στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Μεταξυ μας. Ειμαι εγω κ συ, κ δεν χρειαζονται αλλοι. Οι δυο μας. Μοιαζει με ερωτικη συνάντηση. Ειμαστε σε εχθρικο εδαφος κ θα πρεπει η συναντηση μας να ειναι απολυτα μυστικη. Ειμαστε ο ρωμαιος κ η ιουλιετα που θελουν να συναντηθουν,
ειναι μια εσωτερικη αναγκη κ δεν ξερω γιατι γινεται ετσι. Οπως δεν γνωριζω γιατι να υπαρχουν τα τριαντάφυλλα, τα λουλουδια,
μπορουσαμε να ζησουμε κ χωρις αυτα. Ειναι μια πολυτέλεια στη ζωη μας, ομως υπαρχουν κ ειναι αναμεσα μας. Θυμαμαι κ γω το 2004 κ το σχεδιο Αναν που ψήφισα ναι. Μπορει να μην ηταν αυτο που θελαμε , ομως ηταν μια αρχη,
εγω κ συ, αν κ διαφορετικοι αποφασιζουμε να ζησουμε μαζι. Ηταν μια αρχη στη νεα μας σχεση, απο την στιγμη που υπαρχει καλη προθεση κ απο τις δυο πλευρες τοτε τα υπολοιπα θα ελθουν μονα τους. Ειναι οπως οταν αποφασισεις να κοψεις το τσιγαρο.
Αμεσως φέρνεις τον εαυτο σου ενώπιων του εαυτου σου. Αρχιζεις να σεβεσαι τον εαυτο σου, δεν θελεις να τον δηλητηριαζεις. Μπαινεις σε μια εποχη αυτοκάθαρσης, κ αυτο θα ειναι οδυνηρό,
θα πρεπει να αφησεις πισω σου προκαταληψεις του τυπου: η νικοτινη μου εχει φερει έξη κ δεν μπορω να το κοψω,
ή αν το κοψω θα παρω κιλά.
Διαβασα στο φέισμπουκ την ιστορια του Κυριακου Τζιαμπαζη που αναφέρεται για σενα.
ακουω διαφορα ονοματα : ζεχρα, ντοζκιουν,τζιαμπαζης, χασαν, γαστων,, κυριακος, σπυρος, τασος, κωστας, ανδρεας, χιουσειν, ακομα ενα ελληνικο κ μετα αλλο ενα τουρκικο ονομα. ονοματα,
ετικετες πανω σε ενα ειδος. Ειναι απλα το περιτύλιγμα. Μεσα υπάρχει ενα πολυτιμο υλικο. Ισως το πιο πολύτιμο απο καταβολης του κοσμου. Δεν θα σε κουρασω, εδω δεν παιζουμε σηριαλ που θα σε αφησω μεχρι το επομενο επεισόδιο για να σου πω. Βεβαια το επεισόδιο, η ζωη μας, συνεχιζεται κ συνεχιζεται...
μεσα στο περιτυλιγμα υπαρχει το πιο πολύτιμο υλικο απο καταβολης κοσμου. Υπαρχει ο ανθρωπος.
Άξια ανακαλυψη εκανες φιλε. Ολοι το γνωριζουμε οτι ολοι μας εχουμε ενα ανθρωπο μεσα μας, που αυτος ο ανθρωπος γνωριζει, αγαπά, μαθαίνει, κλαίει, γελά, δημιουργά, αναρωτιέται, ερωτεύεται, συγκινείται. Ειναι απλο. Αν βγαλουμε ολα αυτα τα περιτυλίγματα το μονο που απομενει ειναι ο ανθρωπος.
Γαστων μου, σε σενα, στα μελη, στους φιλους κ στην Ενοραση ευχομαι τα πιο ομορφα στη ζωη σας. με εκτιμηση κριστοφ.
χθες φυσαγε με μεγαλη μανια,
σαν να ηθελε ο θεος να ξεριζωσει...σαν να ειχε μεγαλα νευρα,
ετσι τα δεντρα πηγαιναν περα δωθε σαν να χορευαν,
ειδικά τα κυπαρίσσια, οι κορυφες τους εσπαγαν την μεση τους σαν να υποκλινονταν καπου. σαν να ευχαριστουσαν τον ανεμο, τον θεο. πιθανον να μην υπαρχει ουτε θεος ουτε τιποτα, πιθανον ολα κ ολοι μας να εχουν απλα την αναγκη του αλλου για να συνεχισουν να υπαρχουν, κ μεις να εχουμε φτιαξει ολοκληρα μαθηματικα συστηματα για να εξηγησουμε τα ανεξηγητα. Το κυπαρίσσι με μεγαλη υπομονη συνεχισε να λικνίζει την κορυφη του δείχνοντας παντα ψηλα. που κ που ηταν τοσο δυνατος ο ανεμος που εσκυβε τοσο πολυ που εγερνε μεχρι κατω. ομως αυτο ξανάριχνε την μυτη του προς τα ψηλα. ακομα κ οι πιο μικρες κ πιο ευλιγιστες μυτες του, δεξια κ αριστερα του, ακολουθουσαν την μεγαλη μυτη κ εδειχναν κ αυτες ψηλα,
σας να ψαχνουν κατι ψηλα εκει πανω. ο Βαν Γκογκ ειπε οτι η μεγαλη τους επιθυμια ειναι να ακουμπησουν τον ουρανο. μπορει να ειναι κ ετσι.