στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Δεν εχουμε να κανουμε με τον «παιχτη», του Ντοστογιεφσκι. Είναι μια ιστορια καποιου ποδοσφαιριστη. Καποιου σπουδαιου ποδοσφαιριστη. Του Ράινερ. Δεν ειναι Γερμανος, γιατι αν ειναι Γερμανος τοτε χαθηκαμε. Οι γερμανοι είναι τετραγωνοι ανθρωποι, αιχμηροι. Τους πιανεις κ κοβεσαι. Είναι υπολογιστικοι ανθρωποι. Ενα κ ενα δυο. Εχουν καλους δασκαλους. Τεραγωνη λογικη. Εβραιοι. Οι Εβραιοι,το πιο πλουσιο γενος πανω στην γη. Για να κανεις πλουτο θελεις μαθηματικα, λογικη, πονηραδα, θελεις τον Αριστοτελη για δασκαλο. Η ευθεια είναι η πιο συντομη οδος. Δεν ξερω αν το ειπε ο Αριστοτελης αυτό. Μπορει κ να το ειπε. Αν δεν το ειπε αυτος, σιγουρα το ειπε καποιος μαθητης του. Οι μαθητες του Αριστοτελη είναι εβραιοι. Ο κοσμος που ζουμε είναι υπολογιστικος, μαθηματικος, αριθμητικος, ο χρονος είναι χρημα. Ο κοσμος είναι εβραικος. Ειμαστε εθνοτητας εβραϊκής. Μπορει να εισαι ελληνας υπηκοος, ομως εχεις εθνοτητα εβραικη. Μαρξ, Λενιν, Χιτλερ, Σταλιν, Ομπαμα, Κλιντον, Ρουσβελτ, Λινκολ, Σαμαρας, Παπαρηγα, Τσιπρας, Παπανδρεου, ακρα δεξια κ ακρα αριστερ. Εβραιοι. Οι παπαδες κ αυτοι εβραιοι.
Χρηματιστηριο. Ολοι μας Εβραιοι. Εθνοτητα εβραικη, συνοψισμενα σε ένα κ μοναδικο αξιωμα. «Ο χρονος είναι χρημα». Πενταλφα. Η γη εχει παρει το σχημα της πεντάλφα με αξονα που τον κρατουν δυο ανθρωποι. Ενας εβραιος αριστερα κ ενας εβραιος δεξια. Κ ο αξονας κ ολο αυτό το συστημα του αστεριου πενταλφα, αιωρειται στο αχανες κενο του απεραντου, ατελευτητου διαστηματος. Συνεπως, όπως θα ελεγε κ η λογικη, οι δυο τυποι που κρατουν την Πενταλφα γη κ γυριζει γυρω από τον αξoνα της, πατουν κ οι δυο στον αερα. Κολυμπουν στον αερα. Κλωτσουν τον αερα, σαν να κολυμπουν.Τιναζουν συνεχως τα ποδια τους στον αερα, σαν βατραχια, για χαρη του κοσμου μας. Να συνεχιζει να γυριζει. Κ γυριζει. Εχει τρανταγματα, όμως συνεχιζει να γυριζει. Βαστατε αδελφια!
Ο παικτης που θα μας απασχολησει αυτά τα πεντε εξι λεπτα ένα είναι σιγουρο. Δεν σκεφτεται εβραικα. Είναι κατι το ξεχωριστο από μας ολους. Ετσι μπορεις να παρομοιασεις τον Ραινερ σαν ένα παικτη που δεν ζει πανω στον τεχνιτο πλανητη πενταλφα, αλλα καπου αλλου, σε καποιον άλλο πλανητη, καπου εκει διπλα που ονομαζεται Γη. Ειναι ενας πρασινος πλανητης, γεματος ζωη από μονος του κ ο Ραινερ είναι ο μοναδικος κατοικος του. Καμια φορα όμως ερχεται στον πλανητη Πενταλφα κ δινει ρεσιταλ ποδοσφαιρου μπροστα σε σταδια 100 κ 200 χιλιαδων θεατων που ηλθαν αποκλειστικα να τον δουν να παιζει μπαλα, να χορευει με την μπαλα κ να βαζει αυτά τα θεαματικα γκολ του. Μετα τον αγωνα του ζητουν να μεινει, να κανει μεταγραφη σε καμια ομαδα της Πενταλφα, αλλα αρνειται. Στην πραγματικοτητα δεν καταλαβαινει την γλωσσα μας. Την γλωσσα της Πενταλφα. Με μια λεξη. Κονόμα. «Να την κανω».
Μιλα μιαν άλλη γλωσσα. Δεν καταλαβαινει την γλωσσα μας.Ριξαν προχθες στα ποδια του την (αυτή που κανει τσοντες, το διασημο μοντελο) στα ποδια του για να τον δελεασει κ αυτος σηκωσε την ωραια γυναικα , που ηταν γονατιστη μπροστα του κ τον παρακαλουσε, κ την φιλησε με τοσο παθος, που η γυναικα ειχε 10 απανωτους οργασμους. Ολοι εμειναν αφωνοι.
Παντα οι κατοικοι της Πενταλφα μενουν αφωνοι σε απλα γεγονοτα. Μαλιστα οσο πιο απλο κ πιο λητο είναι το γεγονος, τοσο πιο αφωνοι μενουν. Σε έναν τεχνιτο, τετραγωνο κοσμο, ο κυκλος δειχνει εξωγηινος, εξωτικος. Χαβαη. Σε ενα κοσμο που οι ροδες των αυτοκινητων είναι τετραγωνες, η στρογγυλη ροδα δειχνει αφανταστα ομορφη.
Ποδοσφαιρικο γηπεδο Μαραγκανα. Οι αιωνιοι εραστες αντιπαλοι. Ολυμπιαγκάνα εναντιον Παναθηγκάνα. Ο αγωνας θα γινοταν στις 9 το βραδυ. Ο κοσμος μαζευτηκε από νωρις στο γηπεδο. Οι περισσοτεροι ηλθαν στο γηπεδο με τα αυτοκινητα τους . Το γηπεδο ηταν 100 χιλιομετρα εξω από την πολη, στα χωραφια. Εγινε τελευταιως κ δεν ειχαν προλαβει ακομα να βαλουν συγκοινωνιες. Τα αυτοκινητα ειχαν τις συνηθισμενες τεραγωνες ροδες τους κ ηταν ομορφα παρκαρισμενα εξω από το τεραστιο τετραγωνο γηπεδο. Εβλεπες όμως κ πανακριβα αυτοκινητα με τις, νεας τεχνολογιας ροδες τους. Τριγωνικες. Τριγωνικες ροδες, σαν τα πιστονια των μηχανων Βάνκελ. Προσπαθει η Μαζτα να εξελιξει τον περιστροφικο κινητηρα Βανκελ, χρονια τωρα κ εχει καταφερει πολλα. Εχουν προβλημα με τις γωνιες τους. Τριβονται κ καταστρεφονται γρηγορα. Ας δοκιμασουν κ τετραγωνα εμβολα, πενταγωνα, ισως ακομα κ τραπεζοειδη εμβολα δεν θα ηταν μια ασχημη ιδεα. Βεβαια, στα χαρτιά, είναι δεκαδες χρονια τωρα κ περιμενει ο ηλεκτρικος απλος κινητηρακος, το ηλεκτρικο απλουστατο μοτερ, αλλα ο συντομοτερος δρομος δεν είναι η ευθεια, αλλα η τετραγωνη ροδα. Δειχνει πιο ομορφη. Τετραγωνο. Τετραγωνη λογικη.
Τοτε, οταν ακομα ηταν στα πραγματα η χουντα, κυκλοφορουσε ένα ανεκδοτο. Ενας τυπος πηρε τηλεφωνο τον Πατακο κ του ειπε αν ξερει να τετραγωνησει τον κυκλο. Ο Πατακος φυσικα του απαντησε όχι. Μετα από λιγο ξανακτυπησε το τηλεφωνο του κ ο ιδιος ανθρωπος που ειχε παρει πριν τον ρωτησε παλιν αν ηξερε να τετραγωνισει τον κυκλο. Ο Πατακος του απαντησε νευριασμενα όχι, δεν ξερω ανωτερα μαθηματικα. Μετα από λιγο ο τυπος ξαναπηρε τον Πατακο κ του ειπε : Πατακε, ξερεις να τετραγωνησει τον κυκλο; Σου ειπα δεν γνωριζω, ειπε ο Πατακος, αλλα εχουμε κυκλωσει το τετραγωνο που εισαι κ σε λιγο σε εχουμε μπαγλαρωσει.
9 παρα πεντε κ σε λιγο αρχιζει ο σπουδαιος αγωνας. Ας μην καθυστερουμε άλλο. Στο γηπεδο ηταν παρατεταγμενοι 22 παικτες κ ενας ακομα. Ο Ραινερ. Ο κοσμος δεν ηλθε για να δει τις ομαδες του να παιζουν, αλλα ηλθε να δει τον πιο σπουδαιο παικτη ολων των εποχων να κανει ερωτα με την μπαλα. Ο ερωτας του Ραινερ με την μπαλα δεν ηταν εξαγορασμενος, ουτε επιδειχτικος, ουτε ειχε πισω του κρυμμενα συμφεροντα, ουτε απεβλεπε καπου, ουτε ζηταγε κατι για ανταλαγμα για να παιξει. Δεν ηταν αγορασμενος. Ο ερωτας του για την μπαλα ηταν Ερωτας. Στρογγυλος, ολοστρογγυλος, μεσα σε ένα κοσμο τετραγωνο, κύβο.
Ηταν ο 23ος παιχτης. Θα επαιζε δεκα λεπτα με την μια ομαδα κ δεκα λεπτα με την άλλη ομαδα. Ο διαιτητης τραβησε ένα κληρο. Ηταν ο αριθμος 5 , πρασινος κ επρεπε να βγει εξω για να παρει την θεση του ο Ραινερ. Ο Ραινερ επαιζε με τους πρασινους πρωτα. Μετα δεκα λεφτα θα ξαναριχναν κληρο κ θα εβγαινε ενας κοκκινος κ στη θεση του θα επαιζε ο Ραινερ. Ο Ραινερ επαιζε σε ολα τα ποστα, δεν ειχε κανενα καλουπι. Ηταν από την φυση του ακαλουπωτος. Εγινε η εναρξη του αγωνα κ ο Ραινερ, όπως καταλαβαινεται, εγινε αμεσως το κεντρο της προσοχης των θεατων. Δικαιολογημενα ,γιατι σαν να να επαιζε μονος του. Αλωνιζε πανω κατω το γηπεδο κ εκανε ότι ηθελε γιατι δεν ειχε κανενα σχεδιο στο μυαλο του, όλα του βγαιναν αυθορμητα, της στιγμης, δεν ακολουθουσε κανενα ποδοσφαιρικο προτυπο. Για να σου δωσω να καταλαβεις εκει που εφτανε φατσα φατσα με τον αντιπαλο τερματοφυλακα κ ολοι ηταν ετοιμοι να φωναξουν γκολ, αυτος γυριζε πισω κ ετρεχε προς το δικο του τερμα κ αφου εκανε όλα τα τσαλιμακια του, εδινε την μπαλα στον δικο του τερματοφυλακα . Ο αγωνας εληξε 5-5. Ισοπαλια. Κ τα 10 γκολ τα εβαλε ο ιδιος παικτης. Ο Ραινερ. Αποθεωση. Αποθεωση του αθλητικου πνευματος. Του αθλητικου ιδεωδους. Παιζω για την ευχαριστηση μου. Αυτό είναι το αθλητικο ιδεωδες. Δεν εχω κανενα στοχο. Παιζω για μενα.Για τη δικη μου χαρα. Για τη δικη μου τρελα.Τελεία κ παυλα. Ερωτας. Στον ερωτα θα νομιζες ότι παιζει κ ο άλλος. Φαινεται ότι ετσι είναι. Δεν είναι όμως ετσι. Παιζουμε παντα στο δικο μας γηπεδο. Ο αγωνας είναι μονοτερμα. Εγω βαζω γκολ, εγω τα τρωω. Θα σου εξηγησω πως εχει η κατασταση.Μεσα στο μυαλο μας δεν εχουμε, όπως νομιζες, ένα μυαλο, αλλα δυο. Το αριστερο κ το δεξιο ημισφαιριο. Το αριστερο μυαλο είναι το υπολογιστικο, το μαθηματικο, το βιαιο, το κατακτητικο, ο πολεμος. Κ το δεξιο ημισφαιριο είναι, το διαισθητικο, η αγαπη, η πραοτητα, η ειρηνη. Οι ποιοτητες του ενός διαφερουν από τις ποιοτητες του αλλου. Ειναι ταυτοχρονα αντιθετα, αλλα κ μαζι. Το εχουν ανακαλυψει οι επιστημονες. Το ξερουν οι μυστες εδώ κ χιλιαδες χρονια. Μυστης είναι καποιος που εχει ανακαλυψει ότι, ο διαιρεμενος κοσμος του εξω, δεν είναι τιποτε άλλο παρα διαιρεση του ιδιου του μυαλου. Το εχει δει κ το εχει ισορροπισει. Ισορροπια σημαινει φωτιση, ευρεση του δικου μου είναι, του θεου. Δωσ’του οποιο ονομα θελεις. Ολη μας η ζωη δεν είναι τιποτε άλλο παρα η ανακαλυψη του δυαδικου μου μυαλου. Το δεξιο κ το αριστερο ημισφαιριο ενωνονται με μια κλωστουλα που ανα πασα στιγμη μπορει να κοπει. Τοτε ο αθρωπος δεν ξερει ποιος ειναι κ γινεται σχιζοφρενης. Αν μπορεσω να κανω μια γερη γεφυρα αναμεσα σε αυτά τα δυο ημισφαιρια τοτε το ταξιδι μου εχει φτασει στο τελος του. Αυτοπραγματωση, συνειδητοτητα, φωτιση, ισορροπια. Η ενωση των δυο ειναι ταυτοχρονα ενωση με ότι με περιβαλλει. Γινομαι ενα με όλα.
Ο Ραινερ τελειωσε τον αγωνα κ η βασιλισσα που ηταν κι αυτή παρουσα στον αγωνα, τον εστεψε Βασιλια. Ο βασιλιας, διπλα της, στα σιγουρα ζηλεψε κ ενιωσε αμεσως μια εχθρα για τον αντιζηλο του, τον Ραινερ. Ειχε ερωτευτει την Βασιλισσα, ηταν ενας απλος πολιτης σαν εσενα κ μενα κ τον ερωτευτηκε. Το πρωτοκολο ελεγε ότι η βασιλισσα παντρευεται μονο γόνους βασιλικους κ αυτή ειπε ναι σε έναν κοινο ανθρωπο.Τον ηθελε η καρδια της.Τον παντρευτηκε. Αργοτερα, για λογους τυπικους, ονομαστηκε: Γουσταβος ο 26ος. Κ τωρα αυτος ο αλητης , ο Ραινερ,του εκλεβε την καρδια της Βασιλισσας του.
Ο Ραινερ εσκυψε μπροστα της κ αυτή του εβαλε το στεμμα του βασιλια στο κεφαλι του. Μετα η βασιλισα τον σηκωσε κ τον φιλησε με παθος, μπροστα στο ενθουσιωδες πληθος που φωνναζε: Ο θεος σωζει τον Βασιλια Ραινερ. Ο θεος σωζει τον Βασιλια Ραινερ,
κ ετσι όπως την φιλαγε, κατεβηκε μια σφαιρα φωτεινη από τον ουρανο, τον εβαλε μεσα της κ τον πηρε μαζι της.
Η Βασιλισσα εμεινε για λιγο μεσα στον κοσμο της κ μετα γυρισε στον γηινο βασιλια της, που ηταν ιδρωμενος , τον χαιδεψε στο κεφαλι κ τον εβαλε μεσα στην αγκαλια της.
Ακουστηκε οχλοβολητο αγελης. Ηταν οι ανθρωποι με τις τετραγωνες κ τριγωνικες ροδες των αυτοκινητων που εφευγαν από το γηπεδο κ πηγαιναν… που πηγαιναν αραγες; Που πανε;
αφιερωμενο στον Ντοστογιεφσκι.
το μυθιστορημα του «ο παιχτης» ηταν η αφορμη να γνωρισει την δευτερη γυναικα του, Αννα Γκρικοριεβνα Σνιτκινα, η οποια σταθηκε πλαι του, φυλακας αγγελος, μεχρι το τελος της ζωης του,
στην Αννα, στον Φιοντορ.
Οι δυο τυποι, σαν Εβραιοι,συνεχιζουν να κρατουν τον αξονα του τεχνιτου πλανητη Πενταλφα, σαν δυο Αιαντες, σαν δυο θεοι, αιωρουμενοι μεσα στο αχανες συμπαν κ κανοντας ένα κυκλο, γυρω από τον κεντρο του γαλαξια μας, καθε 250 εκατομυρια χρονια, με μια ταχυτητα 800,000 χιλιομετρων την ωρα. Απο διπλα τους, περνα αυτή την στιγμη, ο νεος κομητης, χιονομπαλα, ISON (C/2012 S1) που τους δροσιζει με τις σταγονες του,σαν κοκα-κολα που μολις την ανοιγεις κ κανει παφ
