στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
αμερικανικα, ρωσικα,ευρωπαικα, ισως κινεζικα κανονια ειχαν κανει τον τοπο κρανιου τοπο.
Ειμασταν σωοι.
Καθομασταν πανω σε εκεινη την πετρα,
βλεπαμε το ηλιοβασιλεμα, κ να το αποτελεσμα. Εχουν τρυπησει την γη με τοση μανια,
κ το μονο που θελαμε ηταν να κοιταξουμε τον ηλιο , το φεγγαρι,
πραγματα δηλαδη που δεν εχουν κοστος κ δεν μπορεις να τα αγορασεις στο παζαρι. Ειναι τζαμπα.
Ξεσκονισα τα ρουχα σου, κ συ τα δικα μου, κ ηταν ομορφο που ο ενας τον άλλο περιποιόταν,
ξεχασαμε αμεσως κ ενα καυγα που ειχαμε λιγο πιο πριν. Οταν ο ενας ασχολειται με την ομορφια του αλλου,
ειναι σαν να υπαρχει μονο η λεξη ομορφια.
Κ αμεσως μετα σκεφτου τι σκαρφιστηκαμε να κανουμε;
Να καθαρισουμε ολα τα λουλουδια εκει γυρω από τις σκονες κ τα χωματα. Κ ηταν αμετρητα.
κ σε μια στιγμη γυρισες κ μου ειπες οτι: σαν να μου μιλησαν τα λουλουδια κ μου ειπαν ευχαριστω. Δεν ειπα λεξη- ομως ακριβως το ιδιο εκαναν κ σε σε μενα-.
δεν ειπα λεξη. καθισαμε κ οι δυο κ τα παρακολουθουσαμε που τα έπαιρνε ο ανεμος περα δωθε.
αφιερωμενο στην Βικη, με εκτιμηση κριστοφ
