στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Πως θόλωσε το βλέμμα του
το δάκρυ με το αίμα
και πως ο πόνος φάνηκε
εις των ματιών την άκρη,
γιατί αυτό π’ αντίκριζε
τον πλήγωνε τόσο πολύ
στη Γης απ’ άκρη σ’ άκρη
Αίμα να στάζει δάκρυα
σηκώνει το κεφάλι
και σαν το βλέμμα ανέβηκε
μεγάλο θέμα τέθηκε
εις τους παρισταμένους
που μόνο στόχο είχανε
να δρέψουνε επαίνους…
Να δείξουνε στον Colonel*
πως ειν’ κι’ αυτοί σαν τον θεό
κι έτσι να Του το πούνε
γιατί ισάξιο τον εαυτό
με τον θεό… θωρούνε
Να πουν πως έχουν σοβαρό
όπλο που να βαστούνε
και έχουν χέρι στιβαρό
να χρησιμοποιούνε
Λέγεται «χειραγώγηση»
και ειν ’ θανατηφόρο
ολέθριο και σίγουρο
στο μέγεθος που θέλουνε
λαούς να κυβερνήσουν
να αλλάξουν - φτιάξουν τα μυαλά
σ’ ανθρώπους κοινωνίες
ανοίξουν τα μεγάφωνα
και επικοινωνίες
ώστε να αποκομίσουνε
δικές τους προσδοκίες…
Μα σαν αντιληφτήκανε
ανθρώπου ανυποψίαστου
το ματωμένο δάκρυ
πλαγίως κοιταχτήκανε
και σε σκιά κρυφτήκανε
να δουν τι λάθος κάνανε
και πως θε να ‘βρουν άκρη
Τα νέα είναι ζοφερά
γι’ αυτούς τους σαλτιμπάγκους
που τόλμησαν και κάθισαν
εις Του Θεού τους πάγκους !
Νομίζοντας πως ξέρουνε,
κατέχουνε τη φώτιση
χωρίς ποτέ ελέγξουνε
αν έχουνε τη γνώση…
πιστεύοντας πως μόνο αρκεί
η πλάνα «χειραγώγηση»…
Και αν προσπάθησαν πολύ
να φτιάξουν τον αθάνατο
είδαν πηγαινοέρχεται
παρέα με τον Θάνατο…
Τότε μόνο κατάλαβαν
πως φτιάξανε τον Άδη…
γι΄ αυτό καταδικάστηκαν
για ειδεχθές κακούργημα
να ζούνε με το Θάνατο
για πάντα στο σκοτάδι
χωρίς Καμπάνα Ανάστασης
χωρίς Αγάπης λάδι…
Νίκος Στυλιανού
Colonel* = Mιχαήλ/Ταξιάρχης