στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Πολλες φορες το εχω σκεφτει. Αν δεν ηταν ο Οσσο να με πιασει από το χερακι κ να μου δειξει τα αστρα, θα ημουν ακομα,
Ενας σαν εσενα.
Παιδευομουν πολύ, διαβαζα, εψαχνα, μα τιποτε δεν εβρισκα, ουτε στα μεγαλυτερα λογοτεχνικα βιβλια, ουτε στην ψυχολογια, ουτε στη θρησκεια, ουτε στον κομμουνισμο, ουτε στον καπιταλισμο, ουτε στα ιδανικα. Πουθενα ένα φως. Παντου απολυτο σκοταδι. Μια μερα καποιος αναψε ένα αναπτηρα. Πλησιασα το σημειο που εβγαινε το φως κ κοιταξα το προσωπο του. Ηταν ο Οσσο. Νοιωθω μεγαλη ευγνωμοσυνη για αυτόν τον ανθρωπο. Δεν είναι ότι μου προσφερει λυσεις στα προβληματα μου,
Όλα σου τα προβληματα είναι δημιουργια του Εγω. Του μυαλου δηλαδη. Το μυαλο ειναι μια μηχανη. Μια απλη μηχανη. Το μυαλο είναι υλη, αποτελειται από υλη, του αρεσει να παιζει με την υλη, ευχαριστιέται με αυτή. Το μυαλο είναι η αιχμη του δορατος της υλης. Δεν φανταζεσαι ποσο πιο διαφορετικος θα είναι ο αυριανος κοσμος. Η υλη εχει απεριοριστες δυνατοτητες, μεσα της κρυβει απεριοριστους θησαυρους,
Κ το μυαλο, που αποτελειται απο υλη,
Κ μπορει να μεταμορφωνει την υλη, εχει ένα περιορισμο. Είναι το ιδιο υλη. Ειναι ένας τρισδιάστατος χώρος κ μαζι με την τεταρτη διασταση, τον χρονο, είναι τετραδιάστατος. Αυτό είναι ότι βλεπεις γυρω σου. Ολα ειναι τετραδιαστατη υλη, που μπορει να παρει απειρους συνδιασμους, από ένα λάπτοπ, ένα διαστημοπλοιο, μια καρφιτσα, μεχρι έναν ηλιο,ένα φεγγαρι, ένα γαλαξια. Ενα παιχνιδι ατομων, μοριων, χημικων δεσμων, ηλεκτρομαγνητικων δεσμων, δεσμων κβαντα. Επισης η υλη μπορει να μετασχηματιστει κ να γινει δεντρα, φυτα, θαλασσα, ζωικο βασιλειο, οι ανθρωποι, εγω.
Αυτά που σου ειπα, τα ξερουν ολοι οι ανθρωποι κ οι περισσοτεροι είναι ικανοποιημενοι με αυτά κ δεν ψανουν για κατι άλλο. Αναλωνουν ολη τους τη ζωη στην υλη, παιζοντας μαζι της. Ορισμενοι όμως ανθρωποι, σαν εμενα,υποπτευονται οτι πισω από αυτά μπορει να κρυβεται κατι. Κρυβεται κατι, κ αυτό ονομαζεται ψυχη. Κανεις δεν την γνωρισε γιατι δεν είναι υλη. Ειμαστε υλη κ η υλη μπορει να δει μονο την υλη. Η ψυχη δεν είναι υλη.
Απ’εδω αρχιζουν όλα τα βασανα σου. Μπροστα σου, παρουσιαζονται διαφορες θρησκειες, δογματα, κλισέ, πεποιθησεις, πιστεύω, που σου ταζουν τον παραδεισο.
Αν θελεις ακολουθησε τους. Εξερε όμως ότι, ολοι αυτοι, είναι ένα ψεμα.
Αληθινο σημαινει. Θα μπορουσα να σου δωσω έναν ορισμο της αληθειας που με αυτόν να πορευτεις κ να αναζητησεις την δικη σου αληθεια. Δεν θα το κανω. Κανεις δεν μπορει να το κανει. Δεν ειναι στις δυνατοτητες του ανθρωπου.
Δεν ειμαι σαν εσενα. Εχω αλλαξει κατηγορια, μπηκα στην Α1, παιζω με μεγαλες ομαδες, τον ολυμπιακο, παναθηναικο, αεκ, παοκ. Ομως κ εδώ που ηλθα δεν ειμαι ικανοποιημενος,
κ δεν υπαρχουν άλλες κατηγοριες. Ειμαι στην κορυφη κ δεν υπαρχει άλλο σκαλι πιο πανω, κ δεν ειμαι ικανοποιημενος. Θα μπορουσε να υπαρχει μια άλλη ειδικη κατηγορια για ανθρωπους σαν εμενα, που ζητουν κατι καλυτερο από αυτό που είναι.
Εδώ βρισκομαι φιλε, λιγο παραπανω από σενα, αλλα ακομα δεν εχω βρει κατι που να με ικανοποιει απολυτα. Υπαρχει αυτό το κατι; Δεν ξερω, αλλα ακομα κ αν εχει βρεθει αυτό το κατι, παντα θα υπαρχει κατι πιο ανωτερο. Ναι, ετσι είναι , η αναζητηση δεν τελειωνει ποτε.
Αυτό μου εμαθε ο δασκαλος μου ο Οσσο. Η αναζητηση ποτε δεν σταματα. Ονειρο μου είναι, να φτασω εκει που εφτασε ο Οσσο. Κ αν ακομα φτασω εκει, ξερω ότι ο δρομος δεν τελειωνει ποτε κ δεν εχει τερμα πουθενα. Ας με βοηθησουν οι θεοι στο δικο μου ταξιδι. Ειμαι ευγνωμων. Εχω απεριοριστη ευγνωμοσυνη στον Οσσο, ειμαι ευγνωμων
