στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
βρισκομαστε στο 2015 κ το καπιταλιστικο συστημα πλεον ειναι παρελθον. Ουτε μια πολεμικη σταγόνα αιμα δεν ειχει χυθει για να πεσει. Ηταν τοσο πολυ το αιμα που χυνοταν καθημερινα στο βωμό που κερδους ,
που ειχε τυψεις συνείδησης,
που δεν αντεξε κ αυτοκτονησε μονο του.
Δεν ηταν κακο, ουτε καλο. Ηταν μια στιγμη απο την στιγμη της ανθρωπινης παρουσιας πανω στον πλανητη γη. Δεν στηθηκαν κρεμάλες για να αποδωσουν ευθυνες στο κατάντημα του ανθρωπου. Ολοι ηταν φταίχτες γιατι ηταν ολων μας δημιουργημα. Ηταν ενα συστημα φιλοδοξο, ανταγωνιστικο, που πιστευε οτι η υλικη αφθονια με καθε τροπο ηταν το βημα για να εκτοξευσει τον ανθρωπο στα τεσσερα σημεια του συμπαντικου στερεωματος. Το βασικο του κινητρο ηταν το κερδος. Ομως δεν εβλεπες καμια σοφια στους πλουσιους ανθρωπους της γης,
παρα απληστια.
ηταν μια επιλογη ολων μας, ενα παιχνιδι με κανόνες που εμεις δημιουργήσαμε για να μπορει να δουλεύει κ να παιζεται η μπαλα στο γηπεδο. Ομως ο διαιτητης σφύριξε την ληξη του αγωνα. Καπιταλισμος τελος.
δεν ξερω τι θα μπει στη θεση του. η αλλαγη που θα δουμε δεν ξερω που θα μας βγαλει κ σε τι νεους δρομους θα μπουμε. ειναι ολα ανοικτα. κανεις δεν φερνει κατι το νεο, κανεις δεν εχει μεσα στις βαλιτσες του το σχεδιασμο του μέλλοντος. η ομορφια της ιστοριας ειναι οτι ολες οι πιθανοττητες ειναι ανοικτες.
μαζεψαμε τους τελευταιους μεταναστες απο την θαλασσα, κ τους θαψαμε. Στους διπλανους μεγαλους λάκκους, ριξαμε τους ηθικους αυτουργους, τους κύριους υπευθυνους κ ολα τα συνεργα τους, τους κυριους υπευθυνους αυτης της τραγωδιας. Το Κερδος.
μια ιστορια αφιερωμενη στους νεκρους μεταναστες,
που στη προσπαθεια τους να ελθουν στον δικο μας παραδεισο πνίγηκαν στην μεση της διαδρομής.
σημ: στη φωτογραφια αποτυπωματα ποδιων συνανθρώπων μας πριν 3 εκατομμύρια χρονια, που βρεθηκαν καπου στην λιμνη Τουρκανα, στην αφρικη. δυο ενηλικες κ ενος παιδιου
