγών φωτιάς, αποκαλύπτοντας εικόνες από σκιές που γέμιζαν συνεχώς το τοπίο, και το άλλαζαν συνεχώς, φορτώνοντας το με αμέτρητες αλλόκοτες στα μάτια μου περίεργες, απαίσιες μορφές, ώσπου απέναντι από τις πυκνές ορδές αυτών των "σκληρών μορφών", που στέκονταν σαν σε ατέλειωτη "παράταξη μάχης", πρόβαλε μεγαλόπρεπα ο άρχοντας και "αρχηγός" - όπως φάνηκε... - Ο Εωσφόρος -!.... κρατώντας τα γκέμια ενός πελώριου μαύρου αλόγου..... Ίδιος σε "μέγεθος" και "εκτόπισμα" με τον Ουριήλ !...
Όμως οι κοσμικές "διαδικασίες " δεμένες στην ασύλληπτη μεταβολή και ταχύτητα του κατακλυσμιαίου χρόνου δεν είχαν ακόμη ολοκληρωθεί.....
Έτσι όπως ξαφνικά είχε ξεκινήσει η απαρχή και η διαμόρφωση του τοπίου, το ίδιο απότομα συνέβη, σε κλάσμα χρόνου, και η εκπληκτική μεταβολή και τεράστια αλλαγή του !....
Όταν από ψηλά αυτή τη φορά, φωνή μεγάλη, πολλών ψαλλόντων "αλληλούια" ακούστηκε και εκτυφλωτικές "αστραπές" και αμέτρητα "φώτα" άρχισαν να κατεβαίνουν κυκλωτικά και να φωτίζουν άπλετα το τοπίο,..
** " Αποκάλυψη Ιωάννου Κεφ. ΙΘ -1. Μετά ταύτα ήκουσα ως φωνήν μεγάλην όχλου πολλού εν τω ουρανώ λεγόντων 'αλληλούια' η σωτηρία και η δόξα και η δύναμις του Θεού ημών. - 3. Και δεύτερον είρηκαν 'αλληλούια' και ο καπνός αυτής αναβαίνει εις τους αιώνας των αιώνων.
..τοπίο το οποίο πλέον φανέρωνε στα μάτια μου, την πραγματική εικόνα ενός "σκοτεινού"/"ζαρωμένου" αμέτρητου όχλου από " ζαρωμένες " περίεργες σκοτεινές μορφές, που λες ότι, μη μπορώντας να αντέξουν το εκτυφλωτικό φως που εντεινόταν και κατέκλυζε πλέον το τοπίο, ήταν όλες σκυφτές - φρικτές σε θέα - με λυγισμένο το ένα χέρι και υψωμένο τον αγκώνα καλύπτοντας το πρόσωπό τους......
Ένας "βαρύς" αλλόκοτος θόρυβος από τον ουρανό με έκανε να κοιτάξω ψηλά βλέποντας με δέος και έκπληξη, ότι ο μαύρος ουρανός είχε "ανοίξει" στη μέση, εκτοπίζοντας το σκοτάδι με άπλετο λευκό φως που "έλουζε" πλέον όλο το τοπίο.... Ενώ έκανε την εμφάνιση του ένα πελώριο λευκό άλογο με ανυπέρβλητο "φωτεινό" αναβάτη, που έκανε το φως γύρω του να φαίνεται ασήμαντο και χλωμό, μπροστά στην λαμπρότητα του...
--- Μιχαήλ Πρωτάρχα και Μέγα Ταξιάρχα ... ακούγονταν οι φωνές και τα αλληλούια από τα αγγελικά επουράνια στρατεύματα που ακολουθούσαν επάνω σε άλογα άσπρα, και ήσαν ντυμένοι με ένδυμα λευκό και βυσσινί καθαρόν που άστραπτε στο φως του ήλιου.... Και ηκούσθη η δυνατή φωνή του Αρχάγγελου σαν ήχος σάλπιγγας....
----- Ελάτε εσείς τα ασεβή όρνεα που τολμούν και πετούν στο μέσον του ουρανού... μαζευτείτε λοιπόν στο μεγάλο τραπέζι, που σας ετοιμάζει η οργή του Πατέρα Θεού Του Μοναδικού......
ΚΕΦ.ιθ -11. Και είδον τον ουρανόν ανεωγμένον, και ιδού ίππος λευκός, και ο καθήμενος επ' αυτόν, καλούμενος πιστός και αληθινός, και εν δικαιοσύνη κρίνει και πολεμεί ".
-14. και τα στρατεύματα τα εν τω ουρανώ ηκολούθει αυτώ επί ίπποις λευκοίς, ενδεδυμένοι βύσσινον λευκόν καθαρόν. -17. Και είδον ένα άγγελον εστώτα εν τω ηλίω και έκραξεν εν φωνή μεγάλη λέγων πάσι τοις ορνέοις τοις πετομένοις εν μεσουρανήματι' δεύτε συνάχθητε εις το δείπνον το μέγα του Θεού ".
συνεχίζεται...