Eίσοδος Μελών

Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by Sotos
"Bravo!!!!!!!!!!!!! "
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
< >

Κριτικές Κειμένων

Online -χρήστες & επισκέπτες Εξωτερικού

Now 35 guests online

Who's Online

Έχουμε 378 επισκέπτες συνδεδεμένους

Καλώς ήρθατε

στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.

Εκτύπωση PDF
RSS
 

Για σένα Hot

Ακόμα μια νύχτα οι σκέψεις μου φωνάζουν και με ξυπνούν, επικρατεί τόση ησυχία στον χώρο και η φασαρία μέσα στο κεφάλι μου γίνεται ανυπόφορη. Σηκώνομαι από το κρεβάτι μου και βάζω το ράδιο να παίζει, μήπως μπορέσει η μουσική να εξημερώσει όλες αυτές τις κραυγές που με κρατούν ξύπνια.

Έχω αφήσει την μπαλκονόπορτα ανοιχτή, βγαίνω έξω και προσπαθώ να εγκλωβίσω όσο το δυνατό περισσότερο αέρα μέσα μου, να φυσήξει στην καρδιά μου και να πάρει μακριά τις πληγές μου.



Στρέφω το κεφάλι μου ψηλά, αναζητώ με λαχτάρα τα αστέρια για να ξεγελάσω τον ίδιο μου τον εαυτό, να τον πείσω πως όλο και κάποιο αστέρι μπορεί να φωτίσει τη ζωή, όμως κανένα δεν φαίνεται απόψε. Μοιάζει τόσο μόνος κι άδειος ο ουρανός, τις φθινοπωρινές νύχτες Θεέ μου. Κρύβει πίσω από τα σύννεφα το φως του και σκοτεινιάζει περισσότερο η ψυχή μου.

Με κούρασαν τόσα όνειρα, με ξεγελούν για λίγο, με κάνουν να χαμογελώ και μετά σε παίρνουν πάλι μακριά μου. Εξαφανίζεσαι ξαφνικά σαν να μην υπήρξες ποτέ. Με αγγίζεις, με κοιτάς κι ύστερα γίνεσαι ένα με τον άνεμο, φεύγεις μακριά, τόσο μακριά που δεν μπορώ να σε προφτάσω. Αλλά αλήθεια, με ρώτησες ποτέ αν αντέχω κάθε φορά που ξυπνώ, να σε χάνω;

Πες μου, πως αρκούμαστε ν’ ανταμώνουμε μονάχα σε μια ουτοπία;

Ίσως να κουράστηκα να περιμένω, ίσως κάθε μέρα που περνά να μου λείπεις όλο και περισσότερο. Δεν θα σταματήσω όμως ποτέ να ελπίζω, γιατί θα ‘ρθει η μέρα αγάπη μου, που όταν θα ανοίξω τα μάτια μου θα είμαι στην αγκαλιά σου, στην αγκαλιά που κάθε βράδυ αναζητώ καταφύγιο.

Θα ‘ρθει η μέρα που θ’ ακούσεις τη φωνή μου, να σου φωνάζει σ’ αγαπώ. Ένα σ’ αγαπώ που γεννήθηκε μόνο για σένα μέσα μου, που κάθε φορά που το ψιθυρίζω παίρνει την μορφή σου. Ένα σ’ αγαπώ που έχει γίνει κουβάρι στη ψυχή μου, που με βοηθά κι ανασαίνω ακόμα. Ένα σ’ αγαπώ από εμένα για σένα, ένα σ’ αγαπώ δικό μου, ένα σ’ αγαπώ μονάχα δικό σου.

Να ‘χα την δύναμη εύχομαι, να πω πως θα ξεχάσω και να ξεχνώ, να ήταν οι αναμνήσεις  μου γραμμένες με μολύβι στον νου μου και κάθε φορά που πονώ, να μεταμορφώνεται το δάκρυ μου σε σβήστρα  και να διαγράφει τα πάντα.

Όχι δεν θα ήθελα να παραλείψω τίποτα που σε θυμίζει, τίποτα όμορφο και τίποτα άσχημο, αντέχω αυτόν τον πόνο, ξέρω πως κάποια στιγμή θα πάψει να υπάρχει, θέλω να ξεχάσω όμως κάθε μου μέρα μακριά σου. Μια αρχή δίχως τέλος για εμάς, αυτό ζητώ.


Μα κι απόψε θα κλείσω τα μάτια μου μακριά σου.

Κριτικές Χρηστών

There are no user reviews for this listing.

 

 
 
Powered by jReviews

Κριτικές : Advanced Search

Κατηγορία:     Keywords:   
 

Ο,τι είναι παρελθόν, είναι πρόλογος......

ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ...καθ' Ημετέραν Εικόνα και καθ' Ομοίωσιν.. Γεν.1-26 [Αποσπάσματα].- Ν3/21-22,β2 << Το τέρας βρυχάται και θα συνεχίσει να βρυχάται όλο και περισσότερο, όλο και πιο έντονα και βίαια, απροκάλυπτα και καταστροφικά, χειραγωγώντας με ευκολία τους ανθρώπους, όλων των ηλικιών σε κάθε είδους Εγκληματικές ενέργειες και Πράξεις, διασπώντας έτσι τον ιστό σταθερότητας και συνοχής στις λοινωνίες των ανθρώπων παράγοντας με αυτό τον τρόπο την προσφιλή δια την ύπαρξη και διαιώνιση του <<Τροφή>> που δεν είναι άλλη από την παραγόμενη Αρνητική Ενέργεια που τον συντηρεί ανα τους Αιώνες και είναι πάντα προς όφελος του. Χρησιμοποιώντας δε βάναυσα και δόλια τον πρόχειρο πλανήτη του όλο και πιο καταστροφικά, όσο καταλαβαίνει πως οδηγείται προς το Τέλος Του....Το μη αναστρέψιμο !.....>> 30/12/2021 - Nikos Stylianou