στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
μια φορα ηταν οι ανθρωποι στον κοσμο. Δεν γνωριζω πως ηλθαν στον κοσμο, αλλοι λενε οτι τους εφερε ο πελαργος , αλλοι οτι τους εφερε ο θεος, κ ενας αλλος, ο Δαρβινος ,λεει οτι τους εφερε η εξελιξη των ειδων στην φυση. Ειμαστε απο τον πιθηκο, αυτο το κατωτερο, χορτοφαγικο πλασμα ειναι ο πατερας μας, κ μανα μας ηταν η καλή του.
ο ανθρωπος κατα καποιον τροπο μεγαλωσε κ εφτιαξε κοινωνιες, που ονομάστηκαν κοινωνιες των ανθρωπων. Εκει μεσα γινεται το ελα να δεις,
σαν να κ ο ανθρωπος εβαλε στον αυτοματο πιλοτο το μελλον του.
Κ ο ιδιος; Ο ιδιος δεν ξερω που εχει παει. Λειπει προκλητικα απο εκει μεσα, ολα γινονται εν τη απουσια του. Ετσι βρηκαν την ευκαιρια οι καθε ειδους καλικάτζαροι, με τους καθε ειδους δεισιδαιμονίες τους, να καθοδηγουν το ανθρωπινο ειδος. Θα τους δεις να καθονται μυστικα, ερημην του λαου κ να μηχανευονται τροπους να κανουν πολεμους, για να πωλουν οπλα, να ελεγχουν τα πετρελαια, να ελεγχουν αλλες κυβερνησεις, κ το πιο σπουδαιο να συσσωρευουν χρημα.
Τι ειναι το χρημα; Χρημα ειναι ενα προιον που χρησιμοποιούμε για να κανουμε πιο ευκολα τις αγορες μας, ειναι μια συμβαση που εχουμε εφευρει για να κανουμε καλυτερα τις συναλλαγες μας. Το χρημα ειναι μια χρησιμη ιδιοσυσκευη που εφευρεθηκε για να κανει πιο ευκολη την ζωη μας. Στην πορεια ορισμενοι απο εμας ειδαν τον τραπεζικο τους λογαριασμο να μεγαλωνει κ με αυτο τον τροπο επειδη ειχαν μεγαλη αγοραστικη δυναμη, μπορουσαν να αγοραζουν παραπανω προιοντα απο τους αλλους κ να γινονται πιο χοντροι απο τους συνανθρωπους τους. Ομως ο λογος που μαζευτηκαμε εδω δεν ειναι για να μιλησουμε για τα γυμναστηρια, ουτε για λιποαναρρόφηση, ουτε καν εγχειρηση σμίκρυνσης στομαχου . Ο λογος που μαζευτηκαμε εδω περα ειναι για να συζητησουμε ενα φαινομενο που προεκυψε σε βαθος χρονου κ μας ταλανιζει. Ειναι αυτο της εξαγορας συνειδήσεων.
Ναι! Με τα λεφτα εκτος απο προιοντα εξαγοραζεις κ συνειδήσεις.. Ειναι σαν να εχεις μακριά σχοινια κ κουνας τους εξαγορασμενους ανθρωπους ,οπως εσυ θελεις, απο μακρυα. Ετσι το ανθρωπινο ειδος εχει λοξοδρομήσει απο την αρχικη του πορεια κ εχει μπει σε χωραφια ξενα με το δικο του στυλ. Τα χωραφια ονομαζονται ανταγωνισμος. Απο μικρος σε μαθαινουν να ανταγωνιζεσαι τους παντες κ τα παντα για να γινεις κατι. Σε μαθαινουν οτι ετσι οπως εισαι δεν αξιζεις κ πρεπει να προσπαθησεις πολυ για να γινεις κατι κ να μεγαλουργησεις στον κοσμο. Ετσι ξερεις τα παντα για τον μεγα αλεξανδρο, αλλα δεν εχεις ιδεα για τον Διογενη. Ο Διογενης ζουσε σε πιθάρι, κ σε μια συζητηση που ειχε μαζι του, ο Αλεξανδρος του ειπε οτι αν δεν ηταν αλεξανδρος θα ηθελε να ηταν Διογενης. Ζητησε μου οτι θελεις Διογενη . Κ ο Διογενης του ειπε να κανει λιγο πιο κει γιατι του κρυβει τον ηλιο.
Σε λιγο θα παμε για εκλογες, κ το πιο σιγουρο ειναι οτι πολλα πρεπει να αλλαξουν. Δεν μπορει ο κοσμος να προχωρα οπως προχωρουσε, ο διαιτητης σφύριξε την ληξη του. Νεος αγωνας αρχιζει. Οποιο κ να ειναι το αποτελεσμα τιποτε δεν θα ειναι το ιδιο οπως πριν. Αν κερδισει το ναι τοτε η νεα κυβερνηση του σαμαρα δεν μπορει να προχωρήσει οπως προχωρουσε, θα πρεπει να γινει αριστερη. Αν νικησει το οχι, τοτε την κωλοδουλεια θα την κανει η αριστερα. Δεν εχει αλλον δρομο. Ετσι οτι κ να ψηφισεις η αριστερα θελεις δεν θελεις θα γινει ο μελλοντικος σου εφιαλτης.
Η ζωη ειναι ενα εκκρεμές. Απο το 1990 που επεσε το τειχος κ μειναμε μονο εμεις οι καπιταλιστές κυριαρχοι της γης, δεν αφησαμε τιποτε ορθιο. Ετσι επρεπε να γινει κ ετσι εγινε. Τωρα ειναι η σειρα σας, το εκκρεμές κινείται αριστερα. Εδω που τα λεμε εχουμε βαρεθει κιόλας ολη αυτη την νικη χωρις αντιπαλο, κ η ιδια δουλεια καθε μερα, να μετρούμε τα κερδη κ να τα στοιβαζουμε σε σακουλες των δισεκατομμυρίων στες αχαρες ψυχρες τραπεζες. Πλησιαζει κ η μερα της Κρισης, κ οσο κ αν σου κανει εντυπωση ειμαστε πολυ θρήσκοι, κ θεοφοβουμενοι, χριστιανοδημοκρατια, ελλας ελληνων χριστιανων . Λιγο πριν το τελος του κοσμου μια παράκληση. Ελατε! Ελατε να μας διώξετε. Ισως ειναι η πρωτη φορα στην ιστορια που εχουμε τοσο μπουχτισει απο εμας, τοσο μισουμε εμάς, που η μονη λύτρωση εισαστε εσεις ο λαος.
Εδω το παραμυθι τελειωνει. Την αλλη μερα ο ηλιος συνεχισε να βγαινει κανονικα οπως εβγαινε παντα, κ πανω στα δεντρα του κηπου τα πουλια να ξυπνουν κ να τραγουδουν οπως παντα την αυγη, με το πρωτο χάραμα του φού
