στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Μαθαινω οτι η πατριδα σου εχει χωριστει στα δυο. Εσεις απ’εκει εμεις αποδω. Τι κριμα. Οπως χωριζουν τα προβατα.
Ο ανθρωπος βαζει στο λαιμο του ενα λουρι, μετα κρεμά μια αλυσιδα κ δίνει την αλλη ακρη σε καποιον που νομιζει οτι ειναι σοφος. Ξερεται πως γινονται αυτα:
Κατεβαινουν οι πολιτικοι στον στιβο κ οποιος ειναι ο πιο καπατσος κερδιζει. Η πολιτικη ειναι ενα εργαλειο:
διαφαινεται ξεκαθαρα ο εθνικισμος. Η καρδια του συγχρονου κοσμου μας. Ακομα κ οι θεοι μας ειναι εθνικιστες. Πλουσιος κ φτωχος ειναι εθνικισμος. Καλος κ κακος ειναι εθνικισμος,
αγιος κ αμαρτωλος εθνικισμος,
μορφωμενος κ αμορφωτος . Εθνικισμος.
Ορισμος: Εθνικισμος ειναι η στρατηγικη να στρεψω τον εναν ενατια στον αλλο με σκοπο το ιδιον συμφερον.
Διαβασα καπου οτι τα συνορα των χωρων του κοσμου ηταν παντα διαφορετικα, μετακινουνται σαν συννεφα που οριζουν τον ουρανο.
Δεν θα ελθει η σωτηρια απεξω,
κ το μεσα μας ειναι τοσο χωρισμενο, τοσο κομματιασμενο,
που ακομα κ αν ηταν να ελθει η σωτηρια απεξω, θα πεθαινε αυτοστιγμεί,
στα ιδια μας τα χερια, σαν στραγγαλισμενο περιστερι.
Οταν ημουν μικρος, θυμαμαι τον περιστερωνα που ειχαμε. Καθε βδομαδα η μανα μου στραγγαλιζε 4-5 περιστερια κ τα εψηνε στη σχαρα. Ηταν νοστιμη λιχουδια. Ενα περιστερι για το καθε μελος της οικογενειας μου. Ενα δικο μου, ενα του αδελφου μου του μεγαλου, ενα του μικροτερου, ενα της μητερας μου, ενα του πατερα. Συνολο 5 περιστερια λιγοτερα στον ουρανο.
Δοκιμασαν πολλοι πραγματικοι σοφοι (Σωκρατης, Χριστος, Αλλαχ,) να μας βοηθησουν κ ολοι απετυχαν. Οχι μονο απετυχαν αλλα κατορθωσαν να μοιρασουν κ τον θεο σε χιλια μερη.
Η διαλυση δεν ειναι εξω. Ειναι μεσα στον καθενα μας. Δεν εχει να κανει με την λογικη, εχει να κανει με κατι το φανταστικο κ δεν ειναι αλλη απο την καρδια. Ειναι ενα ταξιδι φαντασιας, ονειρου, εμπνευσης, ομορφιας, γυναικας, παιδιου, αθωας ματιάς , σιωπης, μυθιστορηματος, ποιησης.
Ειναι ο σπορος που κρυβει μεσα του ενα δεντρο, ενα λουλουδι, ενα θαμνο,ενα κυκλαμινο, μια μαργαριτα, εναν πλατανο, ενα τριανταφυλλο.
Η σημαια της καρδιας εχει ενα ιστο, κ δεν ειναι ο ιστος εξω απο το καπιτώλιο του λευκου οικου. Εισαι εσυ, ο ιδιος, ο ιδιος ο ιστος της σημαιας σου.
Να περνατε ολοι ομορφα
