στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
αν αυτό που βλεπεις γυρω σου είναι σκετη
αηδια,
κ σε πιανει ενας κομπος στο στομαχι,
σαν καποιος να σου εχει δωσει γροθια. Σκετη αηδια.
Αυτό που βλεπεις γυρω είναι ανθρωπινο δημιουργημα. Δεν εχει να κανει με τον Θεο.
Ότι βλεπεις γυρω σου είναι ανθρωπινες βρωμοδουλιες. Ο Θεος βρισκεται μεσα στα δεντρα,
μεσα στα λουλουδια, μεσα στα βουνα, μεσα στα πουλια,
μεσα στα σκαθαράκια, μεσα στο νερο,
στον αερα. Ο Θεος είναι παντου εκει γυρω. Σε αφθονια,
σε υπερ αφθονια. Εκει εξω όλα είναι Θεος. Όλα.
Μοναχα μεσα στο ανθρωπο βασιλευει ο διαβολος. Φαινεται ότι εγινε ασωτος υιος,
που απαρνηθηκε την ζωη κ ζει μεσα στα καταγωγεια,
κ ο Θεος όμως συνεχιζει να τον ψαχνει. Καμια φορα τον βρισκει, κ τον ακουμπα φιλικα στον ωμο, σαν να είναι ο αδελφος του, που ειχε χρονια να τον δει κ τον νοσταλγησε.
Μαθαινω την γλωσσα σου. Τουρκικα. Μαθαινω Τουρκικα,
Εχω βαρεθει τον διαβολο που ζει μεσα μου. Αναζητω τον Θεο.
Τακτοποιω το δωματιο μου τωρα. Σε αφηνω τωρα. Τακτοποιω το δωματιο μου. Σε λιγο θα ελθει η δασκαλα που μου κανει Τουρκικα κ θελω να είναι καθαρο το δωματιο μου. Πεντακαθαρο.
Μαθαινω Τουρκικα φιλε Ναζιμ. Μαθαινω Τουρκικα.
Ναζιμ Χικμετ. Το Nazim σημαινει Ποιηση, κ το Hikmet σημαινει Σοφία.
Μαθαινω Τουρκικα φιλε Ναζιμ. Μαθαινω Τουρκικα. Το –im είναι καταληξη κ σημαινει δικο μου. Ο δικος μου. Ναζιμ. Ναζιμ Χικμετ.
Μαθαινω τουρκικα φιλε Ναζιμ. Σε αφηνω τωρα, ηρθε η δασκαλα μου.
Γεια σου. Merhaba
*ο Ναζιμ Χικμετ ηταν Τουρκος ποιητης (1902-1963).Του αφαιρεθηκε η τουρκικη υπηκοοτητα κ την επανεκτησε πολλα χρονια μετα τον θανατο του.
Μοιαζει αυτος ο κοσμος παλαβος, σχιζοφρενης, κτηνωδης, διεστραμενος,
σαμπως κ δεν θελει να προσβληθει από τον ιο που ονομαζεται Σοφια,
τρεμει την Σοφια. Δεν ξερω γιατι. Ετσι συνεβαινε παντα κ ετσι θα συμβαινει.
Κρυβεσαι πισω από τουβλα, πετρες, τοιχους, θεους, αρχηγους, ερωτες,
δογματα, πεποιθησεις, ηθη κ εθιμα. Κρυβεσαι πισω από οικοπεδα που ονομαζονται χωρες.Κρυβεσαι πισω από το οτιδηποτε σε βολευει.
Ετσι αποφευγεις να εκθεσεις τον εαυτο σου καταπροσωπο με την Ζωη,
Παντα φταινε οι αλλοι. Είναι ένα κολπο του μυαλου σου για να μην αναλαβεις καμια ευθυνη του εαυτου σου.
Οι ποιητες γραφουν. Θα ηθελα να πω: ξεγραφουν, σβηνουν με την γομολαστιχα τους τα ζωγραφισμενα καγκελα που εχεις ζωγραφισει γυρω από το μυαλο σου κ εχεις παγιδευτει μεσα τους κ τα νομιζεις αληθινα . Κ οι ποιητες ξερουν πολυ καλα ότι αυτου του ειδους οι ασπρομαυρες ζωγραφιες γυρω από το κεφαλι σου, είναι πολύ δυσκολο να φυγουν. Δεν είναι επειδη το καρβουνο είναι ανεξιτηλο. Είναι επειδη δεν αποφασισες ακομα ότι πρεπει να φυγουν κ τις κρατας. Οι ποιητες είναι γομολαστιχα για τις μουτζουρες που εχεις στο κεφαλι σου. Μπορει να μην σβηστουν κ να τις παρεις μαζι σου, μεχρι το τελος σου. Συνηθως ετσι συμβαινει, τις κρατας σαν συνηθειο, όπως το τσιγαρο που δεν θελεις να το κοψεις.
«ο θεος είναι τα χερια μας,
ο θεος είναι οι καρδιες κ το μυαλο μας,
ο θεος που είναι παντου παρων, στο χωμα, στην πετρα, στον μπρουντζο, στον κανβα,
στο σιδερο, στο πλαστικο,
στους αριθμους κ τις γραμμες των μουσικων αρμονιών.
Λεω σε σενα, ανθρωπινα πλασματα: εκ μερους των βιβλιων, των δεντρων, των ψαριων,
εκ μερους του σπορου του σιταριου κ του ρυζιου,
εκ μερους των μουσκεμενων από το φως του ηλιου δρομους.
Εκ μερους των σταφυλοχρωμων μαυρων μαλλιων, των ξανθων σαν σταχυα μαλλιων,
Εκ μερους των παιδιων,
Σας λεω: οι μερες περιμενουν την σειρα τους στα χερια των παιδιων να βρεθουν»
Ναζιμ Χικμετ
Γομολαστιχα κ μην ανησυχεις . Οι μουντζουρες είναι συμφεροντα κ τιποτε άλλο. Θα ξεφορτωθεις ολων των ειδων τα συμφεροντα κ θα ξαναβρεις τον εαυτο σου,
στον ανοικτο ουρανο.
Δες στο youtube το: FAZIL SAY-NAZIM ORATORYOSU. Είναι ένα ορατοριο του Φαζιλ Σαϊ αφιερωμενο στον Ναζιμ Χικμετ κ με παραστατικες απαγγελιες ποιηματων του Ναζιμ, από τον σπουδαιο Τουρκο ηθοποιο Γκέντζο Ερκάλ. Είναι ένα εργο που μοιαζει με το Αξιον Εστι, ο Φαζιλ Σαϊ μοιαζει με τον Θεοδωρακη, ο ηθοποιος Γκεντζο Ερκαλ μοιαζει με τον Μανο Κατρακη, ο Ναζιμ Χικμετ είναι όπως ο Ριτσος, η 150μελης ορχηστρα είναι πολυεθνικη κ ο κοσμος που τον παρακολουθει είναι όπως εμας. Τραγουδουν κ τρια παιδακια. Το αρχαιο θεατρο που εγινε η παρασταση είναι ελληνικο, το θεατρο της Ασπενδου, όπως το δικο μας Ηρωδειο. Ειναι κτισμενο το 155 μΧ από τον Ζηνωνα.
Η παρασταση δωθηκε κατω από ένα ουρανο,
τον ιδιο για ολους μας, εδώ πανω στην Γη μας,
κ ολοι οι ποιητες του κοσμου κανουν την ιδια σκατοδουλεια,
Διωχνουν τις αραχνες από το κεφαλι σου.
Η τελευταια επιθυμια του Ναζιμ πριν πεθανει, ηταν να θαφτει κατω από έναν πλατανο σε οποιο σημειο της πατριδας του. Ακομα δεν εχει πραγματοποιηθει αυτη του η επιθυμια. Θα γινει κ αυτό. Αργα η γρηγορα θα γινει. Κ το ορατοριο, αφιερωμενο στον Ναζιμ, ηταν μια παραγγελια του υπουργειου πολιτισμου της χωρας του, της Τουρκιας.
Οι ποιητες σκαρφαλωνουν τον αγριο βραχο, στερεωνουν γαντζους,
κ μας πεταν το σχοινι να ανεβουμε κ μεις. Εμεις όμως, όπως είναι φυσικο, φοβομαστε.
Όταν τελικα καταφερνουμε κ μεις να ανεβουμε την κορυφη, με το σχοινι που μας εχουν πεταξει, δεν τους βρισκουμε εκει,
Εχουν ανεβει σε μια άλλη πιο ψηλοτερη κ πιο αγρια κορυφη,
κ μας φωναζουν: ελατε εδωωωω!
Ετσι είναι η μοιρα των ποιητων κ ετσι είναι η μοιρα των πολλων. Κ δεν μπορει να γινει τιποτε με αυτό. Αυτοι μπροστα κ μεις πισω. Παντα κ παντοτε. Ειναι νομος αγραφος.
Αυτοι μπροστα κ μεις πισω. Παντοτε.
Ναζιμ Χικμεεεετ! Ναζιμ Χικμεεεετ! Ερχομαστεεε!