εκανε το πρωτο- γεννηθηκε
το δευτερο βημα- μιλησε,
εκανε κ τα υπολοιπα βηματα που κανουν ολοι οι ανθρωποι. Περπατησε. Ηταν πλεον ανδρας, ένας ωραιος ανθρωπος.
Μετα του ηλθε η ιδεα να γραψει κατι.
Δεν το εκανε για να αφησει κατι κ να μεινει στους αιωνες των αιωνων,
ηταν περισσοτερο μια εσωτερικη αναγκη να μιλησει με αυτόν,
με την υπερδυναμη, με το συμπαν, την υπαρξη.
Ηταν γεματος μεσα του, ηταν ευχαριστημενος, δεν χρειαζοταν κατι αλλο,
ακομα κ αν δεν ειχε βρει τον εσωτερικο του εαυτο,
ακομα κ αν αυτό το ταξιδι ηταν ανεκπλήρωτο,
μεσα του ενιωθε πληρης. Γεματος ευγνωμοσυνη με την ζωη.
Ο ανθρωπος θελει να αφησει το αποτυπωμα του στον κοσμο σαν αποτυπωμα αγαπης. Η γραφη δεν εχει να κανει με το να γινει γνωστο κατι. Καθολου. Η γραφη ειναι ένα αγγιγμα,
νιωθεις ότι ένα χερι σε ακουμπα, κ θελεις να το ακουμπησεις κ συ. Ειναι μια συνομιλια,
κ στην συνομιλια τα λογια τα παιρνει ο ανεμος κ τα σκορπιζει παντου,
σαν ένα αρωμα. Η γραφη ειναι ένα αρωμα,
οπως κ η Δημιουργια.
Στην πραγματικοτητα ο ανθρωπος δημιουργει σαν Αυτό. Αυτος δεν ειχε κατι στον νου του οταν δημιουργουσε τον κοσμο.
Σκορπουσε το αρωμα Του παντου. Ετσι κ στη γραφη. Ειναι ένα αρωμα.
7 βηματα για το τελειο εργο. 7 μερες δημιουργιας,
ένα αρωμα.
ευχομαι στα παιδια της Λεσχης Δημιουργικη Γραφης τα πιο ομορφα,
με εκτιμηση κριστοφ.