του β. κουστουδα
Και ενώ εσύ δεν ήσουν εκεί ,
είδα να σε ορίζουν μανιασμένες θύελλες
και κύματα μι...ας άγριας θάλασσας
να πλέκουν γαλαξίες τα μαλλιά σου ,
κι είδα τρικυμίες μέσα στην ψυχή σου
που με ναυάγησαν σε όλους τους ωκεανούς
του απέραντου ,
είδα τα αστρικά φαντάσματα των ανθρώπων
να με κοιτούν με απορία ,
τον κόσμο ολόκληρο μέσα στα μάτια σου τον είδα
να πεθαίνει και να ανασταίνεται ,με μιαν ανάσα ,
με ένα τίποτα ,
και ενώ εσύ ουσιαστικά απουσίαζες ,
με κάθε τρόπο σε ένιωσα και μέσα σε ένα θλιμμένο όνειρο
γεύτηκα την ανελέητη μοναξιά των ξεχασμένων θεών ,
των πεθαμένων ανθρώπων……….
Και ενώ εσύ δεν ήσουν εκεί ,
είδα τη μορφή σου υγρή να πνίγεται
μέσα στις αργές μεταμορφώσεις της ,
και άγριες καταιγίδες να γράφουν τα μαύρα σύννεφα
πάνω στα βλέφαρα σου
και αστρικά παράδοξα να γεμίζουν τρυφερά
τις ατελείωτες νύχτες μου ,
και ενώ εσύ δεν ήσουν εκεί ,
ένιωσα μέσα μου βαθιά την αγάπη να με πλημμυρίζει……..
β.κουστουδας