-Τι σκαβεις;
-Σκαβω τον λακκο μου.
Νομιζουμε, ότι επειδη ειμαστε ανθρωποι, εχουμε με την
γεννηση μας, σαν ανθρωπινα οντα, πολιτισμο.
Ο Πολιτισμος βρισκεται κλειδαμπαρωμενος, δεμενος πισθαγκωνα με αλυσιδες,
στα μπουντρουμια του καθεστωτος που ονομαζεται: Συμφεροντα.
Διαφορων ειδων συμφεροντα. Οσο η λεξη «συμφεροντα» βρισκεται σε
ισχη, ο πολιτισμος θα βρισκεται εκει κατω. Στα βαθη,
καταχωνιασμενος στα βαθη των πιο σκοτεινων, πιο βρωμικων σημειων του μυαλου μας.
Ο πολιτισμος είναι κατι σαν λαϊκό ασμα του Σφακιανακη: σε χρειαζομαι, χωρις εσενα ειμαι ένα τιποτα, χωρις εσενα θα πεθανω.
Ο πολιτισμος είναι ακριβως αυτό, η αυταπαρνηση του καθενα μας στον εαυτο του.
Σε χρειαζομαι φιλε. Χωρις εσενα ένα τιποτα.
Η εθνικοποιηση του εθνικου πλουτου μας. Δηλαδη του εαυτου μας.
-Πολύ καιρο περιπλανηθηκες για μαλακιες. Καιρος να γυρισεις σπιτι σου.
Πολιτισμος ειναι ο ναος που ονομαζεται: Εγω. Ολοι οι αλλοι ναοι που προσκυνας είναι
παρεμβολες των αμερικανων κατασκοπων. Της CIA, για επεκτατικες βλεψεις στο βασιλειο
που ονομαζεται: Εγω.
Ότι υπαρχει τωρα ειναι Εγω εναντιον Εγω. Ο πολεμος των Εγω. Δεν μιλω για αυτό. Αυτο είναι βαρβαροτητα. Καιρος να ξαποστασεις από τους πολεμους. Δεν εχεις βαρεθει ακομα αυτή την μαλακια;
Πολιτισμος είναι η σκαλιτσα της ψυχουλας μας, ένα εργαλειο δηλαδη, να δραπετευσουμε από την κολαση που ονομαζεται κοινωνια κ να…
Τα πολλα λογια είναι φτωχια. Αν σε ενδιαφερει το προτζεκ που ονομαζεται πολιτισμος ακολουθαμε μεχρι το τελος της ιστοριας αυτης. Εκει υπαρχει μια πορτα ανοιχτη. Πολυς κοσμος την βλεπει κ κανεις δεν μπαινει μεσα. Ασχολουνται με πιο σοβαρα πραγματα. Πολιτισμος να το ξερεις δεν εχει να κανει με τραγουδακια κ φεστιβαλ κ συναυλιες κ πινακες ζωγραφικης κ μεγαρα μουσικης κ μουσεια. Αυτά όλα είναι ακριβως αυτό. Μουσεια. Νεκροπολεις. Πολιτισμος ειναι μια ωραια ιστορια με σενα κ σενα. Εσυ κ εσυ. Εγω κ εγω, ο Φωτης με τον Φωτη. Μια ιστορια κρυμενη πισω από πολύ σκονη. Ελα μαζι μου να ανακαλυψουμε την ιστορια ολων των ιστοριων. Με αυτην ηλθες κ με αυτή θα φυγεις. Ελα μαζι μου. Με σενα ηλθες κ με σενα θα φυγεις. Όλα τα αλλα είναι ψευτικες αμερικανιές.
Εχω ένα φιλο που ζει στην Νοτια Αφρικη, στην Πρετορια. Πηγε εκει το 1978 για σπουδες. Ηταν τα δυο του αδελφια εκει. Εμεινε εκει, παντρευτηκε. Τα αδελφια του γυρισαν πισω εδω κ χρονια. Αυτός εμεινε κει, εγινε γνησιος Νοτιααφρικανος. Τον αγαπω. Εζησα πολύ ομορφια παιδικα χρονια. Φανταστικά χρονια κ η γειτονια μου,
ειναι γειτονιές, τοσο ομορφες, τοσο ομορφοι ανθρωποι,
που βρεθουνται μαζι. Σπανια. Πολυ σπανια.
Εζησα μεσα σε μια τετοια γειτονια. Ημουν τυχερος, σαν ευλογια από τον ιδιο το θεο, να σε ακουμπα ο θεος στο κεφαλι, να σου χαιδευει τα μαλλια, να σε παιρνει αγκαλια. Πολύ σπανια συμβαινει αυτό. Συνεβηκε σε μενα. Ημουν τυχερος. Ευχαριστω την Υπαρξη για αυτό το σπουδαιο δωρο. Σαν παραμυθι. Καλυτερο από παραμυθι. Ο παραδεισος στη γη. Καλυτερο κ από παραδεισο. Ευχαριστω με ολη μου την καρδια.
Ο φιλος μου αυτος, ηταν μερος αυτου του πραγματικου ονειρου. Κατι ετυχε κ τον θυμηθηκα. Εψαξα τοτε να παρω διαφορες πληροφοριες για τον τοπο του, την Πρετορια . Να διαβασω την ιστορια, να δω φωτογραφιες, να μπω λιγο στο αιμα αυτης της πολης , της Πρετοριας κ αυτης της χωρας, της Νοτιας Αφρικης.
Δεν θα σε κουρασω με στοιχεια κ ντοκουμεντα. Κ εγω πλεον τα βαριεμαι αυτά. Τα ιδια κ τα ιδια. Τα ντοκουμεντα είναι τα ιδια σε καθε κρατος. Το μονο που αλλαζει είναι οι εποχες, η χρονολογια. Αλλαζεις μονο χρονολογία κ το περιεχομενο παραμενει το ιδιο. Παρε την ιστορια του κοσμου, οποια σελιδα θελεις, κ αλλαξε ημερομηνιες. Τοτε θα εχεις την ιστορια του κοσμου μας. Αν αλλαξεις τον τιτλο που λεει: Χιτλερ κ βαλεις τιτλο: Τροικα, ξερεις αμεσως την ιστορια ολη. Μικροδιαφορες θα υπαρχουν, όμως η σουπα είναι απλα κατουρημα, πασπαλισμενο με κρεμα σαντιγη κ στην κορυφη ένα κερασι από βιολογικη καλιεργεια. Το μπωλ της σουπας είναι φτιαγμενο απο το ξακουστο κρυσταλλο Βοημιας, της Τσεχιας που πριν ονομαζοταν Τσεχοσλοβακια κ τωρα τσακωθηκε το ονομα κ χωρισαν σε δυο μερη. Τσεχια κ Σλοβακια. Τωρα εγιναν κ οι δυο επαρχιες της Γερμανιας, όπως ολοι μας. Καθε τοσο περνά ο Χατζαϊβάτης κ βγαζει ντελαλι ότι ο Πασάς εβαλε νεους φορους κ πρεπει να πληρωθουν αμεσα. Οσοι δεν εχουν θα κατασχεθουν περιουσιες κ θα πουληθουν δουλοι.
Οι δουλοι πλεον είναι τοσοι πολλοι, μα τοσοι πολλοι,
κ το να εισαι δουλος εχει καταντησει κ αυτό ξεφτιλα. Κανεις δεν
ενδιαφερεται για δουλους. Τους αφηνουν κ ψοφανε.
Ας ρωτησουν τον Πολιτισμενο Γερμανο. Αυτος ξερει. Κρεματορια , σαπουνια, φουρνοι Ζημενς κ δηλητηριωδη αερια μαρκας Μπάιερ. Είναι πολιτισμενοι, μορφωμενοι λαοι. Αυτοι πρεπει να ξερουν τι θα κανουν με τα πτωματα των εξαθλιωμενων δουλων ευρωπαιων. Να τα καψουν, να γινουν λιπασμα για τους βικτωριανους κηπους τους. Τους εχετε δει τους τετραγωνισμενους κηπους τους; Τετραγωνιζουν τα δεντρα κ νομιζουν ότι αυτό είναι ομορφια. Βαζουν την ομορφια σε καλουπια κ νομιζουν ότι κανουν τεχνη. Τετραγωνιζουν την τρελα τους κ την αυτοθαυμαζουν.
Ο γερμανος, ο απλος γερμανος, ο γερμανος που ακομα αντιστεκεται στη βαρβαροτητα της τετραγωνης λογικης κ στα ραιχ στακ, αυτος ο γερμανος που όταν ο χιτλερ λεει ότι ο εβραιος είναι εχθρος του εθνους κ αυτος τον φυγαδευει σπιτι του να γλυτωσει την βαρβαροτητα του φανατισμου κ της μεγαλης ιδεας του τιποτα,
Αυτος ο γερμανος, της απλης απλουστατης ιδεας, της αυτοεκτιμησης κ της αγαπης. Αυτος ο γερμανος είναι μεσα στη καρδια μου.
Μιλω για τα τανκς που είναι απεναντι μου,
κ ετοιμαζονται να ισοπεδωσουν σπιτια,
κ γω με το στυλο μου. Εναντιον τους.
Οι βαρβαροι στο τελος θα περασουν. Ο πολιτισμος μας.
Η Νοτιος Αφρικη εχει καμποσο χρυσο, διαμαντια κ όπως καταλαβαινεται θα γινει μακελειο.
Εγινε. Ιστορια μια από τα ιδια. Εντελως απουσια Πολιτισμου. Αντι τα πολυτιμα αυτά αγαθα να εκτιμιθουν κ να γινουν ευλογια από τον ανθρωπο,
Ο ανθρωπος. Μια Ισραηλιτικη ερπυστριοφορα μπουλτοζα κάτερπιλαρ,
ο οδηγος είναι πισω από αλεξισφαιρα φινιστρινια. Ο ανθρωπος πισω
από τα σιδερα κ μαχεται. Τι μαχεται;
-Δεν ξερω τι μαχεται. Ρωτα τον. Όταν μαθεις, πες μου κ μενα να μαθω κ γω.
Η ιστορια της Νοτιας Αφρικης ξεκινησε με τους ευρωπαιους. Οπως παντα. Εξαγουν πολιτισμο. Ακουστε να φριξεται:
Ηταν καποτε οι απολιτιστοι Ιθαγενεις, μεχρι που ηλθαν οι πολιτισμενοι λαοι της ευρωπης στα μερη τους…
Ηλθαν οι Ολλανδοι κ εφεραν αμετρητους δουλους από την Μαδαγασκαρη κ την Ινδονησια με τα πλοια τους στην Νοτια Αφρικη. Κοντα τους σιγονταρουν, ποιοι αλλοι; οι γερμανοι, οι γαλλοι, οι σκωτοι, οι βρετανοι. Τα γνωστα μπουμπουκια του θεου. Οι ντοπιοι μαυροι Ιθαγενεις της φυλης Χόι Χόι υποταχθηκαν στις ορεξεις των πολιτισμενων ευρωπαιων αποικων. Αργοτερα, οι ευρωπαιοι, αρχισαν να τρωγονται μεταξυ τους. Λεπτομερειες. Ας μην μπουμε σε λεπτομερειες. Χιλιαδες δουλοι αμετρητοι δουλοι, μεχρι τις μερες μας με το Απαρτχαιτ, δηλαδη τους μαυρους να θεωρουνται μη ανθρωποι. Κ τον Νελσον Μαντελα να γραφει πολιτισμο.
Αμετρητους δουλους. Αμετρητους δουλους.
Ο δουλος είναι ανθρωπος σαν εμας κ αυτή η λεξη «δουλος» δεν επρεπε να
υπαρχει στο ανθρωπινο λεξιλογιο. Ομως υπαρχει κ δεν είναι ανακαλυψη της φυσης, αλλα του ανθρωπου. Δουλος. Θα μπορουσε ο πολιτισμος μας να ονομαζεται Δουλος. Ζουμε στο δουλοκτητικο πολιτισμο, στη δουλοκτητικη κοινωνια ακομα. Οι ανθρωποι των σπηλαιων. Τους θαυαμαζω. Ανθρωποι που παλευαν για το προς το ζειν κ μετα ζωγραφιζαν πανω στους εσωτερικους βραχους Πολιτισμο. Εμεις χιλιαδες χρονια μετα,
κ πισω από τα αλεξισφαιρα φινιστρινια μιας Ισραηλιτικης ερπυστριοφορας μπουλτοζας να παλευουμε, να μαχομαστε με τους Λαιστρυγονες κ τους Κυκλωπες κ τον Ποσειδωνα… Ζουμε την προσπηλαιων εποχη. Ενα βημα οπισθεν από την εποχη των σπηλαιων. Πισω μας ακριβως ένα βημα είναι ο γκρεμος. Η αβυσσος. Λιγο υπομονη ακομα κ όλα θα είναι παρελθον. Ολα.
Το στυλο με την ετοιμη μελανι περιμενει υπομονετικα ν’αρχισει να γραφει κατω από την επικεφαλιδα με τη λεξη: ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.
Το καταλευκο χαρτι κατω από τον τιτλο: ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ,
περιμενει κ αυτό υπομονετικα, το στυλο, να αρχιζει να του γρατσουνα το παρθενο του χαρτι. Σαν λαγνα παρθενα την πρωτη μερα του γαμου της.
Κ υστερα ενας Λάβερ, ενας Εραστης της,
κ αυτή, η παρθενα, να ουρλιαζει από ηδονη. Χιλιαδες χρονια αγαμιας να αναζητα απελπισμενα το αντρικο μοριο να την γονιμοποιησει,
Νελσον Μαντελα. Πολιτισμος. Νελσον Μαντελα,
κ αυτή να ουρλιαζει σαν λεαινα από ηδονη.
αφιερωμενο στο φιλο μου Αντρίκκο. Παντα ομορφος ο δρομος σου φιλε μου