στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
εορταζε η θεομήτωρ κ πηγε να της πει·
πηγε να την χαιρετισει. Πως χαιρετιζουμε τις γειτονισσες μας οταν περναμε απο τον δρομο:
-Γεια σου γειτονισσα μου,
-Γεια σου κ σενα γειτονισσα μου. Ελα να πιουμε καφε!
-Ευχαριστω .Θα παω σπιτι να ετοιμασω στον ανδρα μου το φαγητο, οπου νασαι ερχεται απο τη δουλεια κ θα θελει να φαει.
Εχουμε συνηθισει εμεις οι ανθρωποι να θεωρουμε τα θεια κατι το ανωτερο απο εμας. Ομως αν το καλοσκεφτεις ειναι σαν φιλοι μας. Μαλιστα οσο πιο καλη καρδια εχεις τοσο πιο κοντα σου τους νιωθεις. Οι θεοι ειναι φιλοι μας,
δεν ειναι βασιλιαδες με στεμμα. Δεν ειναι αρχηγοι. Ειναι φιλοι.
Αυτη την αισθηση εχω για τα ανώτερα, οτι ειναι φιλοι.
Με την κυρα Σταματια, την πρωταγωνιστρια του εργου, συμπιπτουν οι αποψεις μας. Οταν μιλά στην Παναγια εχει ενα σεβασμο σαν φιλος προς φιλο. Οταν ζουσε η Παναγια ειχε υποστει τα πάνδεινα απο τους ανθρωπους, ειδε κ τον γιο της να τον εχουν σταυρωμένο, υπεφερε, εκλαψε. Αν ημουν διπλα της θα την έσφιγγα στην αγκαλια μου.
Μιλουσε στην Παναγια σαν μανα σε μανα. Ολα τα παιδια της ηταν καλα, ο ανδρα της ητο υποδειγμα ανθρωπου, κ όλα κυλουσαν ομορφα στη ζωη της. Απλα περναγε από την Παναγια καθε πρωι κ καθε δείλι, κ μιλαγε μαζι της, ανοιγε την καρδια της κ εκεινη την ακουγε υπομονετικα. Υστερα την φιλουσε την χαιρετουσε κ εφευγε. Ητο σπουδαιος φιλος η Παναγια. Οταν η πιστης σου ειναι μεγαλη δεν συνομιλας με την φωτογραφια της. Η φωτογραφια της ειναι απλα η αφορμη. Ετσι συμβαινει κ με τους ανθρωπους. Οταν η σχεση σου με ενα ατομο ειναι πολύ στενη, δεν συνομιλάς με το σωμα. Το σωμα ειναι μια αφορμη. Συνομιλας με την καρδια του άλλου, κ ο άλλος συνομιλά με την καρδια σου. Αυτη η συνομιλια ειναι η πιο σπουδαια κ μεχρι σημερα δεν εχει βρεθει καλυτερη γλωσσα επικοινωνιας. Μονο ο χορος κ η μουσικη μπορουν να συναγωνιστουν την συνομιλια της καρδιας.
Η συνομιλια της κυρα Σταματιας με την Παναγια ητο μια σχεση καρδιας με καρδιας. Στην πραγματικοτητα οι θεοι εχουν παντα τα χερια τους ανοικτα, απλα εμεις οι ανθρωποι τους γυριζουμε τις πλατες κ πηγαινουμε στις δουλειές μας. Θα σου κανει μεγαλη εντυπωση, αλλά μεσα στις δουλειές των ανθρωπων λειπει στα σιγουρα η καρδια. Λειπει δηλαδη ο θεος. Ομως ο θεος τα γνωριζει αυτά, γνωριζει ολας τας αδυναμιας των ανθρωπων κ δίνει τοπο στην οργη, κ εχει παντα τις αγκαλες του ανοικτες για να δεχτει ακομα κ τον πιο αμαρτωλο.
Εορταζεν η Παναγια. Η Παναγια δεν θελει δωρα κ τετοια. Εχει τις αγκαλιες της ανοικτες κ νιωθει μεγαλη χαρα οταν ο πιστος το βλεπει κ πεφτει σιωπηλος στην αγκαλια της.
Ειναι η μεγαλυτερη χαρα της Παναγιας.
Εορταζεν η Παναγια κ η κυρα Σταματια οπως παντα την χαιρετησε. Μετα θυμήθηκε ότι ητο η γιορτη της. Δεν σου εφερα κατι Παναγια μου σημερα που γιορταζεις.
Η Παναγια δεν μιλησε. Εμεινε ακινητη κ την κοιταζε, ανοιξε τις αγκαλες της, κ η κυρα Σταματια επεσε μεσα στην αγκαλια της.
Εμοιαζαν δυο φιλες. Δεν ξεχωριζες θεο κ ανθρωπο. Δυο φιλες.
