εντάσσοντας, η ποιηση,

εντάσσοντας,

η ποιηση,

μεσα στον εαυτο της, διαφορα πρωτακουστα ονοματα,

ή κ ξακουστα,

που θελουν να ασκησουν πιεσεις σε μια χωρα,

κ στην προκειμένη περιπτωση, στην χωρα μας.

Ακουω λεξεις οπως ΔΝΤ, κ άλλες,

που δειχνουν αυτές οι λεξεις, κ τα προσωπα που εμπλεκονται εκει μεσα…

κ το συμπερασμα της ποιησης ειναι ότι, ο πολεμος, πλεον είναι οικονομικος,

εφυγε απο το στρατιωτικο τμημα ,

κ μεταπηδησε στο οικονομικο. Αυτο απο μονο του δεν δειχνει μια ηττα της δημοκρατιας,

αλλα μια ηττα του συστηματος,

που πλεον οι πολεμοι στα ματια των λαων,

οι παγκοσμιοι πολεμοι, δειχνουν εκτος μοδας. Ετσι οι στρατιωτικοί ολων των χωρών δεν νιωθουν ανετα- ασχολουνται πλεον με μικροπολεμους, βαζουν κοριούς, κρυφακουνε από το κινητο, δημιουργουν προσφυγικά, συνεχιζουν να σαμποταρουν κυβερνησεις, μαζι με τα ΜΜΕ σπερνουν το μικροβιο του φοβου, κ γενικα ασχολουνται με ψιλικά-

Οι οικονομολογοι δειχνουν να ηλθε η δικη τους σειρα στο μακρύ παιχνιδι που ονομαζεται: ανθρωπινες κοινωνιες.

Ομως τι σχεση εχει η ποιηση με ολα αυτά; Η ποιηση δειχνει αποστασιοποιημένη από τα οικονομικα,

κ δειχνει απεραντη θλιψη, κ συμπάσχει, με τους απορους του κοσμου.

Η ποιηση βλεπει τα πραγματα σφαιρικα. Η ποιηση ειναι ενα παραξενο ον που σαν φαντομάς ειναι παντου,

ακομα κ μεσα στον ιδιο το εαυτο της. Ετσι η ποιηση εχει την δυνατοτητα να ανιχνευσει κ τον ιδιο τον εαυτο της. Αργοτερα,

πολύ πολύ αργοτερα,

όταν θα γνωρισει κατά προσωπο τον εαυτο της, κ δροσισει τα χειλη της απο την Πηγη,

τοτε θα γυρισει στα εξω ερειπια κ με περισσοτερη ζεση θα βαλθει για την Αληθεια, γιατι πριν εβλεπε μονο τον καπνο,

τωρα βλεπει κ την ιδια την φωτια.

Με τον ενα ή τον άλλο τροπο η ποιηση ειναι ενας αντικειμενικος παρατηρητης του ΟΗΕ, που προσπαθει να συμφιλιώσει τον κοσμο.

Ετσι το οτι δεν εχουμε παγκοσμιους πολεμους κ τετοια, κ το οτι το παιχνιδι ειναι πλεον οικονομικο,

ειναι μια μικρη νικη του ανθρωπου, κ της ποιησης. Μια πολύ πολύ μικρη νικη που μοιαζει ασημαντη,

σαν ένα λουλουδι που ανθιζει μεσα σε ενα σκοτεινο καμπο. Εχεις προσεξει ποτε σου τα μικρα λουλουδακια που ειναι εδω κ κει; Μια μερα, οπως πηγαινεις την βολτα σου, σταμάτα κ κοιταξε το! Ειναι εκει στην μεση του πουθενα! Ενα τοσο δα λουλουδακι! Τι γυρευει εκει; Τι μηνυμα εχει γραμμενο μεσα στην εσωτερική πλευρα των μικρων πεταλλων του;

Μπορει τα λουλουδια να μην εχουν κανεναν μηνυμα μεσα τους,

παρα να ειναι σημαιες,

ενα λαβαρο της ιδια της ζωης.