στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
κοιταξε την κοπελα του. Μάλλον δεν την κοιταξε καθολου, μολις ειχαν τσακωθει κ ξερετε πως συμβαινει σε αυτες τις περιπτωσεις, δεν μιλα ο ενας στον αλλο, εχουν θιγεί τα εγω τους,
-Εσυ εκανες σε μενα αυτο;
Ειναι θεμα Εγω. Ολες μας οι δραστηριοτητες ειναι θεμα εγω. Το εγω θελει να ξεχωριζει, θελει να γινει μια οντοτητα καθολα ξεχωριστη,
ετσι νομιζει οτι αποκτα κυρος, σεβασμο κλπ. Το Εγω ειναι ο ακρογωνιαίος λιθος για ολα. Ολα στηρίζονται στο εγω. Αυτο το ιδιο εγω που αγκαλιάζει κ χαιδευει , το ιδιο ακριβως εγω παει κ στην αντιπερα οχθη, την αιμοβορα, κ κανει ολα αυτα τα αγρια κ σαδιστικα διαβολικα πραγματα, που δεν το πιστευεις οτι μπορει να κανει ανθρωπου χερι.
Ναι ηθελε να σκοτωσει την κοπελα του. Ακους εκει! Γυρισε κ κοιταξε τον Κίμωνα κ ειπε οτι ειναι ομορφος κ τον γουσταρει.
Αλλο κακο που εχει το εγω. Νομιζει ειναι το κεντρο του συμπαντος. Οτι ολα περιστρεφονται γυρω απο αυτο κ οτι ολα θα πρεπει να το υπηρετουν. Το εγω μοιαζει με το ηλιακο συστημα που στην μεση ειναι ο ηλιος κ γυρω του χορευουν οι πλανητες.
Το εγω ειναι το κεντρο του κοσμου.
Ναι, ηθελε να σκοτωσει την κοπελα του. Ηταν το πιο μισητό ατομο που ειχε γνωρισει ποτε του. Την μισουσε θανασιμα,
κ αυτη ηλθε δειλά- δειλά κοντα του, εκατσε , τσουλόκατσε κούκουλα διπλα του. Αμεσως μαλακωσε η καρδια του που πριν ηταν παγος κ αρχισε να ρεει,
οπως την ανοιξη που λυωνουν τα χιονια,
κ αρχιζουν διειλα δειλα να ξεπεταγονται λουλουδακια, γεμισε ο τοπος λουλουδια, τοσα πολλα ομορφα πολυχρωμα λουλουδια,
σα να ανοιξαν οι ουρανοι του παραδεισου κ ξεχείλισε αφθονια αγαπης. Δειλα δειλα της επιασε το χερι, σαν να κραταγε στα χερια του το πιο πολιτιμο κ πιο ευθραυστο λουλουδι του κοσμου.