στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
λιγο μετα την τραγωδια στην Κυπρο επεσε η χουντα. Λιγο πριν ειχαμε το Πολυτεχνειο.
Τα πολιτικα μου πιστευω εχουν γινει ποινικος κωδικας,
κ κατα το δοκούν-εσυ, ενας κριτης-
καθοριζεις αν καποιος ειναι σωστος ή λαθος. Παντα βεβαια με τα δικα σου κριτήρια. Τα δικα μου κριτήρια ειναι οτι ο σημερινος κοσμος τρεχει στην κατηφορα με χιλια. Πρωτοι απ’ολους οι πολιτικοι αρχηγοι των κρατων. Αυτοι οι κυριοι –που τους εχεις ψηφισει- ειναι για τα μπαζα. Ο σημερινος κοσμος χρειαζεται ενα νεο οπτικο κοιταγμα. Πως ειναι οταν βγαζεις φωτογραφιες κ προσπαθείς να βρεις την καταλληλη γωνια,
πως πεφτει το φως,
την δικη σου θεση,
την διαθεση του αντικειμενου,
Υπαρχουν κ αλλες παραμετροι, ομως αυτα που αναφερα ειναι τα βασικα. Αν τα γνωριζεις βγαζεις καλες φωτογραφιες, τες βλεπει ο κοσμος κ βρισκει καποιο ενδιαφερον εκει μεσα.
Υπαρχει μεγαλο προβλημα με την δημοκρατια στον κοσμο. Ισως ειναι το πιο βασικο προβλημα που πρεπει να λυσει ο συγχρονος ανθρωπος,
εκει μεσα αλλο απο διαπλοκη δεν βλεπω,
με καθε τροπο να κατηγορησεις τον αντιπαλο για να γινεις εσυ αρχηγος. Υπαρχει πολυ άχρηστη δημαγωγια εκει μεσα. Δεν κτιζεις, αλλα χαλάς.
Ο κοσμος που ζουμε- το εχω πει επανελημμένως-ειναι προσωρινός. Ερχομαστε εδω, χρησιμοποιούμε αυτο το χωρο κ μετα φευγουμε. Επομενο ειναι, οτι υπαρχει στον κοσμο δεν μου ανηκει,
μπορω να το χρησιμποποιησω,
να παιξω μαζι του, κ μετα αφου τον ευχαριστησω, να φυγω ησυχα κ ομορφα.
Οτι υπαρχει στον κοσμο δεν ανηκει σε κανενα. Ηταν κτημα ανθρωπων πριν απο μας κ θα ειναι κτημα συνανθρωπων μας μετα που εμεις θα εχουμε φυγει. Οτι υπαρχει στον κοσμο ειναι περιουσια ολων μας ‘αυτα περι διαθηκης ειναι
αστειοτητες κ δουλειές να εχουν οι δικηγοροι.
Η Γη μας. Τι ομορφος πλανητης! Μας τρεφει μας δινει κατάλυμα, ειναι το μοναδικο καμπιγκ στον γαλαξια. Δεν ξερω, μπορει να ειναι σπανιο να δημιουργηθει ζωη, κ ακομα πολυ πιο σπανιο να διατηρηθεί αυτη η ζωη. Η ζωη ειναι ενα πολυπλοκο φαινομενο,
περικλείει μεσα της τοσους παραγοντες, αμέτρητους παραγοντες,
τοσους μυστικους κ φανερους κωδικες. Ειναι ενα θαυμα απο μονη της η ζωη. Θα πρεπει να δειχνουμε σεβασμο σε Αυτη.
Ζωη ειναι ενα λουλουδι, ενας μεταναστης, ενας επιχειρηματίας, ενα πουλι, ενας εργατης, ενας ψηφοφορος , ενας προεδρος, ενα δεντρο, ενα ζωο, ενα ψαρι, ενα εντομο. Ολοι μας, ολα αυτα, ειναι μερος της ζωης. Η ζωη ειναι ενα φαινομενο σε εξέλιξη, ειναι μια διεργασια, ξεκινά με την γεννηση, κ τελειωνει με την αποσυρση, με τον θανατο. Το ενδιαμεσο ειναι η ζωη. Ειναι ο πιο σημαντικος νομος ολων των υπαρξεων, οσο μεγαλες κ οσο μικρες κ αν ειναι. Με την ζωη δεν μπορεις να πεις: “εσυ εισαι ανωτερος απο αυτο.” Ζωη ειναι ο κομουνισμός στην πιο γνησια εφαρμογη του, πολυ πριν εμφανιστει ο Μαρξ.
Η ζωη ειναι ομορφη, κ για πρωτη φορα ενα ειδος μπορει να την καταστρεψει,
ή να την κανει ακομα πιο ομορφη. Δημοκρατια ειναι σεβασμος στον ανθρωπο κ στη μανα φυση.
Χρησιμοποιησε αυτο τον πλανητη,
κ τα ζωντανα που ζουν πανω του,
με οσο πιο μεγαλο σεβασμο μπορεις. Η δημοκρατια ειναι κατι το εσωτερικο, κατι που θα επρεπε να αναβλύζει απο μεσα σου,
σαν το ανθισμα καποιου λουλουδιου που εχεις μεσα σου κ σκορπα το αρωμα του.
Δημοκρατια ειναι ωριμοτητα,
Δυσκολος ο δρομος του ανθρωπου, θα πρεπει να περασει απο πολλες παγιδες για να βρει την γη της επαγγελίας. Στην αρχη θα νομιζει οτι αν κατακτησει τον κοσμο σαν ενας αλεξανδρος θα νομισει οτι κατέκτησε κατι. Επεσε σε φοβερη πλανη,
κατι σε τριβιλίζει το μυαλο,
σαν γυναικειες ορμονες που σε τρελαίνουν, σαν τα αρσενικα σκυλια μου που τωρα εδω κ δυο βδομαδες εχουν τρελαθει απο ενα αδεσποτο μικρο θυλυκο που εφερα στο σπιτι κ εγινε κ αυτο μελος της οικογενιας μου.
Δυσκολος ο δρομος του ανθρωπου: θα καταστρεψει επ ονοματι της πολιτικης , της θρησκειας κ δεν ξερω κ γω για τι αλλο, θα χρησιμοποιησει την δημοκρατια σαν προπετασμα καπνου για ιδιον ωφελος. Η δημοκρατια ειναι ενα εργαλειο, μπορει να χρησιμοποιηθει αναλογα με το χερι του ανθρωπου που το κρατα. Εξαρτατε απο την καρδια του.
Ειμαστε στο κατωφλι ενος κοσμου που αλλαζει. Ολοι το αφουγκραζόμαστε αυτο. Μια νοοτροπια, μια παλια εποχη μενει πισω κ μια νεα αρχιζει. Δεν εχω αυταπατες, μπορει ο νεος να μην εκπληρώσει καμια προσδοκια του. Να αποτυχει να σταθει στο υψος των περιστασεων. Κ το υψος το περιστασεων ειναι πρωτα απ’ολα ο σεβασμος στον ανθρωπος κ στη φυση που μας κρατα ζωντανους.
41 χρονια απο τις χουντες κ τον φανατισμο,
κ τωρα μπροστα σε ενα δίλημμα: θα προχωρησουμε μπροστα;
41 χρονια απο τις χουντες κ τωρα μπροστα σε νεες χουντες,. Πιο εκλεπτισμενες, με δημοκρατικο προσωπειο. Εδω ειμαστε σημερα. Θα προχωρήσουμε μπροστα;
Εδω Πολυτεχνειο, εδω Πολυτεχνειο, σας μιλα ο ελευθερος σταθμος των ελευθερων αγωνιζομενων φοιτητων, των ελευθερων αγωνιζομενων Ελληνων.
Ακουω τις ερπύστριες του τανκ, μεσα στο τανκ ειναι ενας φανταρος που εκετελει διαταγες με τον πιστολι στον κροταφο.
Ζητω η ελευθερια!
“κ ισα ενα αντρικιο αναστημα ψηλωσαν το σωρο” Καββαδιας