Το κακο γραμμα

Ανοιξα το λαπτοπ μου,

κ βρηκα ένα λυωμενο μυρμηγκι. Το ειχε πατησει το καπακι του

λαπτοπ μου. Εκανα ετσι κ το πεταξα.

Υστερα εγραψα αυτή την ιστορια.

Ο κυριος Γιωργος, ενας ανθρωπος καθόλα αξιοπρεπης, μπηκε στο σπιτι του. Ηταν μπεκιαρης, ουτε γυναικα ουτε παιδια, ουτε αδελφια. Ειχε μια αλβανη οικονομο. Εβγαλε το σακακι του κ κοιταχτηκε στον καθρεπτη που ηταν εκει διπλα. Εφτιαξε λιγο τις ασπρες τριχες του να μην φαινονται κ εκατσε στην πολυθρονα του. Πανω στο τραπεζακι ηταν τρια γραμματα.Τα δυο ηταν απο κομματα.

«Αγαπητε φιλε Γιωργο γεια σου. Με αφορμη τις επομενες εκλογες, σου στελνω αυτό το γραμμα. Ολοι εδώ μεσα, στο κομμα, γνωριζουμε ποσο πολύ εχεις ευεργετησει το κομμα μας. Οι επομενες εκλογες είναι πολύ κρισιμες για το μελλον της χωρας μας. Μεχρι τωρα η συνεργασια μας ηταν αψογη, σε ολους τους τομεις κ σας ευχαριστουμε από καρδιας. Με ολο το θαρρος της μακροκρονιας φιλιας μας, εγω προσωπικα κ το κομμα μας ευελπιστουμε οτι θα σταθειτε όπως παντα κ παλι διπλα μας. Να εχετε μια ομορφη μερα. Με εκτιμηση Σαμαριδης Σαμαρας.»

Το δευτερο γραμμα ηταν στο ιδιο μηκος κυματος:

«Φιλε Γιωργο…ευεργετη μας…διπλα μας παλι…με εκτιμηση Βενιζελιδης Βενιζελος».

Εβγαλε το τσεκ των επιταγων κ υπεγραψε δυο τσεκ των 200χιλιαδων το καθενα. Τα αφησε πανω στο τραπεζακι. Θα τα εστελνε με την αλβανη οικονομο του, προσωπικα στον καθενα τους, μαζι με ένα γραμμα. «Αγαπητε φιλε Σαμαριδη Σαμαρα. Ελαβα το γραμμα σου. Σου στελνω 200 χιλιαδες ευρω, σε επιταγη. Φιλικα Γιωργος Ω.». «Αγαπητε φιλε Βενιζελιδη Βενιζελο…σου στελνω... φιλικα Γιωργος Ω»

Στο τραπεζακι υπηρχε κ το τριτο γραμμα. Ηταν από Αμερικη. «Αμερικανικο Ινστιτουτο Καλλιεργειας Νοσηματων». Ειχε στειλει, δικους του ιστους, στο ινστιτουτο κ ειχε μπροστα του την απαντηση: «…και τα τεστ μας, για την ασθενεια Pompe είναι θετικα…». Η ασθενεια Pompe είναι μια σπανια ασθενεια κ επηρεαζει το μυικο συστημα, αρχιζει από τα κατω ακρα κ μπορει να καταστεψει κ του πνευμονικους μυς.

Ηδη τα κατω ακρα του αρχιζαν, εδώ κ ένα χρονο να αδυνατιζουν. Ηταν σιγουρος για το αποτελεσμα του τεστ. Εγειρε πισω το κεφαλι του στην πολυθρονα, εκλεισε τα ματια του κ αποκοιμηθηκε.

Οι εκλογες εγιναν κ βγηκαν οι ιδιοι, δηλαδη ο Σαμαριδης, ο Βενιζελιδης κ καποιος τριτος που εμοιαζε με γαμώ κ δέρνω. Καποιος κυριος Τσαμπουκίδης. Καιρος ηταν στη βουλη να αρχισει να ριχνει καρεκλες ο ενας στον άλλο, να ξυπνησουν τα αιματα. Βεβαια τα αιματα ξυπνησαν, κ συνεχως εξω από την βουλη στεκονταν, δυο ασθενοφορα, με αναμμενες τις μηχανες,

Αλλα εξω, ο λαος, συνεχισε να πεινα όπως παντα.

Λενε ότι στην βουλη μεσα, υπηρχε καποιος σκηνοθετης που τους εβαζε να τσακωνονται,

απλα για καταναλωση, όπως σε μια ταινια, για να την βλεπουμε κ να περνα η ωρα μας ευχαριστα,

κ να τρωμε πασατεμπο.

Κ ο μπαρμπα Μητσος παραπονιοταν συνεχεια, ότι παμε από το κακο στο χειροτερο,

κ σταυροκοπιοταν. Όμως κ ο μπαρμπα Μητσος ευθυνεται για το χαλι που βλεπουμε γυρω μας. Τους ψηφισε,

κ ο μπαρμπα Μητσος συνεχεια παραπονιεται,

δειχνει σαν να το απολαμβανει αυτό. Κατι σαν μαζοχισμος.

Ο Γιωργος Ω, συνεχιζε κ αυτος την δουλεια του. Στοιβαζε δηλαδη τα λεφτα στην Ελβετια. “Στείλτε λεφτα!” του διαμηνουσε με φαξ η Ελβετια κ ο Γιωργος εστελνε ασταματητα. Μεχρι που ένα απογευμα εγινε κατι αναπαντεχο. Επεστρεφε στο σπιτι, ένα απογευμα, ηταν Μαιος, καλη ωρα όπως τωρα, κ ειχε μουσικη στο αυτοκινητο του, απεναντι του ηταν ο ηλιος που εδυε κ τον θαμπωνε, δεν μπορουσε να οδηγησει καλα κ αυτος ο βηχα στους πνευμονες, ο δαιμονισμενος βηχας στους πνευμονες, δεν τον αφηνε. Εκανε Δεξια κ κατεβηκε κατω από το αυτοκινητο. Εκει, όταν συνηλθε από την αναπνευτστικη κριση, ετσι αγκομαχοντας ακομα, γυρισε κ κοιταξε τον ηλιο που εδυε. Κ τοτε ακουσε μεσα του ένα κλικ. Εμεινε για λιγο ακινητος κ ειδε τον ηλιο που εδυε. Τιποτε πλεον δεν θα ηταν το ιδιο για αυτόν. Η Δυση εδυε πλεον μεσα του κ μια νεα Ανατολη αρχιζε την αναρριχηση της .

Εχεις δει ποτε σου, πουλακι, να βγαινει από το αυγο του; Κανει ένα κρακ κ αρχιζει κ εμφανιζεται το κεφαλακι του κ μετα ένα δευτερο κ τριτο κρακ μεχρι να βγει εντελως εξω. Ομως το αρχικο κρακ είναι το καθοριστικο. Τιποτε πλεον δεν θα είναι το ιδιο,

ετσι, που αν αφου βγει το πουλακι εξω από το τσοφλι του,

κ αρχιζει κ τρεχει χαρουμενο,

μπορει να πατα πανω στο νεκρο τσοφλι, αυτο που τον μεγαλωσε. Ετσι κ στον ανθρωπο κ σε όλα τα πραγματα, ερχεται η στιγμη που σταματας να ζεις όπως ζουσες.

Ο Γιωργος Ω, σταματησε να συσσωρευει χρημα. Ως εκ τουτου σταματησε να εχει πολιτικους φιλους, σταματησε να ζει κοσμικα, τα περιοδικα δεν τον ειχαν πλεον πρωτοσελιδα. Ο κοσμος γυρω του συνεχιζε να είναι ο ιδιος, αλλα αυτος πλεον ειχε αλλαξει. Κ η ασθενεια εκανε πιο απειλητικη την εμφανιση της, αλλα δεν τον ενδιεφερε καθολου,

Αρχισε να γινεται αλλος,

Ετσι που όταν μια μερα ηλθε να τον παρει,

Αυτος ελειπε,

Δεν ηταν παρα κοκκαλα πεταμενα εδώ κ κει,

Σαν τσοφλια καποιου αυγου.

Κ η πιο πανω ιστορια ξεκινησε απο αυτο το μυρμηγκακι που πατησε το λαπτοπ μου,

κ δεν θα ξαναειναι πια μαζι μας. Μπορει κ να είναι. Δεν ξερω. Μπορει κ να είναι μαζι μας, ακομα,

κ το: Γιωργος Ω; το Ω; Το Ω μπορει να σημαινει Ωνασης, μπορει να σημαινει, Ωκεάνιος. Μπορει να σημαινει το τελευταιο γραμμα της Αλφαβητου. Μπορει να σημαινει το τελευταιο ασημαντο πραγμα πανω σε αυτή την γη, που κανεις δεν γυριζει να το κοιταξει. Δεν ξερω, μπορει να είναι το ονομα αυτου του μυρμηγκιου, όπως τον φωναζαν οι φιλοι του.

-Γεια σου Ω!

- Γεια σου κ σενα φιλε Ε! Τι γινεται; Πως πανε οι προμηθειες;

- Συνεχως κ μαζευουμε σπορους σιταριου στις αποθηκες μας από το μεγαλο παζαρι που ονομαζεται φυση. Παω τωρα, γιατι εχουμε πολύ δουλεια. Γεια σου Ω.

Γεια σου φιλε Ω. Απο κριστοφ. γεια σου φιλε Ω

Να περνατε ολοι ομορφα