στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
διαβασα κατι απο τον Λιαντινη σχετικα με την ελληνικοτητα κ μου αρεσε. Λεει ο Λιαντινης:
να υπαρχεις ελληνικος δηλωνει τεσσερις τροπους συμπεριφορας:
1-οτι δεχεσαι την αληθεια που ερχεται μεσα απο την φυση, οχι την αληθεια που φτιαχνει το μυαλο των ανθρωπων.
2-οτι ζεις συμφωνα με την ηθική της γνωσης, οχι με την ηθικη της δεισιδαιμονίας κ των προλήψεων.
3- οτι αποθεωνεις την εμορφια, γιατι η εμορφια ειναι δυνατη σαν τον νου σου κ φθαρτη σαν την σαρκα σου.
4- κ κυριως αυτο: οτι αγαπας τον ανθρωπο. Πως αλλιως,
ο ανθρωπος ειναι το πιο τραγικο πλασμα μεσα στο συμπαν.
σωστα τα λεει ο Λιαντινης,
απατηλοι ισκοι του πραγματικου κοσμου,
το σπηλαιο του Πλατωνα,
ειναι η ιστορια που ειπε ο Σωκρατης κ την εγραψε ο Πλατωνας, οτι ζουμε ολοι σε ενα σπηλαιο αλυσοδεμένοι- η εννοια της διαδικασιας της παιδειας- .
Μια μερα ενας αλυσοδεμένος, της σπηλιας, ελευθερωθηκε κ βγηκε εξω στο φως . Εμεινε εκστασιασμενος απο το Κοσμο. Στην αρχη τυφλωνεται απο το Φως κ θελει να ξαναγυρισει στη σπηλια, ομως αποφασιζει να προχωρησει κ να αφησει πισω του το σκοταδι της σπηλιας.
Γυρισε να πει αυτα που ειδε. Αλλοι τον πιστεψαν κ αλλοι οχι. Η πλειοψηφία του γυρισε την πλατη, συνεχισαν την ζωη του σπηλαιου.
Δεν ειμαστε μονοι μας εδω πανω, ειμαστε μια σχεση με ολα κ με ολους, μια ερωτικη επαφη, ενα αγγιγμα, μοιάζει με ευγνωμοσυνη: ευχαριστω! ειμαι κ γω αναμεσα σας.
κ τα αλλα λενε το ιδιο που λες κ συ: ευχαριστω! ειμαι κ γω αναμεσα σας.
Ο ενας χρειαζεται τον αλλο, ειναι καθαρα θεμα επιβιωσης κ συνύπαρξης, ειναι η Πολιτική της Ζωης, η προπαγανδα της ζωης. Ειναι μια εκλογικη αναμέτρηση, ειναι το μονο κόμμα που δεν θα σου υποσχεθει τιποτε, σου εχει δωσει ήδη την ζωη σου.
Τελικα ψηφιζεις την αντιπολιτευση, θα μοιράσει τον κοσμο καλυτερα, πιο δικαιοτέρα. συνεχιζεις να πιστευεις αυτο το παραμυθι. ειναι ο κοσμος της σπηλιας. ανθρωποι κ ποντικια.
Ειναι πολυ απανθρωπος ο κοσμος που φτιαξαμε κ ζουμε. Μοιάζουμε με ενα εκτρωμα στη μεση του παραδεισου, βομβαρδισμενη ζούγκλα του Βιετναμ, μια ανωμαλια, χουλιγκανς, αγρια δυση, tα παιδακια παιζουν επικινδυνα παιχνιδια μεταξυ τους. Μια συντομη περιληψη ολης της ανθρωπινης παρουσιας μας, εχει να κανει με κάμποση βια κ καπου στα ενδιάμεσα ψήγματα απο αγαπη.
Δεν ειμαι ο αρμοδιος για να σου δωσει λυσεις στα αλυτα προβληματα που μαστίζουν τον κοσμο μας, ομως ειναι καιρος να κοιταξουμε λιγο δειλα γυρω μας κ να ξαναβαλουμε νεα θεμελια ενος πιο ανθρωπινου κοσμου, πιο αγαπησιάρικου, πιο ερωτικου, πιο παιχνιδιαρικου, πιο χιουμοριστικου. Πολύ αποπνικτική η ατμοσφαιρα μεσα στη σπηλια, ας βγουμε εξω, τα κινητά μας θα δουλεψουν καλυτερα. Εχεις μηνυμα: ευχομαι σε ολους αγαπη. με εκτιμηση κριστοφ
