«Όταν ένας άνθρωπος στερηθεί το δικαίωμα να ζεί τη ζωή που δικαιούται, αποκτά το δικαίωμα να περιφρονεί τους νόμους. - Nelson Mandela»
Αντεγραψα απο το logoclub τα πιο πανω λογια του Μαντελα. Επισης αντεγραψα κ το ομορφο: «ΚΑΙ ΟΤΑΝ» του Νικου Στυλιανου. Τα αντεγραψα κ τα δυο χωρις καμια αλλαγη απο μερους μου. Αυτουσια.
Κοιταξε γυρω του! Ενα δραμα. Δεν ηταν Σοδομα κ Γομορρα. Μακαρι να ηταν εξαθλιωμενο σεξ. Δεν ηταν. Ηταν κατι μακαβριο. Ηταν η μετατροπη του ανθρωπου σε αντικειμενο, κ μαλιστα κινεζικο. Ενας κινεζος εργατης. Ο ανθρωπος μηχανη του Σαρλω.
η Αντιγραφη.
εισαι ενα φωτοκοπυ,
οπως ηταν κ ο πατερας κ η μανα σου. Αντιγράφεις!
Ακουω μεσα στην αιθουσα θορυβους μηχανων.
η αιθουσα διδασκαλιας ειναι ενα μηχανουργειο,
στα θρανια καθονται βιδες κ παξιμαδια. Κ ο δασκαλος φορωντας την μπλε μακρια ποδια του μαστορα,
γεματος λαδια κ γρασα,
σκεφτικος πανω σε ενα σχεδιο που του εχει δωθει,
μιλα για ιδανικα κ τετοια. Μιλα για την κατακτηση του φεγγαριου.
Εξω απο την αιθουσα ενας δαιμονισμενος θορυβος απο παλιοσιδερα, λαμαρινες κ βιδες που σερνονται στους δρομους.
Κ το ομορφο δασος εχει αποτραβηχτει στο βαθος κ περιμενει υπομονετικα. Καμουφλαρισμενο. Περιμενει.
Δεν κουνιεται ουτε φυλλο του. Περιμενει.
Η επιθεση που επροκειτο να κανει για να επαναφερει την ταξη δεν θα γινει.
Ο εχθρος εχει πεθανει απο μονος του.
μια αγκαλια μεγαλη στο Νικο Στυλιανου, στον Νελσον Μαντελα,
με εκτιμηση κριστοφ