στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
ολοι μπορουμε να σχολιασουμε, ειδικά αυτους τους μιζερους καιρους που ζουμε ολοι κ που εχεις τοσα ανωμαλα να σχολιασεις. Μιζερια δεν σημαινει σοιμπλε κ συν αυτου. Αυτοι ειναι ηδη γνωστοι, βουλοκέρι, στάμπα, σημα κατατεθεν, φιρμα, εταιρία. Μιζερια πρωτα κ απ’όλα ειμαστε εμεις.
περιφερομαστε σε πολεις απανθρωπες, τσιμεντοπολεις,
καπνιζουμε, πινουμε, που κ που ερωτευομαστε για ενα κομμάτι κρεας, που μολις εχει βγει απο το πλαστικο χειρουργειο, το κομμωτήριο, τα σπα. Κρεατα.
Μιζερια σημαινει κρεατα. Η ψυχη μας εχει παει περιπατο. Δεν εννοω τις εκκλησιες, κ τους χώρους συναθροισματος για επαφη με τον θεο. Ο θεος εχει φυγει απο κει μεσα πριν χιλιαδες χρονια. Συγκεκριμενα απο τοτε που ο ανθρωπος σταθηκε στα ποδια του. Ακριβως απο εκεινη την στιγμη μας αφησε μονους μας, εντελως μονους μας. Η πορεια μας απ’εδω κ περα θα ειναι μοναχικη, εντελως μοναχικη, ακομα κ σε ενα κόμμα καθενας κατουρά μονος του, τρωει μονος του, ερωτευεται μονος του, διαλογιζεται μονος του. Η διαφορα μας με ολο το αλλο ζωικο βασιλειο που ειμαστε εξελιξη του ειναι αυτο: δεν μπορουμε να προχωρησουμε κατα αγέλας, ειναι φυση αδυνατον, αντιβαίνει καταφορα τον νομο Ανθρωπο. Ανθρωπος σημαινει μοναχικοτητα.
Μιζερια σημαινει ενα σκετο αχαρο κομμάτι κρεας που περιφέρετε, μιλα, εργαζεται, ερωτευεται. Αν δια μαγειας καταφερω με καποιον τροπο κ φερω μεσα σε αυτο το κρεας πνευμα, ψυχη, τοτε αυτεπάγγελτα σταματα να ειναι απλο κρεας. Ανεβηκε κλιμακα. Πλεον ο δρομος του γυρισμου εχει χαθει κ το μονο που απομενει ειναι το τωρα κ το μελλον. Εχει αφαιρεθει η οπισθεν. Για να θελεις να γυρισεις πισω σημαινει οτι πρeπει να κατεβεις απο το οχημα σου κ να κανεις προσπαθειες να γυρισεις πισω σπρωχνοντας το.
Ομως γιατι θελεις να πας πισω στο ζωικο βασιλειο που ησουν;
Φοβασε, γιατι το μελλον ειναι αβεβαιο, μπορει να πετυχεις κ μπορει οχι, ολα παιζονται, εν αντιθεσει με το πάρελθον που ολα ειναι γνωστα, αλλα με μια μικρη λεπτομερεια. Eιναι ψοφια.
Ακουμε πολλα κηρυγματα για την ψυχη, πως μπορουμε να την βρουμε κάνοντας καλες πραξεις θα μας εμφανιστει λενε. Ομως κ ο ορος καλη πραξη εχει γινει γριφος. Αν ανατρεξουμε στη συγχρονη διαμαχη μεταξy κυβερνησης κ αντιπολιτευσης, μεταξυ κυβερνησης κ ευρωζωνης, η ιδια ακριβως διαμαχη. Εμεις ειμαστε οι καλοι κ σεις οι κακοι. Ειμαστε μπερδεμενοι, κανεις δεν ξερει που ειναι αυτο το καλο, μπορει ετσι οπως περπατας ο σοιμπλε να σου προσφερει ενα ματσο λουλουδια, κ ο σαμαρας μαζι με τον βενιζελο, να μοιραζουν ανθοδεσμες κ να τραγουδανε ο θεος σωζει τον βασιλεα. Μα ας σοβαρευτούμε. Αυτοι την δουλεια τους κ μεις την δικια μας. Η δουλεια τους ειναι τα κρεατα, τα σκετα σιτεμένα κρεατα, ο παστουρμας το χοιρομέρι, η κυπριακη λούντζα, τα λουκανικα, το σπληναντερο, το κοκορετσι, το πασχαλιατικο σουβλιστο αρνι. Γενικα εμποριο κρεατων.
Υπαρχουν κατι ταινιες επιστημονικης φαντασιας που ο ανθρωπος αφου πεθανει μπαινει σε ψυγειο, καταψυχεται κ περιμενει μετα απο πολλα χρονια οταν η τεχνολογια θα τον ξαναζωντανεψει. Βεβαια μπορει κ να μην εχει πεθανει κ η τεχνολογια να τον εχει καταψυξει, τον βαζει μεσα στο διαστημοπλοιο κ το στελνει μεχρι τον γειτονικό γαλαξια για μια βολτα. Οταν φτασει τον ξυπνα, σηκωνεται, ξεμουδιαζει, πλενεται, φορα τα καλα του, την γραβατα του, την κοιμισμενη ψυχη του, κ ετοιμαζεται να συναντησει τους εξωγηινους. Εξω απο το φινιστρίνι οι εξωγηινοι ζητωκραυγαζουν: «Γηινος, Γηινος, Γηινος, Γηινος, ζητω ο Γηινος». Δεν πιστευει στα ματια του. Ουτε ο πλανητης του, η Γη, δεν του ειχει κανει τετοια υποδοχη, ντρεπεται κατα καποιον τροπο, νιωθει καπως αβολα, μεχρι τωρα του ειχαν μαθει να μισει τον συνανθρωπο του, να τον εκμεταλευεται να τον εξουσιαζει, να το πουλά, να τον αγοραζει.
Ειναι εκει εξω απο το διαστημοπλοιο. Χαιρετά το πληθος, δακρυζει, γελα, σιωπα, ειναι εκει, αναμεσα σε αλλα οντα που του μοιαζουν καταπληκτικα, που ειναι τα ιδια με αυτον,
ειναι αναμεσα σε συνανθρωπους του. Ειχε κανει ενα Τεραστιο ταξιδι περιπλανησης, αναμεσα σε πολεμους, εχθρες ,μιση, παθη, ιντρικες, πονο,
μεσα απο μεγαλο πονο, πολλες φορες αφορητο πονο. Να σου εχουν βομβαρδισει το σπιτι κ να ξεκληριστεί ολη σου η οικογενεια, κ συ 6χρονο παιδι να χασεις κ τα δυο σου χερια.
Ειμαστε εδω, ολοι πανω στο ιδιο σπιτι. Ας ξαναχτισουμε τον κοσμο απο την αρχη. Αυτη την φορα πιο ομορφο, πιο ελπιδοφορο, πιο ανθρωπινο. Ειθε.